خبرگزاری مهر- گروه استان ها- مهدی عبدی: اسطوره های واقعی یک ملت کسانی هستند که برای آرمان ها و اعتقادات و ارزش ها از جان خود گذشتند و بهترین سال های عمر خود را فدای امنیت و آسایش مردم کشورشان کردند.

آزادگان از جمله این قهرمانان واقعی هستند که سال ها در زندان های مخوف رژیم بعث و زیر شکنجه های سخت با یاد خدا و اهل بیت استقامت کردند تا عزت و آزادگی و امنیت را برای هموطنان خود به ارمغان آورند و بسیاری از آنها در این راه جانشان را از دست دادند.

۲۶ مردادماه یادآور بازگشت پرستوهایی است که پس از سال ها دوری از وطن پای به سرزمین مادری خود نهادند تا فصل جدیدی در تاریخ این انقلاب رقم بخورد.

به همین بهانه پای صحبت های مختار عالی پور از آزادگان شهر دوراهک شهرستان دیر نشستیم که این گونه از خاطرات آن دوران برایمان می گوید.

اسارت در ۱۶ سالگی

آزاده دوران دفاع مقدس به خبرنگار مهر گفت: من هم قطره ای از دریای بیکران ملت بزرگ و شریف ایران بودم که به لطف خداوند و نفس قدسی امام عزیز اولین بار در سال ۱۳۶۰ و سن ۱۵ سالگی راهی جبهه شدم.

مختار عالی پور افزود: افتخار حضور در دو عملیات فتح المبین و بیت المقدس را داشتم؛ در سن ۱۶ سالگی و در عملیات آزادسازی خرمشهر به اسارت دشمن بعثی درآمدم.

مختارپور در سال اول اسارت

وی ادامه داد: به دلیل طولانی شدن اسارت مشکلات عدیده روحی و جسمی برای رزمندگان پیش آمد؛ یک سال و نیم کمتر یا بیشتر از پایان جنگ می گذشت و در مذاکرات بین ایران و عراق هم نتیجه ای حاصل نمی شد و به همین خاطر احساس نمی کردیم به این زودی ها بخواهیم برگردیم .

آزاده دوران دفاع مقدس بیان کرد: در این هشت سال و اندی اسارت، آزادی برای ما به یک رؤیا و خواب و خیال تبدیل شده بود، و رهایی از بند اسارت دشمن بعثی را آنقدر دور از دسترس می دیدیم که کمتر درباره آن فکر می کردیم اما از لطف و اراده خداوندی ناامید نبودیم و به آن ایمان داشتیم.

خاطرات روز اعلام آزادی

عالی پور افزود: صبح روز دوشنبه ۲۴ مرداد ۱۳۶۹ بود که به ناگاه، رادیو عراق، برنامه عادی خود را قطع کرد و هر از چندگاهی ضمن پخش سرودهای حماسی، همگان را به شنیدن خبری بسیار مهم از طرف صدام حسین، رئیس جمهور وقت عراق دعوت می کرد.

وی ادامه داد: ما که در آن هنگام از روز، هریک مشغول کار خود بودیم، هرگاه که این اعلان را از رادیو عراق می شنیدیم، باهم پچ پچ و زمزمه می کردیم که این خبر مهم چیست که این همه بر شنیدن آن تأکید می کند؟! هر احتمالی را می دادیم به جز احتمال آزادی!

تصویری از دوران اسارت مختار عالی پور

عالی پور گفت: تا اینکه بعد از اعلان های پی در پی، ساعت حدوداً ده صبح بالاخره گوینده رادیو، آن خبر مهم را پخش کرد و با بیانی شیوا و حماسی، متن نامه صدام حسین را در پاسخ به رئیس جمهور ایران، آقای هاشمی رفسنجانی و موافقت با پیشنهادهای ایشان که از جمله آنها، آزادی بی قید و شرط اسرای دو کشور از روز جمعه ۶۹/۵/۲۶ بود را قرائت کرد.

وی افزود: اردوگاه که در هنگام خواندن آن بیانیه، سراپا گوش بود و همه ساکت و با دقتِ تمام گوش به آن می دادیم، به محض شنیدن خبر آزادی اسرا از دو روز دیگر، در حالی که گویا دوباره داریم خواب می بینیم، از شدت هیجان و خوشحالی، به ناگاه و بی اختیار همه شروع کردیم به سر دادن فریادهای شادی و سوت و کف زدن و همدیگر را در بغل گرفتن و پیوسته ذکر گفتن و خدا را شکر کردن و به عظمت و بزرگی یاد کردن که بالاخره به وعده خود عمل کرد و در نتیجه صبر و تحمل سالیانی طولانی درد و رنج اسارت، ثمره بسیار شیرین و لذت بخش آزادی و رهایی از بند اسارت و بازگشتن به آغوش میهن گرامی را نصیبمان کرد.

آزاده دوران دفاع مقدس ادامه داد: در آن لحظه کسی در پوست خود نمی گنجید؛ در حالی که اشک شوق در چشم ها حدقه زده بود، انگار همه سبک بال شده ایم و از روی زمین کنده شده و در حال اوج گرفتن هستیم.

وی بیان کرد: همزمان با اظهار شادی و خوشحالی ما، عراقی ها هم در ابراز شادی و خوشحالی خود، پیوسته کِل می کشیدند و یزله (حرکت های موزون و دسته جمعی عراقی) می رفتند و پی در پی تیر هوایی شلیک می کردند.

تصویری از دوران اسارت مختار عالی پور

ورود به وطن سختی ها را از یادمان برد

عالی پور افزود: تمام فعالیت های معمول روزانه از قبیل کلاس و ورزش و… را تعطیل کردیم و با شور و هیجانی غیرقابل توصیف به یکدیگر تبریک می گفتیم، و بلافاصله شروع کردیم به آدرس دادن و گرفتن از یکدیگر و روبوسی کردن و حلالیت خواستن و وعده دیدار به هم دادن و به گونه ای هم، اشک فراق و جدایی از دیدگان جاری ساختن؛ چرا که سالیان متمادی در دوران اسارت، دوستانی باصفا و صمیمیت، در اوج ایثار و گذشت و وفا و فداکاری، یار و غمخوار یکدیگر بودیم و شبانه روز، بیش از هر عضوی از اعضای یک خانواده صمیمی، در کنار هم، شب ها و روزهای پر رنج و مشقت اسارت را سپری کرده و به هم دل بسته بودیم و عشق می ورزیدیم.

وی اضافه کرد: تا اینکه انتظار به سر رسید و جمعه ۲۶ مردادماه سال ۶۹، اولین گروه از اسرای اردوگاه ما را سوار بر اتوبوس ها به سمت مرز خسروی حرکت دادند.

این آزاده سرافراز بیان کرد: هنگام بازگشت به وطن همه چیز برای ما تازگی داشت و تمام خستگی های جسمی و روحی اسارت از بدنمان بیرون رفت.

وی ادامه داد: برخورد و محبت مردم آن قدر اثر داشت که شاید بخش زیادی از سختی های اسارت را فراموش کردیم. از طرفی دیدار و ملاقاتی که با مقام معظم رهبری داشتیم هم بخش از خستگی اسارت را از تن و روحمان بیرون کرد.

جنگ تمام نشده است

آزاده دوران دفاع مقدس اظهار داشت: بعد از بازگشت به وطن یکی از چیزهای مهم برای من مادرم بود؛ هرکسی مادر داشته و سالیان طولانی دور از او باشد، حس عجیبی دارد و من هم از این قاعده مستثنی نبودم و خدا توفیق داد بار دیگر پدر، مادر، برادران، خواهران و فامیل و همشهریانم را ببینم و این حس خوبی داشت که بعد از سالیان طولانی استقامت ما در اسارت دیدار با پدر و مادر و بستگان برای ما رخ می داد.

دیدار عالی پور با مادر در روز بازگشت به میهن

وی ادامه داد: من به عنوان یک رزمنده، آزاده و ایثارگر حس می کنم جنگ تمام نشده است چون ما هموار دشمن داشته و داریم و تقابل حق با باطل از بین نخواهد رفت تا روزی که حضرت مهدی (عج) ظهور کند و حق بر باطل پیروز شود.

عالی پور گفت: ما رزمندگان در این مسیر باید رسالتمان را به روز انجام دهیم چرا که هر روز وظیفه ای داریم؛ در جبهه وظیفه داشتیم که اسلحه بر دوش بگیریم و بجنگیم، در اسارت رسالتمان صبر و استقامت در مقابل دسیسه های دشمن بود. الان هم باید هوشیاری به خرج دهیم و همیشه پشت سر رهبرمان باشیم و حرکتمان نه جلوتر و نه کندتر از ایشان باشد.

وی تصریح کرد: شناسایی دشمن مهم است؛ انسان باید دشمنش را بشناسد، از طرفی خودش را هم بشناسد و موقعیت کشورش را درک کند و در برابر مسائل جامعه و کشور با آگاهی برخورد کند.

حضور در همه صحنه ها

عالی پور خاطرنشان کرد: اگر با آگاهی برخورد نکنیم و سر خورد حرکت کنیم ممکن است کم بیاوریم و خسته شویم همانگونه که در دوران اسارت اگر آگاهانه حرکت نمی کردیم خسته می شدیم کما اینکه عده ای در اسارت خسته و کم آوردند و یا مریضی روحی گرفتند و بعضی ها تسلیم دشمن می شدند. بنابراین باید با آگاهی و مجهز شدن به سلاح بصیرت در انقلاب و نظام بمانیم.

وی ادامه داد: بعد از بازگشت به وطن همواره سعی کرده ام در هر جا که به وجودم نیاز باشد حضور پیدا کنم و همواره در عرصه های مختلف فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جامعه حاضر بوده ام و جهاد در هر زمینه را برای خود افتخار می دانم و سایر آزادگان نیز این گونه بوده اند.

آزاده دوران دفاع مقدس اضافه کرد: یکی از عرصه هایی که به صورت جهادی وارد شدیم در زمینه مقابله با بیماری کرونا بوده است و در این راه پا به پای سایر مردم در صحنه حضور داشته ایم.

در حال تولید و بسته بندی ماسک

وی افزود: با شیوع ویروس کرونا شهر دوراهک جز اولین شهرهایی بود که نسبت به راه اندازی کارگاه تولید ماسک اقدام کرد که مسئولیت این کارگاه برعهده گرفتم و با همکاری خواهران بسیجی پایگاه سمیه التیامی بر آلام مردم در آن وضعیت کرونایی بودیم و خوشبختانه در این زمینه کارهای بزرگی انجام شد و علاوه بر تأمین ماسک برای مردم شهر دوراهک برای پرسنل بیمارستان کنگان و دیر و اورژانس نیز ماسک تهیه کردیم.