از راه اندازی آژانس های مسافرتی درون شهری دیر زمانی میگذرد، از زمانی که زندگی شهر نشینی در دو دهه اخیر گسترش یافته، ضرورت نقل و انتقال شهرنشینان برای مردم و مسئولان اهمیت بیش از پیش پیدا کرد و با این وجود نیاز، مجوز آژانس های مسافرتی برای دریافت مجوز صادر شد. عموم متقاضیان با شرایط و ویژگی های خاص مجوز دریافت کردند، سال های ابتدایی فعالیت آژانس ها، توام با موفقیت در حمل و نقل درون شهری بود ولی با افزایش تعداد خودروهای شخصی و ناکافی بودن ظرفیت های زیر ساختی درون شهری، آژانس ها خود به مسئله ای اجتماعی و ترافیکی تبدیل شدند. عمده مسئله آژانس های به عدم وجود پارکینگ توسط این مراکز بر میگردد. نهادهای مسئول صدور مجوز برای راه اندازی آژانس ها، ابتدا به پارکینگ توجه ای نداشتند. برخی از آژانس های مسافرتی در مناطق مرکزی شهر واقع شده و در نتیجه موجب ایجاد ترافیک در قلب شهر گردیده اند. علاوه بر بوجود آمدن ترافیک توسط خودروهای آژانس های مسافربری، وجود متعدد خودرو در خیابان و گوچه ها موجب ایجاد مزاحمت برای شهروندان گردیده و در برخی موجب ایجاد درگیری و نزاع شهروندان می شود. به منظور ساماندهی آژانس های مسافرتی دولت مصوب کرد که این مراکز باید دارای پارکینگ باشند و برای مراکز فاقد پارکینگ پروانه صادر نشود. علی رغم وجود این قانون، کماکان مجوز برای آژانس های فاقد پارکینگ صادر می شود. به نظر می رسد از علل ایجاد و رشد مسئله فوق، ضعف در برنامه ریزی و سیاست گذاری در حوزه شهری و نبود قاطعیت در برخورد با مدیران آژانس های متخلف می باشد.