مجری باید کاملا شناخته شده (به عنوان مجری) و مسلط و دقیق بوده و از شخصیت محکم و تثبیت شده ای برخوردار باشد بطوریکه هم بینندگان و هم مناظره کنندگان کوچک‌ترین شکی در جایگاه وی به عنوان مجری نداشته باشند. به گزارش لنگرنیوز، این […]
مجری باید کاملا شناخته شده (به عنوان مجری) و مسلط و دقیق بوده و از شخصیت محکم و تثبیت شده ای برخوردار باشد بطوریکه هم بینندگان و هم مناظره کنندگان کوچک‌ترین شکی در جایگاه وی به عنوان مجری نداشته باشند.
به گزارش لنگرنیوز، این روزها بحث انتخابات به موضوع اول تمام کشور و البته رسانه ملی تبدیل شده است. در خبر ها آمده بود که قرار است در این دوره نیز برنامه‌های زنده مناظره از سوی رسانه ملی طراحی و اجرا شود. این نوید خوبی بود زیرا چنین رویه ای بی شک هماهنگ با تاکید رهبر معظم انقلاب بر «حماسه سیاسی» بوده و متناسب با شعار آزادی در نظام جمهوری اسلامی می‌باشد؛ اما این مهم به شرطی محقق خواهد شد که درس آموز نکات مثبت و منفی این برنامه در دوره قبل باشیم. از اینرو به نظرمی رسد ذکر چند نکته در خصوص ساختار برنامه مناظره‌های انتخاباتی در این ایام باقی مانده جهت توجه برنامه سازان رسانه ملی می‌تواند مفید باشد.
به گزارش بولتن نیوز، برنامه سری قبل مناظره انتخاباتی ریاست جمهوری، اگرچه اقدامی بسیار شایسته و لازم و نیز نشانگر اراده مثبت رسانه ملی در خدمت به نظام محسوب می‌شد اما عملا به لحاظ تکنیکی و اجرا دچار اشکالات مهمی بود که باعث شد تا این برنامه به یکی از پر نقدترین برنامه‌های سیاسی کشور تبدیل شود. تا جایی که حتی برخی رسانه ملی را در حوادث پس از انتخابات بی تقصیر ندانستند؛ اما نکته مهم اینست که این مهم به جهت اشکال در سیاست گذاری برنامه نبود زیرا سیاست گذاری تولید واجرای این برنامه بسیار منطقی و خیر خواهانه و متناسب با نیاز جامعه صورت گرفت، بلکه باید اشکال را در شیوه اجرای برنامه جستجو نمود؛ که البته این نکته هم دقیقا بر می‌گردد به ساختار برنامه و نیز همکاران برنامه ساز. لذا پیشنهاد می‌شود با توجه به اینکه بیشترین تجربه تلویزیونی در این ساختار که کاملا خاص و ویژه ایامی به خصوص (انتخابات) است متعلق به شبکه‌هایی مثل (سی ان ان) می‌باشد، چند برنامه مناظره ازآن شبکه ها مورد بازبینی برنامه سازان قرارگیرد تا هرچه بیشتر با این ساختار و شیوه درست اجرای آن آشنا شوند.
نکته مهم دیگر آنکه نقش مجری در این برنامه ها بسیار مهم است. مجری باید کاملا شناخته شده (به عنوان مجری) و مسلط و دقیق بوده و از شخصیت محکم و تثبیت شده ای برخوردار باشد بطوریکه هم بینندگان و هم مناظره کنندگان کوچک‌ترین شکی در جایگاه وی به عنوان مجری نداشته باشند وخود را مطیع هدایت او ببینند از اینرو استفاده از مدیران ارشد یا چهره‌های سیاسی و… که جایگاه آن‌ها در قاب تلویزیون به عنوان مجری تراز اول مورد قبول همگان نیست باعث آشفتگی برنامه و مخاطب می‌شود همچنین مجری باید سوالات مشخص و یکسانی را از مناظره کنندگان بپرسد بطوریکه این سوالات از دغدغه‌های اصلی مردم بوده و بیانگر برنامه نامزدها نیز باشد در نهایت نیز نامزدها تنها و تنها فرصت پاسخ به سوالات خود و نیز نقد بر پاسخ ها وبرنامه های نامزد مقابل را داشته باشند. البته در نهایت جایی برای یک سوال آزاد هم پیش بینی شود. لذا مطابق روش علمی تولید برنامه مناظره، از سوالات خارج از این باید پرهیز شود تا برنامه به مسیر نادرست سوق پیدا نکند.
مطابق تعریف ساختار مناظره، کارگردان برنامه باید از نمایش کادرهای معنادار پرهیز کند و تا حد امکان از کادرهای یکسان و خنثی برای دو نامزد استفاده نماید که البته مدت آن نیز تقریبا یکسان باشد مضاف برآن بخش مهمی از زمان برنامه باید به نماهای باز از استودیو اختصاص یابد و به شدت از نمایش عکس العمل های نامزد مقابل پرهیز شود. مجری باید به طور سریع و قاطع در مقابل رفتارهای خارج از چهارچوب برنامه، توسط هریک از نامزدها که باشد عکس العمل نشان داده و اجازه ندهد تا فضای تخریب جایگزین انتقاد شود. همانطور هم که ذکر شد انتقاد هم تنها باید محدود به پاسخ نامزد به سوالات طرح شده وبرنامه های اعلام شده باشد.
معمولا همکاران رسانه ملی نهایت دقت را به عمل می‌آورند که در دکور برنامه از رنگ مشخص یک نامزدخاص استفاده نکنند امادر این بین آنچه فدا می‌شود جایگاه مخاطب و تاثیرات بصری وگرافیکی دکور است. معمولا در برنامه‌های مناظره از رنگ‌های آرامش بخش (مثل آبی) ویا خنثی استفاده می‌شود ویا با نور پردازی کل بک گراند را تیره می‌کنند و سوژه ها در حالی که برروی صندلی‌های خود نشسته‌اند و یا پشت تریبون ایستاده‌اند مشخص می‌شوند. لذا لزومی ندارددکور خاص وزیبایی طراحی شود. سادگی و یک دستی فضای دکور از ویژگی‌های اصلی مناظره است تا هیچ چیز باعث برهم خوردن توجه مخاطب نشود.
نکته مهم دیگر آنکه پایان هر برنامه باید توام با دوستی نامزدهای مناظره کننده باشد و این را باید بیننده ببیند و احساس کند حتی اگر کاملا از پیش طراحی شده باشد تا مخاطب احساس کند که در هرحال او پیروز مناظره است که توانسته بیننده برنامه باشد و با نظرات مناظره کنندگان آشنا شود و نه هیچکدام از نامزدها. تحقق این امر به طور کامل برعهده مجری است.
در ابتدا گفتیم که نمونه عملی این ساختار را در شبکه‌های مختلف کشورهای غربی می‌توان دید اما در آن شبکه ها نیز گاهی شاهد بروز اشکالات اساسی می‌شویم که بسیار تعجب آور است از اینرو نباید انتظار داشته باشیم که صدا و سیما نیز بدون اشکال چنین ساختاری را به طور صد درصد علمی محقق سازد اما می‌توان امیدوار بود حال که حضور در انتخابات یک خدمت و یک ادای وظیفه است و بیش از آنکه رقابت برای قدرت باشد تلاش برای خدمت است و حال آنکه صدا وسیما صادقانه در جهت خدمت به نظام اقدام به اجرای این برنامه ها می‌کند شاهد برنامه ای بی نقص و امید آفرین باشیم تا انشاالله حماسه سیاسی در سال ۹۲ تحقق کاملی پیدا کند.
