اسناد زیادی که بسیاری از آن ها متعلق به سازمان ملل متحد هستند، اثبات می کند که از سال ها پیش، یک طرح بین المللی برای کاهش جمعیت جهان توسط برخی از قدرت های غربی تدوین شده است. اظهارات افراد و سازمان های مختلف نشان می دهد که این نقشه، هنوز هم در دستور کار غربی ها قرار دارد. اساس و مبنای کاهش تعمدی جمعیت یا همان جمعیت زدایی، فرمولی است که خواص سیاسی در غرب، علاقه بسیاری به آن دارند. "دیالکتیک هگلی" طرز تفکری است که بر سه مرحله استوار است: مشکل، واکنش، و راه حل. مشکل را درست کنید، واکنش را ایجاد نمایید، و راه حل را ارائه دهید.

مشرق پیش تر گزارشی با همین موضوع با عنوان "پشت پرده طرح کاهش جمعیت در جهان از زبان سیاستمداران غربی" منتشر کرده است که می توانید آن را از این جا بخوانید.

دولت های غربی و به ویژه آمریکا، تغییرات جمعیتی دنیا را یکی از بزرگ ترین تهدیدها علیه منافع خود می دانند

در این گزارش به وضوح خواهید دید که بالاترین مقامات غربی، چگونه در مسئله جمعیت جهان، مشکل را ایجاد کرده اند، واکنش را شکل داده اند و راه حلی مرگ بار را هم ارائه نموده اند. نکته این جاست که واکنش های مردم به این مشکلِ ساختگی، آن قدر گسترده بوده که موفقیت مقامات غربی در ایجاد مشکل را به هیچ عنوان نمی توان انکار کرد. در ادامه به اظهارنظرهایی می پردازیم که توسط مقامات و سازمان های غربی و بین المللی درباره مشکل جمعیت در دنیا و معضلات پیش روی آن ها برای تحقق اهدافشان، مطرح شده است.

سازمان ملل یکی از فعال ترین نهادهای بین المللی در موضوع کاهش جمعیت جهان بوده است

دیوید راکفلر بانک دار شناخته شده آمریکایی که در مجامع عمومی گفته "یادم نمی آید گفته باشم از تشکیل یک دولت جهانی حمایت می کنم"، طبق اطلاعات افشا شده، در سخنرانی خود در اجلاس بیلدربرگ سال 1991 ضمن تشکر علنی از واشنگتن پست، نیویورک تایمز، و مجله تایم به خاطر 40 سال مخفی نگه داشتن برنامه های سیاستمداران غربی، اعتراف می کند: "اگر برنامه های ما برای دنیا، طی این سال ها زیر ذره بین های قدرتمند شهرت قرار می گرفت، امکان پیاده کردنشان وجود نداشت. اما دنیا اکنون بسیار رشد کرده و آماده است تا به سوی "دولت جهانی" قدم بردارد.[1]"

"دیوید راکفلر" بانک دار شناخته شده آمریکایی: "دنیا اکنون رشد کرده و آماده است به سوی "دولت جهانی" قدم بردارد"

بخشی از سیاست های این دولت جهانی را "توماس فرگوسن" مأمور "دفتر امور جمعیتی" آمریکا در آمریکای لاتین توضیح می دهد: "همه تلاش های ما یک بستر مشترک دارد: باید جمعیت دنیا را کاهش دهیم. دولت ها یا باید به روش ما این کار را انجام بدهند، از طریق روش های تر و تمیز، و یا درگیر کثافت کاری هایی خواهند شد مانند آن چه در السالوادور یا ایران یا بیروت اتفاق افتاد. جمعیت، یک مشکل سیاسی است. وقتی از کنترل خارج شود، برای کاهش آن به دولت های استبدادی و حتی فاشیست نیاز است. متخصصین امر به دلایل بشردوستانه نمی خواهند جمعیت را کم کنند، که خیلی هم آرمان قشنگی است. اما ما به منابع و محدودیت های محیط زیست نگاه می کنیم. به نیازهای استراتژیک خودمان نگاه می کنیم، و می گوییم فلان کشور باید جمعیتش را کم کند. در غیر این صورت، به مشکل بر می خوریم.دولت السالوادور از برنامه های ما برای کاهش جمعیت استفاده نکرد. به همین دلیل، حالا یک جنگ داخلی نصیبشان شده است. [2]"

"السالوادور از برنامه های ما برای کاهش جمعیت تبعیت نکرد و حالا یک جنگ داخلی نصیبشان شده است"

"تئودور روزولت" رئیس جمهور اسبق آمریکا 3 ژانویه 1913 طی نامه ای به "چارلز داونپورت" از بیولوژیست های برجسته آمریکایی و طرفدار ایدئولوژی اصلاح نژادی انسان ها می نویسد: "من شدیداً دوست دارم که "انسان های نادرست" به طور کامل از زاد و ولد منع شوند. این کار باید هنگامی که ماهیت شیطانی این افراد به اندازه کافی آشکار شد، انجام شود. جنایت کاران و افراد کم عقل باید عقیم شوند تا نتوانند فرزندی از خود به جای بگذارند. باید روی زاد و ولد افراد مطلوب تمرکز کرد.[3]"

"تئودور روزولت" رئیس جمهور اسبق آمریکا: "دوست دارم "انسان های نادرست" از زاد و ولد منع شوند"

روزولت معتقد بود: "جامعه به هیچ عنوان نباید به افراد فاسد اجازه "تکثیر نوع خود" را بدهد. هر کشاورزی که اجازه زاد و ولد به بهترین دام های خود نمی دهد و بدترین آن ها را تکثیر می کند، باید به تیمارستان فرستاده شود. یک روز ما متوجه خواهیم شد که مهم ترین وظیفه، و وظیفه غیرقابل اجتناب "شهروندان خوب از نوع مناسب" این است که خون خود را بعد از خودشان در جهان باقی بگذارند. و این که نباید اجازه تداوم نسل شهروندانی را بدهیم که از نوع نامناسب هستند. مشکل بزرگ تمدن این است که امکان افزایش افراد باارزش را در مقابل عناصر کم ارزش یا مضر در جمعیت، تأمین کند.[4]"

"چارلز داونپورت" بیولوژیست آمریکایی و طرفدار ایدئولوژی اصلاح نژادی

"رابرت واکر" رئیس سابق شرکت "پپسی کو" درباره طرح تفکیک افراد باارزش (صاحب سرمایه) از افراد کم ارزش مثالی می زند: "آب هدیه طبیعت است، اما رساندن آن به مردم این گونه نیست. آب رسانی باید به گونه ای قیمت گذاری شود که مطمئن شویم می توانیم به این کار ادامه دهیم (یعنی افرادی از آب بهره مند شوند که از نظر اقتصادی توانمند هستند).[5]"

"رابرت واکر" رئیس سابق شرکت "پپسی کو": "آب هدیه طبیعت است، اما رساندن آن به مردم این گونه نیست"

"تد ترنر" مؤسس شبکه سی ان ان معتقد است: "وضعیت ایده آل این است که کل جمعیت دنیا بین 250 تا 300 میلیون نفر باشد، یعنی 95 درصد از جمعیت کنونی کم شود.[6]" یکی از راه های افراطی برای این کاهش جمعیت را "مارگارت سانگر" بنیان گذار سازمان "فرزندآوری برنامه ریزی شده" که بودجه اش توسط خانواده راکفلر تأمین شده است، پیشنهاد می دهد. وی در پروپوزال "قاعده نوزادان آمریکایی" که برای تبدیل شدن به قانون در نظر گرفته شده بود، می نویسد:"محبت آمیزترین کاری که یک خانواده بزرگ می تواند با یکی از نوزادان خود بکند این است که او را بکُشد[7]." و نکته وحشت آور این که هیلاری کلینتون طی مناظره های خود پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال 2008 می