[ad_1]

خبرگزاری مهر - گروه جامعه-آزاده سهرابی: پایتخت روحیه خوبی ندارد. این را وقتی حس می کنیم که سر چهار راه ها و در ترافیک بزرگراه ها با کودکان و نوجوانانی برخورد می کنیم که فال و گل و بادکنک می فروشند و یا با یک شیشه شوی برای شستن شیشه خودروها بی هیچ پرسش و پاسخی دست به کار می شوند و یا طلب پولی می کنند. بعید است هیچ وقت شهروند مسئولی به دیدن چنین صحنه هایی عادت کند. حالا در این تعارض دائمی هم قرار داریم که آیا باید به این افراد کمک شود یا کمک به آنها تداوم حضورشان در شهر خواهد بود.

پایتخت روحیه خوب و چهره زیبایی ندارد و این را وقتی می شود فهمید که گوشه و کنار خیابان ها در هر محله از شهر می توان معتادی را دید که به حال خود رها شده است، شب ها می شود رد کارتن خواب ها را در پارک ها و خیابان ها گرفت که عموماً همین معتادان هستند و تازه شمال به جنوب شهر می توان در ردگیری همین افراد شدت و ضعف آسیب های اجتماعی را دنبال کرد؛ هر چه به سمت جنوب تهران بروید با تصاویر دردناک تری ممکن است رو به رو شوید.

برای مثال آبان ماه بود که محمدامین توکلی زاده، معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، در بازدید از منطقه ۱۶ تهران، در خصوص وضعیت این منطقه از لحاظ آسیب های اجتماعی گفت: یکی از آسیب های اجتماعی منطقه ۱۶ که در حال حاضر، اهالی منطقه و حتی خود شهروندان آسیب دیده را درمانده کرده است؛ حضور تعداد زیادی از متجاهرین و معتادین در کف خیابان ها، بوستان ها و محلات است. سابقا، قرار بر احداث و فعال کردن یک سوله ی بزرگ برای اسکان و نگهداری این متجاهرین بود، که به دلایلی متوقف شده بود.

رسیدگی به خانواده آسیب پذیر در برنامه های مدیریت شهری

دو معضل کودکان کار و خیابان و معتادان متجاهر تنها دو نمونه از آسیب هایی است که در پایتخت کشور نمایان است و آنقدر این چهره آشکار است که شهردار تهران در حدود سه ماه حضورش در شهرداری تهران مدام به موضوع ساماندهی آسیب دیدگان اجتماعی از جمله معتادان متجاهر و کودکان کار و خیابان اشاره کند. تا به حال استاندار تهران با رئیس شورای شهر و شهردار تهران چندین جلسه برای ساماندهی آسیب دیدگان اجتماعی برگزار کرده اند.

زاکانی: تا به امروز در پایتخت قبول مسئولیت به شکل جدی در حوزه اجتماعی شکل نگرفته است و نکته مورد توجه ما نگاه به کل شهر تهران در این زمینه است و نمی خواهیم به عنوان مثال تنها به محله هایی مثل شوش و هرندی نگاه کنیم و به اعتقاد ما نگاه به شکل زیست معتادان متجاهر و رهایی آنها به همین وضع به هیچ عنوان مورد پذیرش ما نیست

علیرضا زاکانی می گوید: تا به امروز در پایتخت قبول مسئولیت به شکل جدی در حوزه اجتماعی شکل نگرفته است و نکته مورد توجه ما نگاه به کل شهر تهران در این زمینه است و نمی خواهیم به عنوان مثال تنها به محله هایی مثل شوش و هرندی نگاه کنیم و به اعتقاد ما نگاه به شکل زیست معتادان متجاهر و رهایی آنها به همین وضع به هیچ عنوان مورد پذیرش ما نیست.

وی در این میان اشاره دارد که: یکی دیگر از موضوعات در حال تعقیب از سوی مدیریت شهری رسیدگی به خانواده آسیب پذیر است که در سطحی جدا گانه در حال دنبال شدن است و تلاش ما این است موضوع در حوزه اجتماعی با جدیت تمام دنبال شود.

به نظر می رسد حالا با توجه به گشت و گذارها و بازدیدهای شهردار تهران از مناطق مختلف شهر تهران و حتی گفتگو با معتادان متجاهر باید منتظر اقدامات جدی تری در این حوزه از سوی مدیریت شهری باشم. این در حالی است که به طور مشخص متولی رسیدگی به برخی آسیب های اجتماعی در سطح شهر از جمله کودکان کار و خیابان و معتادان متجاهر مشخص نیست و هر چندی یکی از سازمان ها گزارشی از اقدامات در این حوزه را ارائه می دهد. گاهی پلیس می گوید معتادان متجاهری را در یک عملیات ضربتی در منطقه ای از شهر جمع آوری کرده؛ هر چند مسئولیتش با او نبوده و چه بسا اعلام می شود که در نهایت مجبور به آزاد کردن افراد معتاد شده اند.

مسئولان بهزیستی در این خصوص آماری ارائه می دهند و از کمبود مراکز نگهداری می گویند و گاهی نیز مراکز نگهداری جدیدی برای این افراد در شهر افتتاح می شود. در این میان شهرداری با توجه به دسترسی گسترده اش به سطح شهر و حضور ناحیه به ناحیه اش در سطح شهر شاید رصد بهتری نسبت به وضعیت حضور معتادان متجاهر در سطح شهر داشته باشد شاید از همین روست که حالا شهردار تهران یکی از اولویت های کاری این نهاد را رسیدگی به وضعیت این افراد می داند. هر چند باقی نهادها نیز همچنان تلاش هایی را در دستور کار دارند.

آمار معتادان متجاهر یکسان نیست

اما وضعیت حضور معتادان متجاهر در سطح شهر تهران چقدر به وخامت رسیده و مهمتر اینکه برای ریشه کنی چنین وضعیتی در سطح شهر از کجا باید آغاز کرد، سوال های مهمی است که پاسخ به آنها شاید چندان ساده نباشد خصوصاً اینکه درباره آمار این افراد از سوی نهادهای مختلف، عددهای متفاوتی به گوش می رسد.

نسخه تازه مدیریت شهری برای آنها که ترک درمان گفته اند

خرداد همین امسال سرهنگ عبدالوهاب حسنوند در گفت و گو با خبرنگار مهر در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا ساختمانی برای نگهداری زنان معتاد متجاهر در تهران ساخته شد یا خیر، اظهار کرد: بله یک ساختمان با ظرفیت نگهداری و ساماندهی ۱۵۰ معتاد متجاهر زن با همت سپاه پاسداران، ستاد مبارزه با مواد مخدر و شهرداری ساخته و به بهره برداری رسیده است.

وی از نگهداری ۱۵۰ معتاد متجاهر زن در این مرکز خبر داد و گفت: ما در پایتخت به ظرفیت ۱۰ هزار نفره برای نگهداری از این قشر جامعه نیاز داریم و الان حدود ۸۵۰ معتاد متجاهر زن در شهر رها هستند و ما هم نمی توانیم اینها را در جایی نگهداری کنیم. در طرح قبلی جمع آوری معتادان حدود ۷۰ خانم هم جمع آوری شدند که به دلیل نداشتن محلی برای نگهداری آنها، بعد از دستگیری رهایشان کردیم.

تیر ماه نیز فاطمه رضوان مدنی معاون توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی ضمن اشاره به این موضوع که آمار قطعی در رابطه با زنان معتاد وجود ندارد، گفت: مراکزی هستند که به بانوان معتاد خدمات می دهند و آمار این مراکز موجود است. به عنوان مثال ۱۱۴۶ کمپ قانونی تحت نظر بهزیستی وجود دارد که ۶۶ مرکز آن مربوط به زنان است و در سال ۹۹ در حدود ۶۵۶۵ پذیرش داشته ایم. در مورد کاهش آسیب ۱۰۴ مرکز وجود دارد که ۱۳ مورد آن مختص زنان است که در سال ۹۹ حدود ۳۵۸۰ بسته کاهش آسیب به آنها ارائه شده است؛ ضمن اینکه در سراسر کشور ۷۰ مرکز سرپناه شبانه وجود دارد که ۲۱ مورد آن مربوط به زنان است که ۱۴۳۷ نفر خدمات ارائه شده است.

معاون توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی افزود: ۳۵ مرکز هم در سراسر کشور وجود دارند که روزها به صورت گذری و شب ها به صورت سرپناه شبانه هستند و ۶ مرکز آن مختص زنان است که در سال گذشته به ۲۹۸۸ خانم خدمات ارائه شده است. از طرفی ۲۵ مرکز توانمند سازی و جامعه پذیری بهبودیافتگان اعتیاد در سراسر کشور وجود دارد که ۵ مرکز مربوط به خانم ها است و به ۱۱۲ نفر آنها ارائه خدمت شده است. زنان بهبودیافته سرپرست خانواده تحت پوشش بهزیستی قرار می گیرند و تا زمان توانمندشدن مستمری دریافت می کنند. زنان و مردانی که در مراکز بازتوانی و درمان حضور دارند تا زمان توانمندی تحت نظر بهزیستی هستند و حتی خانواده های آن ها تا زمان خودکفایی از این مستمری بهره مند می شوند.

رضوان مدنی اضافه کرد: همچنین حرفه آموزی برای این افراد انجام می شود و مراکزی این زنان را تحت پوشش قرار می دهند. متأسفانه نگاه جامعه نسبت به این زنان متفاوت از مردان است. زنانی که در کمپ های قانونی هستند توسط همین مراکز برای دریافت وام معرفی می شوند. شرایط دریافت وام برای این زنان تسهیل شده است.

مرداد ماه زهرا شمس احسان عضو شورای اسلامی شهر تهران در گفت و گو با خبرنگار مهر با تاکید بر اینکه توسعه و تقویت ساختارهای مردمی در دستور کار شورای ششم است، گفت: در شورای شهر درباره زنان متجاهر کارتن خواب شهر تهران هم به طور جدی بحث و بررسی صورت خواهد گرفت. می توانیم با کمک زیرساخت های مراکز بهاران با مشارکت و هم افزایی نهادهای مسئول (سازمان بهزیستی، نیروی انتظامی، شهرداری و وزارت بهداشت) جلسات هماهنگی داشته باشیم.

نسخه تازه مدیریت شهری برای آنها که ترک درمان گفته اند

مهر ماه سردار حسین رحیمی فرمانده انتظامی تهران بزرگ، در خصوص جمع آوری معتادان متجاهر، گفت: من از مسئولین ذی ربط خواهش می کنم به این قضیه کمک کنند چرا که این قضیه جز موضوعاتی است که سال های سال بر زمین مانده است و مردم را در واقع نگران کرده است. این موضوع یک فضایی آلوده است که کم کم خودش را هم دچار مشکل می کند و ما باید در بحث معتادین متجاهر با ید عرض کنم که جز وظایف ما نیست و جز وظایف شهرداری و بهزیستی است که باید اینها را جمع آوری نماید و مردم این موضوع را باید بدانند.

فرمانده انتظامی تهران بزرگ گفت: پلیس آمده و این موضوع را بر عهده گرفته است درست است و ما باید با متخلف و مجرم قانون شکن حالا در هر سطح و هر قشری که باشد باید برخورد کنیم ولی ما این مسئولیت را پذیرفتیم ولی وقتی که بنده چند سال است که این موضوع را از طریق رسانه های مختلف فریاد می زنم که سه چهار هزار نفر معتاد متجاهری که بالاخره بیماری های واگیر دار و کبر سن و ثقل سن و یا حتی ۴۰۰ الی ۵۰۰ نفر زن معتاد متجاهر داریم که هر دفعه ما اینها را جمع آوری می کنیم رهایشان می کنند.

