به گزارش لنگرنیوز به نقل از فرهنگ نیوز، جمهوری اسلامی ایران از ابتدای تاسیس خود تاکنون به دلیل طرح شعارها و آرمان های جدید در فضای بین المللی از سوی قدرت های بزرگ به عنوان تهدید شناخته شود و همین موضوع موجب آن می شود که این کشورها از هر راه ممکن به دنبال شکست و فروپاشی آن باشند.

با نگاهی کوتاه به تاریخ سال های نخستین انقلاب اسلامی درمی یابیم که طی این سال ها از انواع اهرم های سیاسی و امنیتی برای توقف قطار انقلاب به کار گرفته شد که هیچ کدام از آنها موثر واقع نشد و در سال 1980(و تنها یک سال پس از پیروزی نهضت مردم ایران) نخستین تحریم های غیرقانونی از سوی آمریکا علیه ایران صادر شد و طی سال های جنگ تحمیلی و پس از آن ادامه یافت.

این تحریم ها اگرچه که فشار سهمگینی را بر اقتصاد و امور نظامی ایران وارد ساخت اما جنبه مهم دیگری داشت و مسئولان عالی نظام را بر آن داشت تا خودکفایی در امور مهم اقتصادی و نظامی را در راس برنامه های نظام قرار دهند و در دوره جدید تحریم ها نیز رهبر معظم انقلاب اسلامی با مطرح کردن راهبرد مهم «اقتصاد مقاومتی» و پرداختن به ظرفیت های داخلی اقتصادی، آلترناتیو مناسبی را در برابر تحریم های غیرانسانی و غیرقانونی غرب معرفی کردند.

اما موضوع اصلی این نوشتار از این قرار است که استراتژی هایی چون «خودکفایی» و «اقتصاد مقاومتی» با تمام محاسنی که در دل خود دارند، راهبردهایی طولانی مدت هستند که تحقق آن طی یک یا چند سال دور از تصور است و معمولا در یک برنامه درازمدت یا میان مدت قابلیت اجرایی شدن دارد و در کنار آن می بایست به سراغ روش های زودبازده تری هم رفت.

«زهد عملی» مسئولان؛ راهکاری مناسب برای همراهی مردم در جنگ اقتصادی

با نگاهی به تجربه جنگ تحمیلی که از یک سو تحریم های مختلفی علیه ایران برقرار بود و از سوی دیگر اقتصاد ایران در وضع بسیار نامناسب تری نسبت به این روزها قرار داشت، در می یابیم که یک عامل مهم در همراهی مردم با وضعیت نابسامان آن روزها، هم رنگی و یکسان بودن عالی ترین مقام های سیاسی و اجرایی کشور با عامه مردم بود و اگرچه که سفره مردم در آن روزها بسیار کم رنگ تر سفره های امروزی بود اما غاطبه جامعه این اطمینان را داشتند که از رهبری تا رئیس جمهور و بسیاری دیگر سفرهای هم تراز آنها دارند و تحمل این اوضاع یک وظفه همگانی است.

آیت الله مصباح یزدی در بیان یکی از ویژگی های زندگی رهبر معظم انقلاب اسلامی در خاطرات خود فرمودند:

«مصرف گوشت خانه ی آیت الله خامنه ای در زمان ریاست جمهوری تنها از طریق کوپن بود. ایشان در آن زمان به من فرمودند: من تاکنون غیر از همان گوشت کوپنی که به همه مردم داده می شود گوشت دیگری از بازار نخریده ام.»

واضح است که در چنین الگوی رفتاری توصیه مردم به تحمل مشکلات موجه است و تحمل دوره مشکلات در سایر کشورها نیز به وقوع پیوسته است.

اما در صورتی که تحمل مشکلات تنها برای مردم در نظر گرفته شود و مسئولان مختلف نظام(اجرایی، قضایی، تقنینی) برای خود وضع دیگری را در نظر بگیرند، معادله سختی به وجود می آید و ناهماهنگی هایی به وجود می آید و رهبر معظم انقلاب در دیدار مسؤولان و کارگزاران نظام در این باره می فرمایند:

«برادران، نمی شود ما در زندگی مادی مثل حیوان بچریم و بغلتیم و بخواهیم مردم به ما به شکل یک اسوه نگاه کنند؛ مردمی که خیلی شان از اولیات زندگی محرومند،... من و شما، همان طلبه یا معلم پیش از انقلابیم. اما حالا مثل عروسی اشرافی، عروسی بگیریم؟ مثل خانه اشراف، خانه درست کنیم... نه ما هم مترفین می شویم. والله در جامعه اسلامی هم ممکن است مترف به وجود بیاید.[i]»

توجه به این نکته بسیار مهم است که اگر در روهای پرخاطره دهه 60 در حال مقابله در قالب یک جنگ نظامی بودیم، تمام تبعات حاصل از فشارهای اقتصادی را مردم و مسئولین(در سطوح مختلف) در کنار یکدیگر تحمل می کردند و اگر بخواهیم امروز نیز در تخاصم اقتصادی دشمن سربلند بیرون آییم، باز هم می بایست از آن الگو پیروی کنیم و در غیر این صورت به به وجود آمدن پاسخ منفی و عدم همراهی مردم امری محتمل است.

به هر ترتیب مسئولان نظام اسلامی باید در نظر داشته باشند که پذیرش مسئولیت در این نظام تابع شرایط خود است و محملی برای خدمت و پاسخگویی و مخلص کلام نیز همان جمله حضرت علی(ع) در پاسخ شخصی که خود را به ژولیدگی زده بود تا به تصور خودش همانند او ساده زیست باشد است که فرمود:

«خدا به زمامداران وظیفه قرار داده تا خود را همانند فقرا گردانند تا فقرا احساس نکنند که زمامداران آنها را فراموش کرده اند.»

پی نوشت: