تقدیم به جانباز70درصدشهیدسرافرازلنگرود"حاج رضا ارج"   

حاج رضاسلام می بینم بازهم لبخندبه لب داری وبی خیال همه ی دردهایت شده ای وما جامانده ایم ازاین قافله عشق

می دانم که "زندگی سخت می شودگاهی روی این تخت های سردوخشن" اما رضاجان "همه ی بغض های بارانی سهم این تخت می شودگاهی"

ای تبسم شقایق رنگ بر گونه ی عشق! ای پرچمدار باران در وسعت تفتیده کویر. ای حدیث سرخ شکفتن در برگ برگ تاریخ بردباری! به راستی بر شانه های عریان دریایی ات، بوسه های آسمانی کدام سپیده را داری که این چنین کوثر زلال آفتاب در افق ناب چشمانت جاریست؟ و کدام رود است که در سرودن دست های بی ریای تو گنگ نماند و کدام سرود است که مجموعه ی خوبی ها و زلالی های تو را در سینه داشته باشد؟ حنجره ی ناتوان قلم در ستایش تو روزه ی سکوت می گیرد و دل با یاد تلاطم دریایی تو دریایی می شود، چرا که هیچ آبی، آرامش درونی تو را ندارد و هیچ موجی به خشم امواج اقیانوس دلت شبیه نیست!

روح آسمانی تو با کدام افق روشن بهشت تلاقی یافته و ستارگان گریبانت از کدامین کوچه باغ کهکشان عبور کرده اند که بوی کهکشان گرفته اند؟ دل، در حضور تو یارای نکته گفتن ندارد و هر چه بگوید و بسراید، هنوز هزاران هزار قصه ناگفته باقی است! سر، در حضور تو سرفراز نیست! و چشم، در مقابل چشمان تو اندوهگین ترین ساحل خاموشی است، چشمی که در مقابل آیینه ها شرم زیستن و میل گریستن دارد! دست در مقابل دستانی که فرشتگان با خود به بهشت برده اند، احساس ناتوانی می کند... و خلاصه مانده ام که خروش تو را چسان بنویسم و بلندای روحت را چگونه در اندازه های زمینی تعریف کنم! ما به استغاثه های عاشقانه ات در نیمه شب های خاطره و خون غبطه می خورم!

به عکس های یادگاری ات، به لبخندت و به شانه های دردمندت که بوسه گاه پروانه هاست رشک می ورزیم! نفس های عاشورایی ات ما را بارها به خیمه ی کوچک سقای کودکان کربلا برده است و نگاهت در قوس و قزح نیایش، حماسه بارانی زخم را تفسیر کرده است. از این پس، ما بوریای توایم ای بی ریاترین رهگذر این حوالی ... از این پس، ما درختانی خشکیده ایم در مسیر توای پرشکوفه ترین بهار! ای سبز متبسم... طلوع تو زیباترین اتفاقی است که در من افتاده است، تماشا کن! من پر از شعشعه زمزمه های توام! جانباز!

عجب کلامی است از رهبرمعظم انقلاب که فرمود: شهید، نعمت شهادت و جرعه‏ جام شیرین شهادت را نوشیدولى جانباز آن فرصت را نیافت، اما رنج زندگى را همواره به جان خرید.
جانبازان هم شهیدند؛ آنها شهید زنده ‏اند.

به راستی جانبازانی چون شهیدحاج رضا ارج، انسان‏هایی ایثارگر و جان برکف‏اند که طی سال‏های جنگ تحمیلی و تجاوز دشمن، در خطوط مقدم جبهه، قهرمانانه سینه خود را در برابر آتش دشمن سپر کرده و در راه حفظ کیان اسلام، سلامت خود را تقدیم داشتند.

آری، جانبازان، قهرمانان واقعی و همیشگی این مرز و بوم‏اند. آنان سند زنده حقانیت انقلاب اسلامی و در واقع اسناد غیرقابل انکار حضور نیرومند ملت شریف ایران عزیز هستند.

هرگز چهره متبسم اوکه درنگاه معصومانه وپر از دردش حکایت ازناگفته های سخت یک جانبازداشت را فراموش نمی کنم وچه سخت است این نگاه!

خبرچه ساده وصمیمی اما تکان دهنده است آنگاه که می شنوی رضاهم ازبین ما رفت.وقتی خبرشهادتش راشنیدم یک آن گویا تلنگری برایم بودکه بایدبارسفربست!

پریدندآسمانی هاوازپروازجاماندم                               دریغابی نصیب ازسیرپروازهماماندم

        غریبانه به سمتی آشنارفتند                                     غریبانه میان واحه ای ناآشنا ماندم

         طلاکردندمس های وجودخویش رایاران                        ولی من همچنان درحسرت این کیمیا ماندم

حاج رضای عزیزبایدتوراارج نهادکه تودرملام امام زیبادرخشیدی وقتی کهدر کشاکش نبردو جهاد، در هنگامی که آتش و گلوله بیداد می‏کرد و مردانگی و غیرت در جبهه‏ های جنگ معنا می‏یافت، و در روزهایی که آسمان از خون گلگون شهیدان به سرخی می‏زد، سلسله ‏دار انقلاب و امام دل‏ها فرمود:

«جانبازان، رهبرانِ نهضت‏اند».

آن امام سفرکرده در جای دیگر می‏فرماید:«مجروحین و معلولین، خود چراغ هدایتی شده‏اند که در گوشه گوشه این مرز و بوم به دین‏باوران، راه رسیدن به سعادت آخرت را نشان می‏دهند».

وامروزشهیدعزیزدرکنارپیرومقتدایت آرمیدی سلام مارابه امام برسان وبگوکه عجیب دلتنگ باشما وشهیدان هستیم.

چه کسی می‏تواند عظمت و جایگاه بلند جانباز را دریابد و کدام بیان توانایی وصف ایثار او را دارد؟
چه کسی می‏تواند غم فراق یار را در دل و شیفتگی‏اش را نسبت به مقصود درک کند؟ خدایا نظاره‏گر باش و ببین که چگونه جانبازان خالصانه خود را در تو، فانی می‏سازند و در راه تو همه چیز را فراموش کرده‏اند. خدایا در این جهان به آنان شکیبایی ده و در آن جهان آنان را به بهترین پاداش‏ها شاد کن و با سالار جانبازان محشور ساز.

همرزم وهمدردسالهای سخت! میدانم خواهی گفت رنج جانبازی برایت شیرین وگواراست اما میخواهم به همسرت که دوشادوش تودرکنارت بودو یگانه یادگارت دخترت "دنیا"که یک دنیاحرف بااوداشتی ، بگویی که"مارایت الا جمیلا" ودردچه زیباست آنگاه که خدایی باشد! وجزخدانبینی! به همه بگویی که نگاهت در قوس و قزح نیایش، حماسه بارانی زخم را تفسیر کرده است وامروزدردفراق توبرای دوستدارانت سخت خواهدبود.

تو نمادی ازایثارومقاومت مردان دیروز بودی که تاریخ سترگ کشورمان به آنان می بالد.وچه زیبا رهبرمعظم انقلاب امام خامنه ای، جانبازان را شهیدان زنده نامیده و می‏فرماید: «جانبازان، انسان‏هایی هستند که در سخت‏ترین دوران کشورْ شرف، شجاعت و تعهد خود را ثابت نمودند. ما به جانبازان، به عنوان شهیدان زنده انقلاب اسلامی افتخار می‏کنیم».......

و آخرین کلام یادمطروحه گرانقدرپرچمداروافتخارجانبازان به ذهنم آمدوقتی که سعادت یارشدودرجمع شاعران کشوردرنیمه ماه رمضان درشب میلادامام حسن مجتبی(ع) خود ازلسان مبارک امام خامنه ای شنیدم که به شاعران توصیه نمودند ازمقام جانبازان ورنج آنان بسرایندواینگونه فرمودند:

رندانه آخرربودی جامی زخمخانه دل    خونین چوبرگ شقایق رنگین چوافسانه دل

                                                                 اسماعیل یکتایی لنگرودی