وی بیان کرد: دوماً، مکرر گفته ایم که در بحث فرآیند بازپروری یک تغییری ایجاد کنید بالاخره هزینه هایی پرداخت می شود و برای آنها صرف می شود و فرآیند باز پروری ما دچار مشکل است که باید اصلاح شود ان موقع است که مردم می بینند که شوش و مولوی و دروازه غار را جمع کرده ایم و دو سه سال است که این موضوع را می گوئیم و نمی خواهیم بگوییم ۱۰۰ در ۱۰۰ جمع آوری شده است و ولی نسبت به سه سال پیش بیش از ۷۰ تا ۸۰ درصد تا ۹۰ نود درصد این افراد را دیگر نمی بینیم.

سردار رحیمی بیان داشت: متأسفانه برخی این افراد دارای بیماری های واگیردار هستند که هیچ مرکزی آنها را نمی پذیرد و یا برخی از آنها افرادی هستند که برای بازپروری سه ماه می روند و دوباره بر می گردند و دوباره داخل خیابان ها آنها را می بینیم که مردم آنها را از چشم پلیس می بینند ولی به مردم می گویند بین خودمان و خدا، ما مسئولانه وارد این جریان شده ایم و متأسفانه آن اقداماتی که کار ما را باید کامل کند انجام نمی شود.

در همان روزها احمد وحیدی وزیر کشور در نشست تخصصی روند برنامه تحول راهبردی مبارزه با مواد مخدر درباره ضرورت درمان در امر مبارزه با مواد مخدر، تاکید کرد: جمع کردن معتادان متجاهر امری فوری و فوتی است، باید در برنامه زمانبندی شده کوتاهی، این متجاهرین را جمع کنیم، به همه استانداران، فرمانداران و شهرداران می گویم که باید در این راستا اقدام کنیم چراکه نباید چهره شهر با وجود معتادین متجاهر ولو اندک، مشمئزکننده باشد چراکه اندکش هم زیاد است.

به گفته وزیر کشور، اگر به تشخیص ستاد مبارزه با مواد مخدر درمان یک تا سه ماه برای معتادین متجاهر در مراکز درمانی کم است، باید مدت درمان تغییر کند. معتقدم این درخواست ستاد معقول و منطقی است چراکه ممکن است درمان با سه ماه جبران نشود. از سوی دیگر باید حتماً معتادان متجاهر از سطح جمع شده و آنها را به روشی به دامن خانواده و اقتصاد بازگردانیم و نگاه منفی به آنها برداشته شود و چگونگی بازگشت اینها باید در ستاد مورد توجه قرار گیرد.

علوم شناختی و روانشناختی نیز باید به کمک درمان معتادان آید و فرد تحت درمان باید عادت های ذهنی اش اصلاح شود. روش های جدید درمانی برای اینکه ذهن فرد از این موضوع منصرف و روح و روان فرد از این مساله جدا شود در کنار درمان های طبی باید مورد توجه قرار گیرد

وی با بیان اینکه از علوم مختلف باید در راستای درمان معتادان متجاهرین استفاده کرد، ادامه داد: علوم شناختی و روانشناختی نیز باید به کمک درمان معتادان آید و فرد تحت درمان باید عادت های ذهنی اش اصلاح شود. روش های جدید درمانی برای اینکه ذهن فرد از این موضوع منصرف و روح و روان فرد از این مساله جدا شود در کنار درمان های طبی باید مورد توجه قرار گیرد. در این راستا تبادل دانش در سطح جهان حتماً لازم است. نقش فناوری ها و تجهیزات جدید نیز مهم است.

وزیر کشور در پایان با تاکید بر اینکه تمام دستگاه های عضو ستاد مبارزه با مواد مخدر باید حضور خود را قوی تر کنند، تصریح کرد: نباید اجازه دهیم جایی که تازه جوانه اعتیاد می زند این جوانه رشد کند، باید همان ابتدا جلویش را گرفت. این یک پلتفرم هوشمند می خواهد که تک تک نقاط به لحاظ جغرافیایی و موضوعی و اقشاری لحاظ شود و بدانیم اگر اتفاقی افتاد این اتفاق در کجا رشد می کند و بلافاصله تیم های درمان و ارزیابی در آن موضوع متمرکز شده و اجازه توسعه آن اتفاق را ندهیم.

آبان ماه همچنین سرهنگ عبدالوهاب حسنوند رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر تهران بزرگ در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: غیر از یک ظرفیت ۳۰۰ نفری که در سال گذشته برای نگهداری معتادان متجاهر زن در تهران به ما دادند دیگر هیچ ظرفیتی برای نگهداری این افراد به پلیس معرفی و یا تحویل داده نشده است. ظرفیتی که برای زنان معتاد متجاهر در پایتخت داشته ایم پر شده است و دیگر هیچ ظرفیتی برای نگهداری سایر این زنان نداریم. بیش از ۵۰۰ معتاد متجاهر زن در تهران داریم و تا ظرفیتی برای نگهداری این زنان معرفی نشوند نمی شود هیچ کاری برای آنها کرد.

در نهایت نیز سید عباس جوهری معاون سیاسی و اجتماعی استاندار تهران با اشاره به اولویت ساماندهی معتادان متجاهر با اشاره به اینکه مقام معظم رهبری ۵ اولویت در حوزه آسیب های اجتماعی مطرح کرده اند که اعتیاد را نیز شامل می شود، ادامه داد: بر اساس جلسات شورای عالی امنیت کشور و حسب تاکید استاندار تهران، موضوع آسیب های اجتماعی در دستور کار قرارگرفته و در این راستا قرارگاه خدمات اجتماعی با چند رویکرد که اولین موضوع اعتیاد و معتادان متجاهر است، تشکیل شده است.

معاون سیاسی و اجتماعی استاندار تهران عنوان کرد: دو جلسه در شهرداری تهران داشتیم تا کار پیش رود و با توجه به اینکه شهرداری متولی این امر شده، اعلام آمادگی کرده اند و دستگاه های اجرایی نیز باید نماینده های خود را معرفی کنند.

جوهری سپس گفت: در حال حاضر ۱۲ هزار معتاد متجاهر در مراکز نگهداری داریم که باید مشخص شود که برای این عده چه برنامه هایی داریم و اگر آنها را رها کنیم و به چرخه برگردند برای بعد از خروج چه برنامه ای باید داشته باشیم و سپس برای هدف گذاری بعدی ۸ هزار نفر چه برنامه ای داریم. اقدامات و موارد به صورت مصداقی مطرح شود، چرا که نیاز به بسترسازی داریم، در این زمینه به عنوان مثال برنامه داریم تا نسبت به تخریب خانه های پلاک قرمز اقدام شود. ظرفیت های خالی مراکز نگهداری باید در اختیار شهرداری قرار گیرد؛ البته معتادانی که جمع آوری می شوند به مراکز شهرستان ها می روند، این در حالی است که شهرستان ها نیز در این زمینه مشکل دارند.

ورود شهرداری به وضعیت معتادان متجاهر چگونه خواهد بود؟

علیرضا زاکانی شهردار تهران در جلسه با سردار حسین رحیمی رئیس پلیس تهران بزرگ و معاونان او بیان کرد: اقدامی که که در حال انجام شدن است موضوع پاکسازی و نشان دادن جلوه جدید از شهر است که می توان به جمع آوری معتادان متجاهر، ساماندهی کودکان کار و … اشاره کرد که ما برای آن پرونده ۳ -۶ ماهه باز کردیم که در این زمان چهره شهر از این چالش ها پاک شود و شهرداری امروز نسبت برخی از معضلات مانند خانواده زندانیان و معتادان متجاهر و کودک کار خود را مسئول می داند.

