به گزارش لنگرنیوز، عینک با بوی پاییز مجموعه شعر سپید کوتاه شاعر است که انتشارات سوره مهر در 90 صفحه چاپ و روانه بازار نشر کرد و در بر گیرنده 65 شعر آزاد "محمدی پور" است که دغدغه هایی چون ارزش های انسانی، دینی و دلبستگی های محیطی شاعر که در آن زندگی می کند موج می زند و نشان می دهد این شاعر شمالی هنوز همنشین رودخانه ، ماهی ها ،پرنده ها و جنگل است و در یک نگاه کلی  می توان گفت: "طبیعت گرایی" از ویژگی های بارز محمدی پور بشمار می رود.



"فرامرز محمدی پور" در گفت و گو با لنگرنیوز، با اشاره به اینکه سرودن را با "دوبیتی" به افرینش نشسته است به نوعی دلبستگی خاص به سرایش اشعار کوتاه دارد و با توجه به این مهم که شاعر مجموعه ای از غزلیات و دوبیتی ها را اماده چاپ دارد می گوید:وقتی با اشعار کوتاه می توان پیامی برای مخاطب داشت به نظر می رسد اگر به واژه ها فرصت میدان داری بیشتر که خالی از لطف باشد بدهیم نمی توان به شگرد های زبانی که در نهایت می خواهد اشعار پویا را پیش رو گذارد دست یابیم.

فرامرز محمدی پور



محمدی پور این شاعر شمالی طبیعت را زیباترین خاستگاه آفرینش شعر می داند و با ویژگی منحصر بفرد یعنی توجه به "طبیعت" دوست ندارد این خط زیبا را از خود جدا سازد زیرا عقیده دارد:"وقتی طبیعت می تواند سوژه های زیبا را چون آیینه به شاعر نشان دهد و شعر را ملموس کند چه نیازی به بازی با واژه ها و در نهایت پیچیدگی به دور از فضای شاعرانه".



وی که اشعار نیمایی را نیز در کارنامه ی ادبی خود دارد پیشترها گفته بود که شعر نیمایی هنوز نفس می کشد و به پایان نرسیده است چون می گوید:"وقتی شاعران امروز به خصوص نسل جوان حتی در اشعار کلاسیک شگرد زبانی نیما را دوست تر می دارند و تاکنون نیز نشان دادند با عنایت به صناعات ادبی می توان زبان نیمایی را به جان خرید تا مخاطب ارتباط بیشتری با شعر داشته داشته باشد پس به  جرات می توان گفت شعر کلاسیک امروز به واقع همانی هست که نیما به دنبالش بود.



اکبر اکسیر این شاعر نام اشنای معاصر در نقد "عینک با بوی پاییز"که در روزنامه اطلاعات چاپ گردید نوشت"محمدی پور برای هر شعرش وقت می گذارد ، با انکه ذهن غذلکوب دارد و درگیر وزن و قافیه است، اما در حوزه شعر آزاد مستقل عمل می کند..." بنا بر این هر چند محمدی پور را بیشتر شاعر سپید سرا می شناسیم ولی دستی هم در غزل دارد و به عقیده ی وی غزل شناسنامه ی شعر فارسی است و می پندارد:"چون مخاطب امروز ذهن موزون را بیشتر می پسندد و از منظر دیگر مگر می شود با حافظ نبود؟ و برای اینکه بتوانیم در اشعار آزاد موفق باشیم حتما بایستی شعر کلاسیک را به خوبی خواند و فراموش نکرد پس  نمی توان به گمان بعضی ها "غزل"را شناسنامه شعر فارسی ندانست و همین مهم سبب رونق بخشی دوباره غزل در دهه هشتاد گردید.

cc



به هر رو آغاز شاعری من با دوبیتی و سپس رویکرد به غزل و امروز تکلیف من با شعر روشن یعنی سرایش اصلی در قالب "سپید" نشان از عنایت و مطالعه من به شعر کلاسیک بوده و نیز اگر این پشتوانه نبود به یقین روزگارآفتابی شعر امروز از ان من نبود.



شاعر "عینک با بوی پاییز"که آثاری چون:بهشت همین جابود/صدای ما را از بهشت می شنوید/ انگشتری انگشت پنجم/آیه های ارغوان/ همسایه ی بلند سپیدار/پیشانی بهار/دلم را بخشیدم به دریا/ترانه های نیم روز/و کنار چشم خدا را در کار نامه ی ادبی خود دارد، این روزها صفحه ی ادبیات روزنامه ی محلی "نسیم" را می بندد،گزینه ی شعر آیینی گیلان را به سفارش حوزه هنری گیلان در چهار مجلد آماده می کند،دوبیتی های گیلکی شاعر با دکلمه وی بزودی عرضه می شود و به عنوان مدیر مسوول موسسه ی فرهنگی ،هنری آوای صبح گیلان در شهرستان لنگرود فعالیت های فرهنگی،هنری و ادبی را دنبال می کند.
همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان