چشمان خود را ببندید و تصور کنید چیزی به نام تقویم و یا گاهشماری به طور کل وجود ندارد ، چنین دنیایی چگونه است؟ اصلا می توان چنین دنیایی را تصور کرد؟ در خوش بینانه ترین حالت در چنین جهانی تنها می توانستیم گذر فصل ها را به شمارش در آوریم. احتمالا برای ذکر تاریخ واقعه ای برای مثال می گفتیم  دو بهار از آن گذشته است. با این تصور ناممکن می توان متوجه اهمیت گاهشماری شد به خصوص در دنیای امروز گاهشماری و شمردن روزها اهمیت بیشتری دارد. کافی است در امور روزمره خود دقیق شویم تا اهمیت دانستن تاریخ امروز را برای برنامه ریزی ها و پیگیری امورات شخصی و جمعی خود بدانیم. در دنیا از گاهشماری های مختلفی استفاده می شود گرچه اکنون بیش از نود درصد از کشورهای جهان از گاهشماری میلادی استفاده می کنند اما در برخی کشورها همچون کشور ما از گاهشماری دیگری استفاده می شود. تاریخ امروز ایران بر مبنای گاهشماری هجری شمسی است. این گاهشماری از سالیان سال پیش در ایران استفاده می شده است اما تا به شکل امروزین آن برسد تغییرات بسیاری را پشت سر گذاشته است. احتمالا یا خود بارها از دیگران پرسیده اید یا دیگران از شما پرسیده اند که امروز چندمه  بدین سوال چگونه جواب می دهید؟ البته شاید این سوال چندان سوال دقیقی نباشد چرا که مشخص نکرده است منظور تاریخ در کدام یک از انواع گاهشماری است اما خب اگر کسی در ایران از شما این سوال را بپرسد، عموما منظور آن است که در گاهشماری خورشیدی در چه تاریخی قرار داریم؟ و اگر کسی در کشورهای عربی منطقه این سوال را بپرسد احتمالا می خواهد تاریخ را در گاهشماری قمری بداند. سال نامه ها وسیله ای برای پاسخ بدین پرسش هستند. انواع و اقسام تقویم ها و سال نامه ها از نوع کاغذی و دیجیتال آن برای آن ایجاد شده اند که ما تاریخ روزها را از یاد نبریم. فناوری در اینجا نیز همچون بسیاری از جاهای دیگر مفید واقع شده است.  گاهشماری های آنلاین بسیاری به مدد تکنولوژی گسترش یافته اند که در زمینه گاهشماری خدمات متنوعی ارائه میدهند. یکی از این سرویس های انلاین سایت 8 باکس است. با استفاده از ابزارهای تاریخ در این سرویس می توانید یک گاهشمار آنلاین در هر سه گاهشماری هجری شمسی، قمری و میلادی در اختیار داشته باشید. چنان چه گفتیم گاهشماری رسمی کشور ما گاهشماری هجری خورشیدی است شاید چندان بی ارتباط نباشد اگر مختصری به این گاهشماری بپردازیم. گاهشماری ما بر اساس چرخش زمین به گرد خورشید است به عبارت دقیقتر یک سال شمسی برابر با مدت زمانی است که طول می کشد تا خورشید دو بار متوالی از نقطه اعتدال بهاری عبور کند. مدت متوسط سال خورشیدی با این تعریف ثابت نیست و هر سال در حدود چند صدم ثانیه از آن کاسته می شود . این مقدار مطابق با پدیدهای نجومی تعیین می شود. در حقیقت مدت سال شمسی در تقویم ، نوروز و سال های کبیسه در گاهشماری ما دقیقا بر اساس پدید های نجومی تعیین می شوند. برای مثال لحظه تحویل سال شمسی لحظه ای است که خورشید از نقطه اعتدال بهاری عبور می کند. همین هماهنگی با مسایل نجومی است که گاهشماری ایران را تبدیل به دقیقترین گاهشماری جهان کرده است. هر سال به طور متوسط ۳۶۵٫۲۴۲۱۹۸۷۸ روز است و در گاهشماری 365 روز و سال های کبیسه 366 روزه لحاظ می شوند. طول ماه ها در نیمه اول سال یعنی شش ماه اول سی و یک روز و در پنج ماه دوم سی روزه است و ماه آخر سال یعنی اسفند در سال های عادی 29 روز دارد و در سال های کبیسه سی روزه می شود. مبدا تاریخ در گاهشماری ما هجرت پیامبر اکرم (ص) از مکه مکرمه به مدینه منوره است. به عبارتی سال اول هجری شمسی برابر با سال هجرت پیامبر تعیین شده است. گاهشماری کنونی ما از گاهشماری جلالی مستخرج شده است گاهشماری جلالی در زمان سلطنت سلطان ملک شاه سلجوقی و به سرپرسی حکیم عمر خیام نیشابوری شاعر و ستاره شناس نامی ایرانی ایجاد شده بود که با گاهشماری امروزی ما تفاوت هایی داشت. از جمله آنکه در تقویم جلالی نام ماه ها به صورت ماه های برجی بوده است و همچنین طول ماه ها از بیست و نه روز تا سی و دو روز متفاوت بود. همچنین در گاهشماری جلالی مبدا تاریخ به جلوس نشستن ملک شاه بر تخت سلطنت تعریف شده بود.