بعد از اهانت های تند دیوید کامرون انتظار می رفت که شخص رئیس جمهور در اقدامی متقابل به منطقی ترین شیوه ممکن حداقل در سطح رسانه ای به اظهارات کامرون واکنش نشان دهد.






هنوز ساعتی از دیدار نخست وزیر انگلیس با حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان  نگذشته بود که نوبت به کامرون  نخست وزیر انگلیس رسید تا در شصت و نهمین مجمع عمومی سازمان ملل  سخنرانی کند و اتهامات شدیدی را به نظام جمهوری اسلامی و دولت ایران وارد کند.


دیوید کامرون در این سخنرانی تصریح کرد که ایران می تواند بخشی از راه حل شکست «داعش» در سوریه باشد.


وی با گفتن اینکه «اختلافات شدیدی» با ایران دارد، در اظهاراتی گستاخانه تهران را به حمایت از تروریست ها و گروه های تکفیری متهم کرد و گفت: «باید به تهران فرصت داده شود که نشان دهد می تواند بخشی از راه حل (مقابله با تکفیری های داعش در عراق و سوریه) باشد نه اینکه بخشی از مشکل باشد».


نخست وزیر انگلیس که ظاهرا در این سخنرانی نقش «سخنگویی تل آویو»را بر عهده داشت پا را از این فراتر نهاده و ضمن متهم کردن ایران به دخالت از تروریسم، با دخالت آشکار در امور داخلی ایران خواستار تغییر رفتار نظام با مردم شد!


کامرون گفت: ما با ایران اختلاف نظرات شدیدی داریم. حمایت ایران از سازمان های تروریستی و برنامه اتمی اش تهدیدی برای مردم ایران است. تمامی این مسائل باید تغییر کند.


این اظهارت مداخله جویانه و گستاخانه نخست وزیر انگلیس در حالی است که تاکنون رئیس جمهور محترم کشورمان و همچنین وزیر خارجه در برابر آنها موضع گیری خاصی نداشته اند.


چند نکته مهم در مورد این اظهارات قابل تامل است:


نکته اول مربوط به سکوت قابل تامل دولت محترم است. بعد از اهانت های تند دیوید کامرون انتظار می رفت که شخص رئیس جمهور در اقدامی متقابل به منطقی ترین شیوه ممکن حداقل در سطح رسانه ای به اظهارات کامرون واکنش نشان دهد. اما تاکنون این مهم تحقق نیافته است و در این مورد علامت سوال های زیادی وجود دارد. از جمله اینکه چه ملاحظه مهمی وجود دارد که باعث شده است شخص رئیس جمهور (که به صراحت لهجه مشهور است و هیچ حمله ای را در داخل کشور بدون پاسخ نمی گذارد ) از موضع ضعف سکوت قابل تامل پیشه کند؟!


نکته دوم در رابطه با حضور انگلیس در مذاکرات 1+5 است. برخی کارشناسان معتقدند در شرایط کنونی که ایران از لحاظ هسته ای در جایگاهی مناسب قرار گرفته و کشورهای غربی طی یک سال گذشته به دنبال توافق با ایران در زمینه هسته ای هستند و بر این کار اصرار دارند، مقامات وزارت خارجه کشورمان می توانند ابتکار عمل را در این مورد به دست بگیرند و با حضور انگلیس به دلیل نسبت دادن اتهامات بی پایه و اساس به ایران، در مذاکرات هسته ای مخالفت کنند. این گزینه مورد توافق نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز بوده و آن ها حذف انگلیس از مذاکرات را کمترین درخواست ملت از دولت عنوان کرده اند. انگلیس در این مورد سوابق بسیار سیاه و غیر قابل دفاعی دارد و در مورد ایران بیشترین خیانت ها را مرتکب شده و لقب«روباه پیر» را گرفته است.


نکته سوم مربوط به اقدامات اخیر دولت یازدهم در مورد بازگشایی سفارت انگلیس در تهران است. سفارتخانه انگلیس در جریان حوادث سال88 با حمایت از برخی از مخالفان در مسائل داخلی ایران، نقشی مخرب را ایفا کرد بنابراین از طرف دانشجویان مورد حمله قرار گرفت و تعطیل شد. با روی کار آمدن دولت دکتر روحانی تلاش هایی برای بازگشایی این سفارتخانه صورت گرفته است. حال با توجه به این اظهارات نخست وزیر انگلیس علیه ایران، دولت محترم باید در این مورد با دقت بیشتری این موضوع را بررسی کند. چرا که در صورت کوتاه آمدن در برابر اقدامات مداخله جویانه انگلیس باید تبعات و پیامدهای آن را پرداخت.


بنابر آنچه که در این مورد بیان شد می توان نتیجه گرفت که دلیل اینکه انگلیس بلافاصله پس از دیدار با رئیس جمهور ایران (که نخستین دیدار در این سطح پس از انقلاب اسلامی در سال 1357 می باشد) اقدام به متهم نمودن کشورمان داشته است به نقش این کشور در عرصه بین الملل بر می گردد. در واقع انگلیس که روزی خود را بریتانیای کبیر می دانست و با غرور اعلام می کرد که در امپراطوری بریتانیا خورشید غروب نمی کند از نظر سیاسی و اقتصادی به حدی افول کرده است که برخی از کارشناسان عنوان «بریتانیای صغیر» را برای آن به کار می برند. این کشور پس از جنگ جهانی دوم دنباله رو سیاست های آمریکا و رژم صهیونیستی شده است.


سال گذشته دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس ضمن اعلام حمایت قوی از رژیم اسرائیل گفت: در صورت شکست گفت و گوهای بین رژیم تلاویو و تشکیلات خودگردان فلسطین، با تلاش ها برای تحریم کالاهای اسرائیلی مقابله می کند.


بنابراین نباید انتظار اتخاذ سیاستی جز این از سوی انگلیس را داشت. جای تعجب اینجا است که مقامات رسمی کشورمان چگونه با آگاهی از این دنباله روی انگلیس باز حاضر به دیدار در سطح سران شده اند؟! چرا که انگلیس در جبهه ای قرار گرفته که اختلافات بنیادی با ایران و محور مقاومت دارد و اختلافات ظاهری یا سلیقه ای نیست که بتوان با یک دیدار یا نشست آن را برطرف کرد.



همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان