به گزارش لنگرخبر، آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارش جدید خود را از فعالیت های هسته ای کشورمان منتشر کرد و اعلام کرد که ایران کماکان به مفاد توافق ژنو پایبند مانده است.

در این گزارش، دیده بان هسته ای سازمان ملل همچنین مدعی شده که «بنظر می رسد ایران از ماه مه (اردیبهشت) یک بخش جدید به تأسیسات نظامی پارچین افزوده باشد.»

در ادامه این گزارش محرمانه آمده است: «از هنگام گزارش قبلی (ما مه)، در بخشی خاص از سایت پارچین که تحت نظارت ماهواره ای آژانس است، تردد ماشین، تجهیزات و مصالحی که احتمالاً برای ساخت وساز به کار می روند، مشاهده شده است.»

آژانس پس از ذکر این احتمالات، به دیگر موارد موجود در عکس های هوایی خود پرداخته و گفته: « ... علاوه بر این، بنظر می رسد یک بخش جدید به یکی از ساختمان های موجود در پارچین افزوده شده است.»

در بخش دیگری از این گزارش که به دست آسوشیتدپرس رسیده، آمده است که هرگونه فعالیت ساختمانی در پارچین پس از فوریه 2012 (بهمن 1390)، «توانایی آژانس برای راستی آزمایی موثر» را کاهش می دهد.

غربی ها سال هاست مدعی فعالیت های مرتبط با هسته ای در تأسیسات نظامی پارچین اند که پس از انتشار اخبار فراوان در رسانه های بین الملل و فشار بین المللی بر دولت وقت ایران، بازرسان آژانس اجازه یافتند که در دو نوبت در ژانویه و نوامبر 2005، از تأسیسات نظامی پارچین بازدید کنند.

آنگونه که از اطلاعات درز کرده به خبرگزاری های غربی برمی آید، بازرسی از پارچین یکی از کلیدهای اصلی حل مسئله «ابعاد نظامی احتمالی» برنامه هسته ای ایران است.

در ادامه متن کامل گزارش آژانس آمده است (ترجمه غیررسمی):

اجرای توافق پادمان ان پی تی و مقررات مربوط به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل درباره جمهوری اسلامی ایران

گزارش مدیرکل

تحولات عمده:

  • در تاریخ 2 جولای 2015، مدیر کل برای پیشبرد کار جهت حل تمام موضوعات باقی مانده، دیدارهایی با آقای حسن روحانی رئیس جمهور ایران و آقای علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران برگزار کرد.
  • در تاریخ 14 جولای 2015، مدیر کل و آقای علی اکبر صالحی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران یک «نقشه راه برای شفاف سازی موضوعات باقی مانده گذشته و حال مربوط به برنامه ایران" امضا کردند، همانطور که در ضمیمه گزارش مدیر کل در نوامبر 2011 تشریح شده است.
  • در تاریخ 14 جولای 2015، E3/EU+3 و ایران بر سر یک برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، به توافق رسیدند.
  • در تاریخ 20 جولای 2015، شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه 2231 را تصویب کرد که در آن از جمله، «از مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی می خواهد تا راستی آزمایی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط با هسته ای ایران در کل دوره آن تعهدات ذیل برجام را انجام دهد.»
  • در تاریخ 15 آگوست 2015، همانطور که در نقشه راه توافق شد، ایران توضیحات مکتوب و اسناد مربوطه را درباره موضوعات باقی مانده گذشته و حال، ارائه کرد.
  • در تاریخ 25 آگوست 2015، شورای حکام، از جمله، به مدیر کل اجازه داد راستی آزمایی و نظارت مورد نیاز بر تعهدات مرتبط با هسته ای ایران را، آنطور که در برجام تشریح شده است، مشروط بر ووجود منابع مالی و منطبق با اقدامات استاندارد پادمان های آژانس، انجام دهد.
  • آژانس به اجرای نظارت و راستی آزمایی مربوط به اقدامات تشریح شده در برنامه اقدام مشترک، ادامه داده است.

A. پیشگفتار

  1. این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در مورد اجرای توافقنامه پادمان های معاهده منع گسترش و مفاد مربوطه قطعنامه شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران (ایران) است. این (گزارش) از جمله شامل اطلاعاتی در خصوص «بیانیه مشترک در خصوص چارچوب همکاری» (چارچوب همکاری) و «نقشه راه برای شفاف سازی موضوعات باقی مانده گذشته و حال در خصوص برنامه هسته ای ایران» (نقشه راه)، برنامه اقدام مشترک، آنطور که تمدید شد، برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل است.
  2. شورای امنیت تاکید کرده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه هایش در خصوص ایران الزام آور است. مفاد مربوطه قطعنامه های یادشده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده اند مطابق شرایط این قطعنامه ها الزام آور هستند.
  3. این گزارش، به تحولاتی که از زمان آخرین گزارش مدیر کل (GOV/2015/34) به بعد رخ داده و نیز به موضوعاتی که سابقه بیشتری دارند، می پردازد.

B. تحولات اخیر

B.1. شفاف سازی مسائل حل نشده

  1. شورای حکام در قطعنامه مورخ نوامبر 2011 خود (GOV/2011/69) تاکید کرد برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقیمانده با هدف روشنگری درخصوص آن ها شامل دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت ها‍، مواد و اشخاص در ایران، به گفتگوهای خود شدت بخشند. شورای حکام همچنین در قطعنامه سپتامبر 2012 خود (GOV/2012/50) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست های آژانس در جهت حل و فصل همه مسائل باقیمانده به منظور اعاده اعتماد بین المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران، ضرورت و فوریت دارد.
  2. همان طور که قبلا گزارش شده، آژانس و ایران در تاریخ 11 نوامبر 2013 یک «بیانیه مشترک در مورد یک چارچوب برای همکاری» امضاء کردند (GOV/INF/2013/14). ذیل چارچوب برای همکاری، آژانس و ایران جهت همکاری بیشتر در ارتباط با فعالیت های راستی آزمایی توسط آژانس به منظور حل و فصل همه موضوعات گذشته و حال، و نیز پیشبرد کار در خصوص چنین فعالیت هایی به صورت گام به گام موافقت کردند. اقدامات عملی که بین نوامبر 2013 تا می 2014 در ارتباط با «چارچوب برای همکاری» مورد توافق قرار گرفته اند در ضمیمه شماره یک فهرست شده اند. از زمان گزارش قبلی مدیر کل، دیدار دیگری در ارتباط با این اقدامات عملی، برگزار نشده است.
  3. در تاریخ 2 جولای 2015، مدیر کل برای پیشبرد کار در جهت حل تمام موضوعات باقی مانده مربوط به برنامه هسته ای ایران، از جمله شفاف سازی ابعاد احتمالی نظامی، در تهران دیدارهایی با آقای حسن روحانی رئیس جمهور ایران و آقای علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران برگزار کرد.
  4. در تاریخ 14 جولای 2015، مدیر کل و آقای علی اکبر صالحی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران در وین یک «نقشه راه برای شفاف سازی موضوعات باقی مانده گذشته و حال مربوط به برنامه ایران" امضا کردند، همانطور که در ضمیمه گزارش مدیر کل در نوامبر 2011 تشریح شده است. نقشه راه، اقدامات لازمی را که باید ذیل چارچوب همکاری برداشته شود تا همکاری و گفت وگو بین آژانس و ایران با هدف حل تمام موضوعات باقی مانده گذشته و حال را که تاکنون بین آژانس و ایران حل نشده، تسریع و تقویت کند، شناسایی می کند. (نقشه راه در ضمیمه دوم آمده است)
  5. همانطور که در تاریخ 15 آگوست 2015، در نقشه راه مورد توافق قرار گرفت، ایران توضیحات مکتوب و اسناد مربوطه در مورد موضوعات گذشته و حال را ارائه کرد. آژانس در حال بررسی این اطلاعات است.

B.2. برنامه اقدام مشترک

  1. در تاریخ 24 نوامبر 2013همانگونه که پیش از این نیز گزارش شده بود، چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلستان و ایالات متحده آمریکا (E3+3) با ایران بر سر برنامه اقدام مشترک به توافق رسیدند. این برنامه از 20 ژانویه 2014 برای یک دوره اولیه 6 ماهه، اجرایی شد. بنا به درخواست E3+3 و ایران و با درنظر گرفتن حمایت شورای حکام (در مورد دسترسی به منابع مالی)، آژانس نظارت های اتمی لازم و مربوط و راستی آزمایی مرتبط با برنامه اقدام مشترک را انجام داد؛ این اقدامات علاوه بر اقدامات پیشینی بود که پیروی توافق پادمانی ایران و قطعنامه های مرتبط شورای حکام و شورای امنیت انجام شده بود. در تاریخ 24 جولای 2014، برنامه اقدام مشترک تا 24 نوامبر 2014 تمدید شد و در آن تاریخ هم مجدداً تا 30 ژوئن 2015 تمدید شد. در تاریخ 30 ژوئن 2015، E3+3 و ایران از آژانس درخواست کردند که از جانب آنها، نظارت اتمی و راستی آزمایی های لازم را در ایران بر اساس برنامه اقدام مشترک، تا اطلاع ثانوی انجام دهد.
  2. از زمان گزارش قبلی مدیرکل، آژانس  نظارت اتمی و راستی آزمایی های لازم بر اساس برنامه اقدام مشترک را ادامه داده است. منابع مالی این اقدامات مرتبط با برنامه اقدام مشترک از کمک های داوطلبانه ای که کشورهای عضو پیش از آن اعطا کرده بودند، تأمین شد. برآورد دبیرخانه این است که این منابع مالی تا انتهای سپتامبر تمام می شود و خاطرنشان کرده که کمک های داوطلبانه بیشتری برای ادامه تأمین مالی اقدامات مرتبط با برنامه اقدام مشترک از سوی آژانس، نیاز است.

B.3. برنامه جامع اقدام مشترک

  1. در تاریخ 14 جولای 2015، E3+3 و ایران بر سر برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) به توافق رسیدند. برجام، از جمله، تصریح می کند که بر اساس اجرای برنامه اقدا مشترک بنا شده و «اجرای کامل این برجام، در خصوص ماهیت صرفاً صلح آمیز برنامه هسته ای ایران، ایجاد اطمینان می کند.» مدیرکل از توافق استقبال کرد و گفت که آن «راستی آزمایی هایی بیشتر آژانس در ایران را تسهیل خواهد کرد.» وی به کشورهای عضو آژانس بین المللی انرژی اتمی اطلاع داد که از آژانس خواسته خواهد شد که «اقدامات مرتبط با هسته ایِ مندرج در توافقنامه را پایش و راستی آزمایی کند» و وی آنگاه در خصوص این درخواست و چگونگی تأمین منابع مالی لازم برای آژانس، به شورای حکام گزارش داده و با آنها مشورت خواهد کرد.

B.4. قطعنامه 2231 شورای امنیت

  1. در تاریخ 20 جولای 2015، شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه 2231 (2015) را تصویب کرد، این قطعنامه، از جمله، از مدیرکل خواسته که «تعهدات مرتبط با هسته ای ایران را در تمام مدت زمان آن تعهدات بر اساس برجام، مورد پایش و راستی آزمایی لازم قرار دهد؛ تأکید کرد که ایران «باید کاملاً با درخواست های آژانس بین المللی انرژی اتمی همکاری کند تا آژانس بتواند همه مسائل باقی مانده را آنگونه که در گزارش های آژانس تعیین شده، حل کند»؛ و درخواست کرد که آژانس و کمیسیون مشترک «با هم در موارد مقتضی، آنطور که در برجام معین شده، مشاوره و تبادل نظر کنند.»

B.5. نشست مورخ 25 آگوست 2015 شورای حکام

  1. در تاریخ 25 آگوست 2015، گزارشی از مدیرکل در خصوص «راستی آزمایی و پایش جمهوری اسلامی ایران با نظر به قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل» دریافت کرد (Corr.1 و  GOV/2015/53) و به مدیرکل اجازه داد راستی آزمایی لازم و پایش تعهدات مرتبط با هسته ای ایران را بر مبنای مندرج در برجام اجرا، و گزارش مرتبط را برای کل مدت زمان آن تعهدات با توجه به قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت ملل متحد ارائه کند، این گزارش با موضوعیت در دسترس بودن منابع مالی و در راستای اقدامات پادمانی استاندارد آژانس خواهد بود، شورای حکام همچنین به آژانس این مجوز را داد که با کمیسیون مشترک، در موارد مقتضی، آنطور که در برجام معین شده، مشورت و تبادل نظر کنند. مدیرکل در این گزارش اولیه که به شورای حکام ارائه داد،همانطور که در برجام نیز تصریح شده بود، خاطرنشان کرد که همه مفاد توافق، «ترتیباتی خاص و بدون سابقه قبلی» هستند.

C. تأسیسات ذکر شده تحت توافق پادمان ایران

  1. ایران تحت توافق پادمانی خود، 18 تأسیسات اتمی و 9 محلی که خارج از این تأسیسات است و مواد هسته ای معمولاً در آنها مورد استفاده قرار می گیرد را به آژانس اعلام کرده است. (ضمیمه شماره 3). علیرغم اینکه اقدامات خاص جاری در برخی از این تأسیسات، همانگونه که در ادامه می خوانیم، بر خلاف قطعنامه ای مربوطه شورای حکام و شورای امنیت است؛ آژانس راستی آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در این تأسیسات و اماکن خارج از تأسیسات را ادامه می دهد.

D. فعالیت های مرتبط با غنی سازی

  1. ایران بر خلاف قطعنامه های مربوط شورای حکام و شورای امنیت سازمان ملل همه فعالیت های مرتبط با غنی سازی در مراکز اعلام شده را متوقف نکرده است که در ذیل به آن اشاره خواهد شد. با این حال، ایران از 20 ژانویه 2014 هگزافلوراید اورانیوم با غنای بالاتر از 5 درصد تولید نکرده و بر روی تمامی ذخایر هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 235 با غنای 20 درصد آن فرآوری های بیشتری با رقیق سازی یا تبدیل انجام داده است. تمامی فعالیت های مرتبط با غنی سازی  در تأسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان های آژانس هستند و تمامی مواد هسته ای، آبشارهای نصب شده و ایستگاه های تزریق و دفع آن در این تأسیسات تحت فعالیتهای مهار و پایش آژانس قرار دارد.
  2. ایران هدف از غنی سازی هگزافلوراید اورانیوم به اورانیوم 235 پنج درصدی را تولید سوخت برای تأسیسات هسته ای خود اعلام کرده است. ایران از زمان آغاز غنی سازی اورانیوم در تأسیسات اعلام شده خود، در آن تأسیسات 15651.4 کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 235 پنج درصدی تولید کرده است (714.7 کیلوگرم بیشتر از گزارش قبلی مدیر کل)، که از این مقدار 7845.4 کیلوگرم در شکل هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 235 پنج درصدی باقی مانده اند و بر روی بقیه فراوری بیشتر انجام شده است. (869.3 کیلوگرم کمتر از گزارش قبلی مدیر کل).

D.1. نطنز

  1. مرکز غنی سازی سوخت: «مرکز غنی سازی سوخت» یک مرکز غنی سازی سانتریفیوژی برای تولید اورانیوم کم غنای غنی سازی شده به اورانیوم 235 پنج درصدی است. این مرکز برای اولین بار در سال 2007 عملیاتی شد. مرکز مورد نظر به سالن های تولید A و B تقسیم شده است. طبق اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، برای سالن تولید A، هشت واحد که هر کدام شامل 18 آبشار هستند در نظر گرفته شده؛ بنابراین، در مجموع 25 هزار سانتریفیوژ در 144 آبشار وجود دارند. در حال حاضر، یکی از واحدها دارای سانترفیوژهای نسل دوم است؛ پنج واحد دیگر دارای سانتریفیوژهای نسل اول هستند و در دو واحد دیگر هیچ سانتریفیوژی کار گذاشته نشده است. ایران هنوز اطلاعات طراحی برای سالن تولید B را ارئه نکرده است. آژانس کماکان تأیید می کند که سالن تولید B  هیچ سانتریفیوژی ندارد.
  2. در واحد دارای سانترفیوژهای نسل دوم تا 22 آگوست  2015 وضعیت نسبت به گزارش قبلی آژانس تغییری نکرده است: در 6 آبشار سانترفیوژهای نسل دوم به کار کامل نصب شده اند. به هیچکدام از این آبشارها هگزافلوراید اورانیوم طبیعی تزریق نشده است و برای 12  سانترفیوژ نسل دوم دیگر موجود در این بخش اقدامات نصب مقدماتی کامل نشده است.
  3. در پنج واحد شامل سانتریفیوژهای نسل اول تا تاریخ تا 22 آگوست  2015 اوضاع نسبت به گزارش قبلی مدیر کل تغییری نکرده است: 90 آبشار به طور کامل نصب شده بودند که از بین آنها به 54 آبشار هگزارفلوراید اورانیوم طبیعی تزریق شده است. همان طور که قبلاً گزارش شد، در دو واحد فاقد سانتریفیوژ، عملیات مقدماتی نصب برای 36 آبشار دارای سانتریفیوژهای نسل اول به اتمام رسیده است.
  4. ایران تا 7 آگوست 2015، از زمان آغاز تولید در فوریه 2007،  مقدار 172375 کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم طبیعی به آبشارهای مرکز غنی سازی سوخت تزریق کرده و در مجموع 15056 کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 235 پنج درصدی تولید کرده است.
  5. ایران تا 24 نوامبر 2014، حدود 4118 کیلوگرم از هگرافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 235 دو درصدی خود را تا سطح اورانیوم طبیعی ترقیق کرده است.
  6. آژانس بر اساس نتایج تحلیل های به دست آمده از نمونه های محیطی در مرکز غنی سازی سوخت، و سایر فعالیت های راستی آزمایی، به این نتیجه رسیده که فعالیت این مرکز مطابق موارد اعلامی ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه بوده است.
  7. مرکز آزمایشی غنی سازی سوخت: یک مرکز برای تولید آزمایشی اورانیوم کم غنا و مرکز تحقیقات و توسعه است که اولین بار در اکتبر 2003 فعالیت خود را آغاز کرد. این مرکز می تواند 6 آبشار را در خود جای دهد و به محوطه ای برای تولید هگرافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 235 پنج درصدی (آبشارهای 1 و 6) و محوطه ای برای فعالیتهای تحقیقات و توسعه (آبشارهای 2، 3، 4، 5) تقسیم شده است.
  8. محوطه تولید: همان طور که در گزارش قبلی مدیر کل آمده از زمان اجرایی شدن «برنامه اقدام مشترک»، ایران تزریق اورانیوم 235 پنج درصدی به آبشارهای 1 و 6 را متوقف کرده و در عوض در حال تغذیه آنها با هگرافلوراید اورانیوم طبیعی است. از زمان اجرایی شدن «برنامه اقدام مشترک»، ایران آبشارهای 1 و 6 را در قالب آرایش به هم پیوسته، راه اندازی نکرده است.
  9. بین تاریخ های 20 ژانویه 2014 و 17 آگوست 2015 ایران مقدار 1425.2 کیلوگرم هگرافلوراید اورانیوم طبیعی به آبشارهای 1 و 6 در «مرکز آزمایشی غنی سازی سوخت» تزریق و مجموعاً 135.2 کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 235 پنج درصدی تولید کرده است.
  10. ایران در نامه ای مورخ 19 آگوست 2015، قصد خود برای انجام یک «فعالیت آزمایشی»، شامل تزریق اورانیوم ضعیف شده به یکی از آبشارهای 1 یا 6 را اعلام کرد. در 22 آگوست 2015، آژانس تأیید کرد که ایران تزریق هگزافلوراید اورانیوم ضعیف شده به آبشار 6 را آغاز کرده و اینکه آبشار 1 تحت خلأ است.
  11. محوطه تحقیق و توسعه: از زمان گزارش قبلی مدیر کل، ایران به طور  متناوب هگرافلوراید اورانیوم طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-1، IR2m، IR-4، IR-6 و IR-6s تزریق کرده که این تزریق گاه به ماشین های تکی و گاه به آبشارهایی با اندازه های متفاوت انجام شده است. آژانس تأیید کرده که یک سانتریفیوژ IR-5 و یک سانتریفیوژ IR-8  نمونه اولیه، مستقر، اما بدون اتصالات هستند.
  12. بین 18 مه 2015 و 17 آگوست 2015 مجموعاً نزدیک به 432.2 کیلوگرم هگزافلوراید اورنیوم طبیعی به سانترفیوژهای منطقه تحقیقات و توسعه تزریق شده است، اما در پایان این فرایند که مواد تولیدی و پسماندها بار دیگر ترکیب شدند هیچ اورانیوم کم غنا دفع نشده بود.
  13. بر اساس نتایج تحلیل نمونه های محیطی به عمل آمده در مرکز آزمایشی غنی سازی سوخت و همچنین سایر فعالیت های راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات مطابق آنچه ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی ارائه کرده فعالیت کرده است.

D.2. فردو

  1. کارخانه غنی سازی سوخت فردو: یک کارخانه غنی سازی سانتریفیوژی اورانیوم است که در حال حاضر از آن برای تولید هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 235 پنج درصدی استفاده می شود. این تأسیسات که اولین بار در سال 2011 عملیاتی شد، برای نگهداری تا 2976 دستگاه سانتریفیوژ در 16 آبشار طراحی شده که بین واحدهای یک و 2 تقسیم شده اند. تمامی سانتریفیوژهای نصب شده، دستگاه های IR-1 هستند.
  2. حسب گزارش های قبلی، ایران از زمان اجرایی شدن «برنامه اقدام مشترک» تزریق هگزافلوراید اورانیوم به چهار آبشار واحد دو که قبلاً برای این منظور مورد استفاده قرار می گرفت را متوقف کرده و در حال خوراک دهی آن با هگزافلوراید اورانیوم طبیعی است. ایران در سر تا سر این دوره، این آبشارها را در قالب بک آرایش به هم پیوسته به کار نگرفته است. تا 23 آگوست، به هیچ یک از 12 آبشار دیگر در کارخانه غنی سازی سوخت فردو هگزافلوراید اورانیوم تزریق نشده است.

این خبر در حال تکمیل است...

همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان