آبرو بردن قبل از روضه در قم

۱۳۹۲/۰۵/۲۱ ۱۲:۵۰ چاپ کد خبر: 2918

آبروی مومن آنقدر مهم است که حتی اگر عالمی اشتباه کرد باید توبه کند و به اشتباه خود اعتراف کند.

در روایات ما نسبت به نگه داشتن آبروی مؤمن از جایگاه ویژه ای برخوردار است. تا جائیکه آبروی مؤمن را از حرمت کعبه بالاتر دانسته اند.

یکی از علمای اخلاق حوزه علمیه قم شخصیتی به نام مرحوم حاج حسین فاطمی(ره)بودند که دارای کرامات خاصی بودند و مرد بزرگواری بودند که در خانه خود درس اخلاق برگزار می کردند و بسیاری از بزرگان از جمله امام خمینی(ره) به درس اخلاق ایشان می آمدند که در سال ۱۳۴۸ شمسی از دنیا رفتند. ایشان از شاگردان مرحوم آقا میرزا جواد تبریزی بودند و از ملازمین ایشان بودند.

یک شبی در ماه رمضان از شهر قم خارج شدم ، دیدم عده ای از جوانان به همراه تعدادی طلبه از شهر خارج شده اند و به دنبال تفریح آمده اند. بسیار ناراحت شدم، با خود گفتم این شبها با این عظمت اینان برای چه به دنبال تفریح آمده اند؟

فردا در مراسم مدرسه فیضیه بعد از نماز میرزا جواد تبریزی یک توسل کوتاه و روضه ای می خواندم. در آن شب قبل از روضه این مسأله را بیان کردم که دیشب، تعدادی طلبه از شهر برای تفریح خارج شدند و بعد از آن روضه را خواندم.

فردا صبح خدمت استاد خودم آیت الله ملکی تبریزی رسیدم تا سؤالی بپرسم. دیدم ایشان نگاه تندی دارند و جواب بنده را به تندی دادند.

فرمودند دیدی دیروز چه کردی؟ چرا آبروی یک عده ای را در یک جلسه عمومی بردی؟ اگر می خواستی موعظه کنی این راه موعظه کردن نبود. مگر تفریح کردن در ماه رمضان جرم یا حرام است؟ 

آیت الله فاطمی سریع گفتند ببخشید اشتباه کردم شرمنده ام.آیت الله تبریزی فرمودند اشتباه تو برای من مهم نیست باید در یک صحبت عمومی و در جمع عذرخواهی کنی و بگویی که اشتباه کرده ای. ایشان می فرمایند: دوباره به منبر رفتم و گفتم آن حرفی که دیروز زدم اشتباه کردم و آنها کار بدی را انجام ندادند. 

رسانه ها و مطبوعات وظیفه سنگینی در این زمینه بر عهده دارند که لزوم توجه آن هر روز بیشتر مطرح می شود.

 

 

 

 

 

 

 

همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان