به گزارش خبرنگار مهر، ساعاتی پس از طلوع خورشید اربعین و با فرارسیدن زمان برگزاری این مراسم در شهر ساحلی انزلی مردم از پیر و جوان و زن و مرد راهی میعادگاه عاشقان در میدان امام خمینی (ره) این شهر شده و گرد هم آمدند تا در سوگ عزای پسر فاطمه (س) سهمی داشته باشند.

به هر طرف که نگاه می کردی صدای سایش کفش ها بر سینه جاده ها به گوش می رسید، انگار کسی به این عاشقان بی وقفه می گوید بیا که منتظرم و اینان چه زیبا این صدا را شنیدند و با پای دل به میدان آمدند.

مادرانی که با کودک شیرخوار به مراسم آمده، پدری که سر بند «یا حسین» بر پیشانی فرزند بسته و پرچم «یا ابو الفضل العباس (ع)» را بر دست وی داده و بر دوش خود سوارش کرده، دختری که لباسی به مانند حضرت زینب (س) بر تن کرده و پیرمردی که با کوله پشتی و پرچم کاروان اربعینی که از سال ها قبل به یادگار دارد در مراسم حاضر شده، همه و همه می خواستند بگویند «یا حسین باز این چه شورش است که در اربعین توست و اگرچه امسال از کاروان زائران جا ماده ایم اما این دل ها در ماتم و عزای اهل بیت شما غمگین است».

در گوشه ای از مراسم و بر روی جدول کنار خیابان چشممان به پیرمردی عصا به دست و ماسک بر صورت می افتد و چشم هایش اشکبار از غم و دستانش بر سینه زنان نوای حسین حسین می گوید.

در سوی دیگر پیرزنی را می بینیم که اگرچه جفای روزگار پاهایش را از او گرفته اما با کمک ویلچر به عزای اربعین سید الشهدا آمده و هم صدا با ناله های دیگران او نیز زینب زینب بر لب می خواند.

آری اینها تنها گوشه ای از مراسمی است که حاضرانش با پای دل آمدند تا بگویند گرچه پایشان به بارگاه سید الشهدا نرسید اما دلشان راهی کربلا شده است.

در این مراسم موکبی برپا بود که برخلاف موکب های سال های پیش از مردم با ماسک پذیرایی می کرد تا مبادا سلامتشان به خطر افتد و حال که با وجود شرایط کرونایی در مجلس پسر فاطمه (س) حضوریافته اند وظیفه مراقبت از سلامتی میهمانان سیدالشهدا را بر عهده داشته باشند.

و حال اینک این ماییم و محرمی که گذشت و اربعینی که پشت سر گذاشتیم و امید که همواره بتوانیم زندگی و راه شهدا و خصوصاً سیدالشهدا را در زندگی خود الگو قرار داده و همچون حسین (ع) آزاده زندگی کنیم.