تنفس به شکار پرندگان

۱۳۹۳/۱۱/۰۶ ۰۹:۳۰ چاپ کد خبر: 18429
به گزارش لنگرنیوز، در چاپ روز گذشته روزنامه اصلاح طلب آرمان، مقاله ای با تیتر "تنفس به شکار پرندگان" از مهرداد لاهوتی نماینده مردم لنگرود در مجلس به شرح زیر به چاپ رسید.






شکار پرندگان مهاجری که در فصل سرما به نیمکره جنوبی زمین می آیند و یکی از مقاصد اصلی آنها شمال ایران و تالاب بین المللی میانکاله است، در سال های اخیر همواره محل بحث بوده است. در این مورد مسائل زیادی وجود دارد از جمله اینکه در بسیاری مواقع شکارچیان از روش های غیرقانونی شکار استفاده می کنند. شکارچیان در مناطق شمالی کشور روی شکار به عنوان یک شغل پردرآمد حساب می کنند و همین مساله باعث می شود از هر روشی برای این شکار استفاده کنند.




تمام سعی آنها این است که بتوانند تعداد بیشتری پرنده شکار کنند حال آنکه، در شکار پرندگان باید مسائل مختلفی را مدنظر قرار داد. شکار پرندگان وحشی مهاجر علاوه بر اینکه می تواند به محیط زیست ضربه بزند، خود در مواقعی می تواند مشکلات دیگری به وجود آورد که یکی از آنها انتقال بیماری ها با شکار و استفاده از پرندگان مهاجر است.




آنفلوآنزای مرغی که در سال های اخیر همواره یکی از دغدغه های پزشکی در کشور بوده است می تواند درصورت عدم رعایت ملاحظاتی درباره شکار پرندگان به اپیدمی در کشور تبدیل شود. درباره شکار پرندگان مهاجر در شمال کشور امسال این هشدار داده شده است که ممکن است استفاده از گوشت این پرندگان این بیماری را گسترش دهد.




سازمان محیط زیست باید درمورد شکار و صید تدبیری اساسی بیندیشد چرا که در کشور ما شکار و صید به زندگی گروهی از مردم ما گره خورده است. از طرف دیگر، اگر سازمان محیط زیست اعلام کند که صید و شکار ممنوع است با واکنش هایی از طرف مردم روبه رو می شود و من فکر می کنم اگر سازمان محیط زیست یک دوره چندساله تنفس اعلام کند و در آن دوره به فرهنگسازی مردم بپردازد تا حد زیادی موفق می شود. همراه کردن مردم با سازمان محیط زیست بسیار مهم است. مردم ما باید گونه ها و پرندگانی را که از کشورها و مناطق مختلف به کشور ما می آیند، از خودشان بدانند.




این پرندگان که به کشور ما پناه آورده اند در مواردی خیلی به نفع کشاورزان هستند. آنها کرم های ساقه خوار برنج را می خورند و همین مورد کوچک باعث می شود که میلیون ها تومان هزینه سم  برای از بین بردن این کرم ها نکنیم. این درحالی است که دادن سم عوارض و پیامدهای دیگری دارد که این پرنده ها به صورت مجانی این کار را انجام می دهند.




به اعتقاد من ممنوع کردن صید و شکار به صورت ناگهانی امکان پذیر نیست و مردم در مقابل این ممنوعیت مقاومت می کنند و حتی ممکن است بیشتر به سمت شکار و صید  بروند و اگر می بینیم که سازمان حفاظت از محیط زیست این ممنوعیت را اعلام نمی کند به این دلیل است که مردم را آگاه کند و مردم خودشان پی ببرند که نباید به شکار و صیدپرندگان و دیگر گونه ها بپردازند. درحال حاضر گونه هایی مانند قرقاول ایرانی، بز کوهی و پلنگ در کشور ما رو به انقراض است و بدیهی است باید برای حفاظت و مراقبت از آنها فکری اساسی کنیم اما، برخی از مردم حتی به گنجشک هم رحم نمی کنند و آشناکردن آنها با قوانین و فرهنگ حفظ گونه های جانوری در کشور به عهده همه آنهایی است که به محیط زیست خود اهمیت می دهند.




در حال حاضر می بینیم که پرندگان مهاجری که برای ادامه زیست خود به کشور ما پناه آورده اند و پس از مدتی به مناطق خود بازمی گردند در کنار ما آرامش ندارند و از صدای پای انسان وحشت می کنند و احساس امنیت نمی کنند این به دلیل تشنجی است که ما انسان ها در محیط زیست به وجود آوردیم. به اعتقاد من یکی از وظایف اصلی سازمان محیط زیست حفاظت و مراقبت از پرندگانی است که به کشور ما آمده اند و در تالاب های مازندران به حیات زیستی خود ادامه می دهند و وظیفه دیگری که سازمان دارد و همه مردم باید برای رسیدن به این هدف و وظیفه به مسئولان سازمان کمک کنند این است که به صید و شکار خاتمه دهند و به محافظت ازگونه های درحال انقراض فکر کنند.




در کنار این، عده ای از شکارچیان  پروانه شکار و صید دارند و تنها از راه شکار زندگی خود را می گذرانند. در این حوزه سازمان و دیگر نهادهای مرتبط باید فکری برای اشتغال و گذران زندگی آنها داشته باشند. ایجاد شغل، دادن وام و تسهیلات برای گذران زندگی شکارچیان می تواند آنها را از فضای صید و شکار دور کند و همین ایجاد اشتغال نیاز به فرهنگ سازی، زمان و روشن شدن اذهان عمومی شکارچیان دارد که به تصور من می توان با دادن مثلا 5 سال تنفس و ممنوعیت شکار و صید به این هدف رسید.




 
همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان