دکتر عبدالرضـا داوری

حجت الاسلام حسن روحانی در مصاحبه تلویزیونی ۶ آذر ۱۳۹۲ : ما فرهنگ دولتی را نمی خــواهیم، اما دولت فرهنگی را می خواهیم. (منبـع)

آیت الله خامنه ای در دیدار با اعـضاء شورایعالی انـقلاب فرهنگی ۱۹ آذر ۱۳۹۲ : بعـضى ها با عنوان کردن دین دولتى و فرهنــگ دولتى میخواهند نظارت دولت را محدود کنند و تخریب کنند و به اصطلاح یک اَنگ غلطى و مخالفتى به آن بزنند که آقا، اینها میخواهند دین را دولتى کنند، فرهنگ را دولتى کنند! این حرفها یعنى چه؟ دولت دینى با دین دولتى هیچ فرقى ندارد. دولت جزو مردم است؛ دین دولتى یعنى دین مردمى؛ همان دینى که مردم دارند، دولت هم همان دین را دارد. دولت، وظیفه براى ترویجِ بیشتر دین دارد. (منبـع)

حجت الاسلام حسن روحانی در دیدار با هنرمندان ۱۸ دی ۱۳۹۲ : هنرمنـد نه قرار اســت زینت المجالــس باشد و نه اپوزیسیون. هنرمند نه قرار است نوک پیکان تحولات سیاسی باشد و نه قرار است گوشه نشین خرابات و خانه. هنرمند قرار نیست هر چه دولت یا جامعه یا حتی روشنفکران می گویند، به تصویر بکشد، که برداشت خود را دارد و قرار هم نیست که با دولت یا جامعه در ستیز باشد و بجنگد…در بخش هنر نمی توانیم با دستور هنر را بیافرینیم و خلق کنیم. (منبـع)

امام خمینی در پیام به به هنرمندان ۳۰ شهریور ۱۳۶۷ : تنها هنری مورد قبول قرآن است که صیقل دهنده اسلام ناب محمدی – صلی الله علیه و آله و سلم – اسلام ائمه هدی -علیهم السلام – اسلام فقرای دردمند، اسلام پابرهنگان ، اسلام تازیانه خوردگان تاریخ تلخ و شرم آور محرومیتها باشد. هنری زیبا و پاک است که کوبنده سرمایه داری مدرن وکمونیسم خون آشام و نابود کننده اسلام رفاه و تجمل ، اسلام التقاط، اسلام سازش وفرومایگی ، اسلام مرفهین بی درد، و در یک کلمه اسلام امریکایی باشد.هنر در مدرسه عشق نشان دهنده نقاط کور و مبهم معضلات اجتماعی ، اقتصادی ،سیاسی ، نظامی است . هنر در عرفان اسلامی ترسیم روشن عدالت و شرافت و انصاف ، وتجسیم تلخکامی گرسنگان مغضوب قدرت و پول است .هنر در جایگاه واقعی خود تصویر زالوصفتانی است که از مکیدن خون فرهنگ اصیل اسلامی ، فرهنگ عدالت و صفا، لذت می برند. تنها به هنری باید پرداخت که راه ستیز با جهانخواران شرق و غرب ، و در راس آنان امریکا و شوروی ، را بیاموزد.هنرمندان ما تنها زمانی می توانند بی دغدغه کوله بار مسئولیت و امانتشان را زمین بگذارندکه مطمئن باشند مردمشان بدون اتکا به غیر، تنها و تنها در چهارچوب مکتبشان ، به حیات جاویدان رسیده اند. (منبـع)