زاکانی با اشاره به نگاه های موجود برای حل معضلات اجتماعی از سوی مدیریت شهری عنوان کرد: در این مسیر دو نگاه وجود داشت که یکی از آنها این بود که برخی وظایف در حوزه آسیب های اجتماعی بر دوش شهرداری نیست اما در کنار این حرف ها اعتقاد ما این است ما وظیفه شرعی داریم و باید در این مسیرها مسئولیت بپذیریم و حرکت دوم ما رسیدگی به موضوعات اجتماعی است.

نسخه تازه مدیریت شهری برای آنها که ترک درمان گفته اند

وی خاطرنشان کرد: موضوع دیگر که در دستور کار است موضوعات اخلاقی است و شهرداری به دنبال ایفای نقش خود در این مسیر است و به عنوان مثال بیش از ۲ هزار بوستان در پایتخت داریم که بنا به دلایلی خانواده ها در برخی از آنها امنیت ندارندکه با همکاری ناجا و دیگر دستگاه به امنیت در این حوزه دست پیدا خواهیم کرد

شهردار تهران افزود: در یکی از بازدیدها مردم اعلام کردند که ما در این منطقه امنیت نداریم و بررسی ها نشان داد بخشی از مسئولیت بر حوزه شهرداری است که باید تاکید کنم در این زمینه ها ما خود را موظف به انجام وظایف و کمک به دیگر دستگاه ها می دانیم.

آنچه در دستور کار شهرداری تهران قرار گرفته است تنها محدود به جمع آوری معتادان متجاهر نیست. قرار است شهرداری تهران، بهبود شرایط و وضعیت این جمعیت از شهروندان آسیب پذیر را طی چندین مرحله ساماندهی کند یعنی صرف ساماندهی اولویت شهرداری نیست، شهرداری به راه حل هایی فکر می کند که شهروندان آسیب دیده را به آغوش جامعه باز گرداند و آن ها را به عنوان یک موجود اضافی از شهر تهران و جامعه طرد نکند.

به گفته مسئولان شهرداری این مراحل برای بهبود شرایط شهروندان آسیب دیده، شامل؛ هویت یابی و شناسایی، سم زدایی و درمان، بازسازی شخصیتی و روحی، مهارت آموزی، بازگرداندن به آغوش خانواده، بازگردانی به جامعه با یک شغل آبرومند و در آخر نظارت، است.

نگاهی دیگر به زیربنای یک معضل اجتماعی؛ تجاهر به اعتیاد!

حال که به نظر می رسد رفع آسیبی چون وجود معتادان متجاهر در سطح شهر به یک بزنگاه برای ارزیابی عملکرد مدیریت شهری تبدیل خواهد شد بازگستن به سوال های اساسی که پیش از این در همین گزارش پرسیده شد مهم باشد؛ برای ریشه کنی چنین وضعیتی در سطح شهر از کجا باید آغاز کرد؟ شاید بهترین نقطه شروع این باشد که به صورتی جامع به این مساله نگاه کنیم که چه می شود که یک فرد تبدیل به یک معتاد متجاهر می شود؟ در طرح مدیریت شهری برای زدودن این معضل از سطح شهر تنها جمع آوری و ساماندهی این افراد مدنظر قرار نگرفته است بلکه مساله مهمی چون بازگرداندن این افراد به خانواده و بحث رسیدگی به خانواده های آسیب پذیر نیز دیده می شود و این مهم نیازمند توجه به ریشه هاست.

