حجت الاسلام رضا غلامی * رئیس مرکز پژوهش های علوم انسانیِ اسلامی صدرا

هنوز 5 سال از وقایع تلخ و عبرت آموز پس از انتخابات ریاست جمهوری 88 که به حق" فتنه" نامیده می شود نگذشته است. نباید فراموش کرد که اصلاح طلب های افراطی که اکثریت این گروه را تشکیل داده اند، با طرح ادعایی بی پایه و پوچ تحت عنوان "تقلب"، ابتدایی ترین اصول دموکراسی را نادیده گرفتند. جانبداران میرحسین موسوی و کروبی به خیابان ها ریختند و با زیرپا گذاشتن قانون و اخلاق، علاوه بر لطمه زدن به اموال ملت، دست به خشونت زدند.

در این ایّام که انتظار می رفت افرادی که خود را پیش از این دلسوز ملت می نامیدند، از قانون شکنی ها و خشونت ها اظهار برائت کنند، حتی به سکوت هم راضی نشدند و با صدور بیانیه های پی در پی و آتشین، آن هم عمدتاً از پشت تریبون های دشمن، به شعله ور تر شدن آتش خشونت کمک کردند. حتی اعضای خانواده برخی پیش کسوتان که امروز با اتخاذ مواضع جدید چهره تازه ای از خود نمایان ساخته اند هم در اغتشاشات حضور فعال پیدا کرده بودند.

این خشونت ها که دشمنان قسم خورده را ذوق زده و پُر طمع کرده بود، ملتی را که با حضور بی سابقه در انتخابات، یکی از بزرگترین حماسه های تاریخ انقلاب را آفریده بود، داغ دار کرد اما همچنان خبری از توقف مواضع ضد انقلابی از سوی اصلاح طلب های افراطی نشد. با گذشت 4 سال از دهمین انتخابات ریاست جمهوری، و روشن شدن بسیاری از واقعیت ها، اصلاح طلب های افراطی نه تنها حاضر به ابراز پشیمانی و عذرخواهی از ملت نشده اند، بلکه هنوز هم با اظهارات چندپهلو و ریاکارانه، همان راه ننگین قبلی را می پیمایند.

در این شرایط، این دسته از اصلاح طلب ها و به خصوص آقای خاتمی شعار اعتدال گرایی سر می دهند و بسیاری از عناصر متعهد و انقلابی که حاضر نشدند دفاع از منافع و افتخارات ملی را کنار بگذارند و تن به ستمگری علیه ملت و نظام بدهند را تندرو خطاب می کنند؛ در اینجا باید سوال کرد چطور می شود که افراط گران دیروز که قانون شکنی و خشونت ورزی برای اهداف خود را مباح می دانستند و در پارادوکسی آشکار، همه اصول خود خوانده خویش از جمله آزادی و دموکراسی را قربانی کردند، امروز صحبت از اعتدال گرایی می کنند؟ آیا در قاموس آقایان اجتماع نقیضین محال نیست؟

باید به این افراد به ویژه شخص آقای خاتمی گفت، مردم ایران دچار آلزایمر سیاسی نشده اند و هیچگاه گفتار و رفتار شما در گذشته را فراموش نخواهند کرد. از طرف دیگر، مردم نمی توانند چهره دلسوزانه شما نسبت به سرنوشت کشور و مصالح عمومی را با واقعیت منطبق بدانند. بنابراین، بهتر است با کنترل احساسات خود در شرایط سیاسی جدید، از طرح مباحثی که هیچ نسبتی با سابقه شما ندارد پرهیز کنید.