به گزارش خبرنگار لنگرخبر به نقل از دانا؛ حدود دو سال و نیم از عمر دولت یازدهم گذشته و یک و نیم سال دیگر از عمر دولت باقی مانده است. از ابتدای روی کار آمدن دولت به وضوع انگیزه برقراری ارتباط با غرب در دولت دیده می شد تا جایی که هنوز یک ماه از آغاز فعالیت های دولت نگذشته بود که مذاکرات هسته ای آغاز شد. دولت یازدهم برای اینکه لزوم مذاکره را برای مردم بیشتر نمایان کند هر بار مشکل جدیدی را به تحریم ها و عدم ارتباط با غرب گره زد و گشایش اقتصادی را در گروه به نتیجه رسیدن مذاکرات دانست. بدون در نظر گرفتن نتیجه مذاکرات که آیا ثمره ای به دنبال داشته یا خیر، می توان گفت بیشتر فعالیت دولت در زمینه سیاست خارجه و تنها در حیطه مذاکرات بوده و بقیه عرصه در کشور رها شده است. دولت در مذاکره با آمریکا تا جایی پیش رفت که ظریف به عنوان وزیر امور خارجه کشور بدون در نظر گرفتن نظر بزرگان نظام و دشمنی سی و شش ساله آمریکا با ایران و همه جنایت های این دولت شیطان صفت در حق مردم کشور در یک تابو شکنی بزرگ اقدام به مصافحه با اوباما کرد. عده ای از موافقان دولت معتقدند که دولت یازدهم در عرصه فرهنگ در همین دو سال عمر خود موفقیت های زیادی به دست آورده و از اشاعه اندیشه های مرتجعانه و بازدارنده خلاقیت که به صورت عمدی ترویج می شده جلوگیری کرده است. اما باید دانست آن فرهنگی که امروز به مدد دولت یازدهم جاری شده است، یک ولنگاری فرهنگی و آزادی به تمام اقدامات خلاف فرهنگ برای بروز و نمود بوده است که در این راستا شاید بتوان با اطمینان گفت نه تنها دولت ثمره فرهنگی برای کشور نداشته است، بلکه موجب ترویج ضد فرهنگ نیز شده است. حضور در آمریکا و مذاکره فرهنگی با آنها برای تبادل فرهنگ با ایران از سوی دولت یازدهم در حالی صورت گرفت که رهبر انقلاب بارها مذاکره با آمریکا را ممنوع اعلام کرده بودند و تنها به تیم هسته ای اجازه داده بودند که در زمینه هسته ای با گروه 5+1 که یکی از آنها آمریکا است مذاکره صورت بگیرد. دعوت از خوانندگان فراری از کشور و ضد انقلاب برای اجرای برنامه در ایران، برگزاری جشن های متعدد رقص و موسیقی در اقصی نقاط کشور، افت سطح نمایشگاه های بین المللی و برتر کشوری مانند نمایشگاه مطبوعات، نمایشگاه کتاب، نمایشگاه قرآن و ...، مجوز به کنسرت های مختلط، انتشار آلبوم های تک خوانی بانوان، اجرای تئاترهای مغایر با دین و فرهنگ مردم کشور، بازگشایی انتشارات مسئله دار و مخرب فرهنگ و صدها مورد دیگر تنها نمونه های رها شدن فرهنگ در زمانی است که رهبر کشور بارها از مسئولان دولتی خواسته است به این موضوع رسیدگی کنند. در بحث اقتصادی هم اگرچه دولت معتقد بود که تورم را مهار کرده است و از رکود عبور کرده ایم ، اما بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند کاهش نرخ تورم ناشی از رکود در بازار بوده که همین موضوع منجر به آسیب های جدی در کشور می شود. فلاحت پیشه کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه حتی اگر بگوییم دولت در حوزه سیاست خارجی خوب عمل کرد در حوزه اقتصاد به خصوص در بخش عمران و اشغال عملکرد خوبی نداشت گفت: هنوز بسیاری از طرح های عمرانی در شرایط رکود به سر می برد و دولت برنامه ای برای اجرایی کردن آن ندارد و بودجه های لازم به منظور راه اندازی این پروژه های عمرانی اختصاص نداده است. وی افزود: ضعف در بخش اقتصاد هم کاملا مشهود است و هنوز در نرخ بیکاری تغییر جدی حاصل نشده است و همچنان یکی از مهمترین مشکلات کشور بیکاری و اشتغال است. محمدقلی یوسفی هم جزء اقتصاددانی است که معتقد است دولت یازدهم در مهار تورم نیز موفق نبوده است. وی درباره ی ادعای خود در مورد عدم موفقیت دولت یازدهم در مهار تورم می گوید که تورم فزونی تقاضا نسبت به عرضه است؛ یعنی اگر عرضه را افزایش دهیم، می توانیم انتظار داشته باشیم که با فزونی عرضه، قیمت ها کاهش یابد. اما متأسفانه ما تولید را افزایش نداده ایم. در عوض، با افزایش واردات سعی در کنترل تورم داشتیم. برداشت غلط تیم اقتصادی دولت یازدهم این است که تورم را پدیده ای مقطعی و موقت می دانند. باید به دولتی ها گفت اگر هدف شما ایجاد توسعه ی پایدار و بلندمدت برای کشور است، لازمه ی این کار، کاهش تورم به صورت پایدار است.

این استاد اقتصاد همچنین می گوید: به نظر من هیئت دولت بر کشتی سوار شدند که مقصد مشخصی ندارد و معلوم نیست به کجا می رود و تا زمانی که بنزین یا سوخت دارد به حرکت خود ادامه می دهد. به عبارت دیگر دولتمردان خودشان را میهمان فرض کرده و به جای اینکه برای رفع مشکلات مردم چاره اندیشی کنند بیشتر ظاهرسازی می کنند.

نمونه بارز این شعار های سیاسی در نامه 4 تن از وزرای دولت یازدهم مشخص شد؛ در حالی که دولت مدت ها با شعار سیاسی عبور از رکود مردم را امیدوار کرده و برای خود یک کارنامه اقتصادی مطلوب در نظر گرفته بود، 4 وزیر اقتصاد، صنعت، معدن و تجارت، وزیر کار و دفاع با نگارش نامه ای به روحانی هشدار دادند که اگر وضعیت رکود اقتصادی ادامه پیدا کند، کشور با بحران اقتصادی مواجه خواهد شد.

اگرچه در دو سال و نیم گذشته، گشایشی در زمینه، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، اشتغال و ... حاصل نشده است اما امید است در یک و نیم سال باقی مانده از عمر دولت این موارد در دستور کار دولت قرار گرفته تا میزان رضایت مردم از دولت نیز افزایش پیدا کند و اندکی از شعارهای انتخاباتی روحانی عملیاتی شود. در حقیقت آثار دراز مدت بی توجهی به اوضاع فرهنگی و اقتصادی در جامعه به وجود آمدن بحران و افزایش جرم و بزهکاری در کشور می شود؛ همچنین با افزایش بیکاری، میزان ازدواج ها نیز پایین آمده و در دراز مدت بحران های شدیدی برای کشور حاصل می شود. قطعاً همان میزان که فقر اقتصادی می تواند به یک کشور آسیب برساند، فقر فرهنگی نیز اوضاع یک کشور را از حالت معمول خارج کرده و همان طور که رهبری بارها هشدار داده اند، زمینه نفوذ دشمن به ویژه آمریکا بیشتر فراهم می شود.