شاید یکی از دلایلی که باعث شده به رغم اجرای طرح هایی برای ساماندهی معتادان متجاهر و کودکان کار و خیابان اما همچنان شاهد حضور این افراد در سطح شهر باشیم همین باشد که ریشه ها دریافت نشده اند.

گرچه ریشه ایجاد اعتیاد به دلایل متعددی از جمله فقر و مسائل اقتصادی باز می گردد که بدون مدیریت آنها نمی توان به حل ریشه ای آنها امیدوار بود، اما در عین حال توجه به مسائل زیست شناختی و روانی نیز در ایجاد اعتیاد و منجر شدن به شرایط متجاهر و طرد شدن از خانواده و آسیب هایی که این افراد در این طردها خورده اند و یا خانواده آنها از وجود چنین اعضایی در خانواده خورده اند، در بحث بازگشت به خانواده باید به صورت جدی مورد توجه قرار گیرد تا خود به معضلی جدید تبدیل نشود.

باید دقت داشت معتادان متجاهر کسانی هستند که داوطلب درمان نشده اند و هیچ گواهی مبنی بر اینکه در یک سیستم در حال درمان هستند را ندارند تا از تعقیب و پیگرد قانونی معاف شوند. در واقع اعتیاد بیماری است که بسیاری از این بیماران به مرحله تجاهر به اعتیاد رسیده اند و تمایلی برای درمان اعتیاد ندارند بر اساس قانون «معتاد متجاهر» به افرادی گفته می شود که ابایی از ارتکاب جرم ندارند.

به معنای دیگر وقتی با معتادان متجاهر رو به رو هستیم با یک فرد معتاد که ترک دادن آن آسان یا به روش های معمول امکان پذیر باشد، رو به رو نخواهیم بود. احتمال گرایش به ارتکاب جرم از سوی این افراد بیشتر است. اینها همه نشان می دهد که به درستی در بحث پیشگیری از آسیب های اجتماعی و شاخص های سلامت روان کار نشده است و در همان قدم های نخست برای بازگشت فرد به زندگی گام های جدی برداشته نشده است. در نقطه ای که معتادان متجاهر ایستاده اند عموماً خود را آخر خط می بینند و برای همین است که ارتکاب جرم نیز برای این افراد محتمل تر است.

بازگشت از چنین مسیری به تنهایی سخت هست که در این چرخه بازگشت آنها به خانواده نیز اضافه شود. معتاد متجاهر باید باور کند می تواند بدون مواد زندگی کند و می تواند از زیر بار برچسب مجرم رها شود اما در عموم این افراد بخش «خود» که مرکز و هسته اصلی خودباوری و اعتماد به نفس و تنظیم کننده هیجانات و عواطفشان و… است آسیب جدی دیده است. از سوی دیگر ممکن است خود خانواده بستر ساز این اعتیاد شده باشد یا در اثر اعتیاد چنین فردی آسیب دیده باشد که به راحتی قابل حل شدن نباشد. باید مقاومت خانواده ها را نیز به رسمیت شناخت و برای حل آن برنامه ای مشخص و همراه با بینش داشت به گونه ای که با هر فرد متجاهر و خانواده آن منحصر به فرد برخورد کرد و به گونه ای نباشد که یک طرح و مداخله همگانی را در نظر گرفت.

اکثر متخصصان معتقدند که معتادان متجاهر به نقطه ای رسیده اند که تمایلی به ترک اعتیاد ندارند و با این حال نمی توان این افراد را در جامعه رها کرد. در عین حال وابستگی شدید آنها به مواد مخدر به حدی است که حتی خوابیدن در کف خیابان هم برایشان مهم نیست. باید متخصصان بسیار کارآمدی در این طرح به کار گرفته شوند تا بتوان چنین چرخه ای را در تک تک هزاران معتاد متجاهری که شناسایی می شوند مدیریت کرد و این مساله حتماً زمان بر خواهد بود.


[ad_2]
منبع
همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان