سردارافخمی درباره معماری تئاترشهر گفته است: فرم نهایی سازه، با الهام از خاطراتی بود که از معماری ایرانی در شیراز و اصفهان داشتم. زمین این بنا آن زمان از همه طرف دیده می شد و به نظر می رسید بهترین طرح برای اجرا، یک ساختمان دایره ای است. نکته مهم در ساخت این بنا این بود که از همان ابتدا مخالف کاربرد شیشه و تراورتن بودم، به دلیل اینکه این مصالح مناسب آب و هوا و فضای ایران نیست.
او ساختمان مجلس را در سال ۱۳۵۵ طراحی و کمی بعد ایران را به مقصد فرانسه ترک کرد. سردارافخمی پس از اقامت در فرانسه به ایران بازنگشت و درخواست وزارت مسکن و شهرسازی در دهه ۷۰ را برای اجرای ساختمان جدید مجلس رد کرد. خودش در این باره گفته است: از من خواستند که برای اجرای این ساختمان به تهران بیایم؛ چون طرحش را من داده بودم. ولی من با آن شرایط قبول نکردم؛ چون خودم در فرانسه زندگی و کار داشتم و می ترسیدم بروم ایران و نتوانم هر موقع که خواستم برگردم. اوایل دهه ۷۰ شمسی وزیر جوانی به نام «آخوندی» پیش من در پاریس آمد. او از من خواست که به ایران بیایم. به من گفت: به شما قول می دهم هر وقت خواستید ترتیبی بدهم که به فرانسه برگردید. به هر صورت نرفتم.
او توضیح داده: یک دفعه دیگر هم که مجلس جدید را ساخته بودند، سراغم آمدند. نمای مجلس از شیشه بود؛ با این حال می ترسیدند شیشه اش کنند. یک نفر دیگر از طرف آقای «ناطق نوری» پیشم آمد و پرسید که شما فکر می کنید شیشه می شود یا نمی شود؟ بردمش موزه «لوور» و آن هرمی را که «ای ام پی» معمار آمریکایی ـ چینی ساخته، نشانش دادم. این هرم چند سال بعد از آن طرحی که من داده بودم، ساخته شد. به او گفتم این شیشه است و برقش به چشم کسی نمی خورد. اول خواستند نما را کاشی بکنند ولی بعد تراورتن کردند؛ در حالی که من دشمن تراورتن هستم.
از راست: کامران دیبا، رضا مجد، محمدرضا مقتدر، عبدالعزیز فرمانفرمائیان، علی سردار افخمی
انتهای پیام/
۱۳۹۹/۰۹/۱۹ ۱۰:۳۴
