به گزارش سرویس وبلاگستان لنگرنیوز ، دیپلماسی عزت در بروز رسانی خود نوشت :

این روزها کشور در "شرایط حساس" و پیچیده ای ست. این شرایط حساس را می توان از جهات گوناگون مورد بررسی قرار داد. جای تردید نیست که توافق 3 آذر ژنو نقش بسیار موثری در بروز این شرایط حساس در جامعه ایران دارد. دولتی بر سر کار آمده است که مدعی ست نوک پیکان حرکتش بر تنش زدایی در عرصه بین المللی و حل پرونده هسته ای ایران است. اما هنوز 100 روز از شروع کار دولت نگذشته بود که مذاکرات هسته ای با 1+5 با اتفاقات شگفت آوری مواجه شد و حاصل این رویکرد  100 روزه را می توان در تحلیل متن توافق نامه 3 آذر ژنو جستجو کرد.

اما نکته قابل تامل این جاست که چرا مسئولین دولت یازدهم برای توجیه دستاوردهای این مذاکرات – بخوانید وادادگی ها و تعهدات بی سابقه تحمیلی بر ایران در این توافق نامه که حقیقتاً در نوع خود منحصر به فرد است – به " نرمش قهرمانانه " امام حسن مجتبی (علیه السلام) استناد می نمایند؟

 

همان طور که می دانید بعد از حصول توافق ژنو، دولتمردان، این توافق نامه را فتح الفتوح، شکننده ی تحریم ها و دستاورد تاریخی ایران معرفی کردند. اما سوال این جاست که چرا بعد از گذشت یک ماه از توافق در روز 8 دی 92 رییس جمهور دیگر آن تاب و توان اولیه را در تمجید آن مذاکرات ندارد و زبان " نرمش قهرمانانه " را اتخاذ نموده است؟

آقای روحانی در جلسه هیئت دولت مورخه 8 دی 92 آن گونه فرمودند: "درس بزرگ ما از مکتب پیامبر (صل الله علیه و آله) این است که لازمه گسترش پیام حق، نرمش و مهربانی با مردم، و لازمه پیشرفت حکومت احترام به رای و نظر مردم و مشورت با آن هاست."

در ادامه صلح قهرمانانه امام حسن(علیه السلام) را مطرح کرده و می گویند: " امام حسن(علیه السلام) با شجاعت و دور اندیشی تمام، با صلح خود که به راستی باشکوه ترین نرمش قرمانانه تاریخ بود توانست آتش فتنه و اختلافات میان امت اسلام را فرو نشاند. حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام) که می دانست شهامت و شجاعت برای صلح، اگر بیش از جنگ و شهادت نباشد، کمتر از آن هم نیست، ملامت همه افراطیون را به جان خرید تا وحدت اهل قبله و اساس مکتب پیامبر(صل الله علیه وآله) را حراست نماید و با بیداری نسبت به خطر حمله دشمن خارجی، وحدت جامعه و اساس اسلام را حفاظت کند."

برای هر کس که به مسائل امروز کشور آگاهی داشته باشد، این گونه سخن گفتن و پای صلح قهرمانانه امام حسن(علیه السلام) را وسط کشیدن در این شرایط حساس کشور پیام های بسیاری دارد که در ذیل برخی از آنها را بررسی می نماییم:

  1. 1.      چرا ادبیات دولت یازدهم درباره دستاورد ژنو تغییر یافته است؟ دکتر روحانی و ظریف در ابتدای حصول توافق با ادبیات «پیروزی تاریخی» و «سربلندی کشور» از این توافق یاد می نمودند اما چرا امروز بعد از گذشت یک ماه لحن دولت به «نرمش قهرمانانه امام حسن (علیه السلام)» تغییر یافته است؟ آیا در این یک ماه دولت به زوایای پنهان توافق نامه پی برده و خود را با وجود این توافق نامه – با این همه ضعف و وادادگی – در شرایط صلح می بیند؟
  2. 2.      بر کسی پوشیده نیست که تعبیر "نرمش قهرمانانه" تعبیری بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی سال ها قبل در دولت آقای هاشمی رفسنجانی و اخیراً نیز در جمع فرماندهان سپاه عنوان کرده اند. پس این یکی از تعابیر ایشان است که باید منظور ایشان را در این باره دانست. – اگر چه هر کسی از ظن خود یار رهبری شده و این تعبیر را مطابق با تمایلات خویش تفسیر نموده است. – رهبر معظم انقلاب اسلامی هیچ گاه از "نرمش قهرمانانه" تعبیر صلح با دشمن را نداشتند و این که نام کتابی را که در قبل از انقلاب اسلامی درباره صلح امام حسن(علیه السلام) ترجمه نموده و به این نام مزین کرده بودند نمی تواند دلیل بر تفسیر این تعبیر در حال حاضر باشد. چرا که ایشان خود بارها و به صراحت تفسیر خود را به صورت شفاف از این تعبیر بیان کرده اند. ایشان در جایی فرمودند: "نمایندگان سیاسی جمهوری اسلامی ایران باید در جهان تیزتر از شمشیر و نرم‏ تر از حریر و سخت تر از سنگ و پولاد باشند. عرصه سیاست خارجی میدان نرمش قهرمانانه است، اما نرمشی که در برابر دشمن تیز باشد.  بنابراین دیپلمات های ما باید در مواضع اصولی خود، مستحکم بایستند و استقامت و پایمردی امام خمینی(ره) را الگوی خود قرار بدهند." در جای دیگر تصریح کردند که "این مانور هنرمندانه نبایستی به معنای عبور از خطوط قرمز یا برگشتن از راهبردهای اساسی یا عدم توجه به آرمان ها باشد." با تامل در تفسیر ایشان واضح می گردد که نرمش قهرمانانه مد نظر ایشان در نهایت یک تاکتیک هجومی است به سمت دشمن؛ لذا ایشان مثال کشتی گیری را زدند که برای غلبه بر حریف در جایی نرمش می کند اما دشمن را فراموش نمی کند. ایشان در تفسیر این تعبیر حتی یک بار هم به صلح امام حسن(علیه السلام) استناد نکردند. اساس صلح امام حسن(علیه السلام) بر این مبنا بود که حضرت به خاطر ضعف و سستی مردم و یاران خویش، توان مواجهه فعلی با معاویه را ندیدند و برای حفظ اساس اسلام صلحی را پذیرفتند که به سبب همین سستی ها بر ایشان تحمیل شده بود. بر کسی پوشیده نیست که شرایط امروز کشور اسلامی ایران، شرایط صلح امام حسن(علیه السلام) نیست بلکه ایران اسلامی امروز در سطح جهانی منادی توحید و مبارزه با استکبار است.
  3. 3.      این طور به نظر می رسد که آقای روحانی می خواهند برای وادادگی های بسیار توافق نامه ژنو دستاویزی پیدا نمایند و با ظرافت تمام و با بهره گیری نامناسب از ادبیات مقام معظم رهبری و پیوند دادن آن به آن چه خود در تاریخ می پسندند، سعی در این دارند که ملت ایران را به این صلح تحمیلی مجاب فرمایند. -همانطور که در سال 82 و 83 این عقب نشینی را به نظام مقتدر اسلامی تحمیل کردند و تجربه تلخی را برای ملت ایران به یادگار گذاشتند.- با مطالعه بیشتر در مفاد صلح نامه امام حسن (علیه السلام) و شرایط آن روز جامعه حضرت جای این پرسش باقی می ماند که آیا امروز هم عده ای می خواهند صلحی تحمیلی را بر دوش ولی بگذارند و با خالی کردن پشت وی مانع پیشرفت سریع نهضت اسلام شوند؟

اگر چه همانطور که رهبر معظم انقلاب اسلامی فرموده اند هیچگاه صلح امام حسن(علیه السلام) دوباره رخ نمی دهد، بلکه مردم حماسه ای عاشورایی را در پیش می گیرند و جواب این وادادگی ها را به قاطعیت خواهند داد.

 

 

 

 

 

 

 

همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان