پنج عمل انجام دادم که هزینه آن را دولت پرداخت کرد اما گفتند دیگر بیشتر از این نمی توانند کمک کنند و هزینه دو هزار یورو جراحی های من برای دولت خیلی سنگین است.

به گزارش لنگرنیوز، آمنه در تشریح آخرین وضعیت پرونده اش به خبرنگار شرق گفت: بعد از اینکه در صورت جلسه تنظیم رضایت من اشتباه شد، نامه ای به حجت الاسلام محسنی اژه ای دادستان کل کشور نوشتم و از او خواستم اجازه ندهد حق من از بین برود. او نیز دستور پیگیری ویژه پرونده را صادر کرد و گفت باید رضایت آمنه مطابق آنچه گفته است جلب شود. من گفته بودم برای قصاص گذشت می کنم و دیه کامل یک انسان را می خواهم و نباید دیه ای کمتر به من بدهند. از آنجا که من قدرت دیدن ندارم در صورت جلسه آمده بود آمنه گذشت کرده است و همین را مبنا قرار دادند. وقتی بارها گفته ام را تکرار کردم، گفتند چون موضوع رضایت صورت جلسه شده نمی توانند آن را تغییر دهند. من سرانجام به آقای اژه ای پناه بردم و او نیز بسیار به من کمک کرد و از دادستان تهران خواست تا به این موضوع رسیدگی کند. هر چند روند رسیدگی بسیار طولانی شد اما آن طور که من فهمیدم دادستانی به دنبال راهی است تا این اشتباه اجرای احکام را جبران کند. سرانجام به من گفتند آنچه می خواهم را به صورت مکتوب بنویسم و به آنها بدهم تا رسیدگی کنند.

او ادامه داد: متاسفانه مجید آزاد شد بدون اینکه دیه من را بپردازد. او ۵۰ میلیون تومان به صندوق دادگستری ریخته بود در حالی که حتی اگر دیه من را دیه یک زن محسوب و دیه چشم ها را هم حساب نمی کردند او باید ۱۸۵ میلیون تومان به من می پرداخت اما مشمول عفو شد و با ۵۰ میلیون تومان پولی که خانواده اش داده بودند از زندان آزاد شده و به خانه اش رفته بود. باز از آقای اژه ای درخواست رسیدگی کردم و با نامه ای که نوشتم تصمیم گرفته شد حکم ۱۰ سال تبعید او اجرا شود و او حالا در تبعید است اما هنوز حتی دیه ای را که اجرای احکام نوشته به من پرداخت نکرده اند. من رضایت دادم تا نام کشورم به عنوان کشوری با مردم بخشنده بر سر زبان ها بیفتد و مردم خوشحال باشند. این دلیلی نیست که حقم را از من بگیرند و دیه ای که حقم بوده را پرداخت نکنند. چرا باید من را نیمی از مجید، مردی که بینایی ام را از من گرفت محسوب کنند؟ این حق من نیست.

آمنه بهرامی درباره روند درمانی اش نیز گفت: برایم پلک بالا و پایین ساخته و با سلول های بنیادین کار درمان را از سر گرفته اند. پنج عمل انجام دادم که هزینه آن را دولت پرداخت کرد اما گفتند دیگر بیشتر از این نمی توانند کمک کنند و هزینه دو هزار یورو جراحی های من برای دولت خیلی سنگین است. وقتی دولتی نمی تواند دو هزار یورو هزینه عمل بدهد من دختر نابینا چطور باید آن را بپردازم؟ به همین دلیل از حسن روحانی درخواست دارم اولا به نامه ای که فرستادم رسیدگی کند، دوم اینکه برای قربانیان اسید پاشی که خدا را شکر در ایران زیاد نیستند فکری کند. ما باید تا پایان عمرمان درمان شویم و هزینه درمان خیلی گران است. هیچ کس از عهده آن برنمی آید و ما به حمایت نیاز داریم. ما قربانی سیاست های غلط فرهنگی بوده ایم و به عنوان شهروندان آسیب دیده ایران درخواست کمک داریم. این زخم ها باید درمان شود. من از آقای روحانی به عنوان رئیس جمهوری که بر حقوق شهروندانش تاکید دارد درخواست دارم به همه قربانیان اسیدپاشی کمک کند.

آمنه ادامه داد: به دلیل داروهای سنگینی که مصرف کرده ام بیماری های دیگری هم گرفته ام که آنها هم هزینه زندگی را به شدت برایم زیاد کرده است. با این حال قصد دارم تمام تلاشم را برای دوباره دیدن بکنم تا دوباره خاک کشورم و مردم مهربان ایران را ببینم. هر چند گفته اند در صورت درمان هم فقط ۲۰ درصد بینایی ام را به دست می آورم. البته باید بگویم پروتز هایی که در چشمم کار گذاشته و پلک هایی که ساخته اند هم جواب داده اما هنوز پلکم را دوخته اند و نور به صورت مستقیم به آن نمی خورد اما وقتی در برابر نور آفتاب قرار می گیرم آن را حس می کنم و همین برایم بسیار امیدوارکننده است.