«بنده تجربه شخصی خودم را بگویم. تقریبا هربار که بنده عرایضی داشتم، چه در نمازجمعه چه بیرون از آن، ۹۰-۹۵ درصد آنچه که منعکس شده در سایت ها و خبرگزاری ها و رسانه ها، یا کاملا خلاف عرایض بنده بود یا مغایر با او بوده یا گزینش و تقطیع و تحریف.

حتی گاهی بعضی کلماتش کلمات عکس به کار رفته. گاهی کلمه همان کلمه است اما در کنار جمله دیگری که از خودشان درمی آورند معنای دیگری می دهد. این تجربه من است. رسانه های طرفدار انقلاب غالبا بی سوادند. خبرنگارانشان با حسن نیت برداشت های غلط و سطحی خودشان را می نویسند. عبارت غلط، جملات غلط. اصلا آموزش ندیدند. بارها ما گفتیم آقا عین متنی که سخن گفته شده را از نوار پیاده کنید آن را منتشر کنید، حتی اگر می خواهید تقطیع کنید.

حرف های خودشان را، برداشت های خودشان را به اسم گوینده می گویند. وقتی بنده درباره خودم این چیزها را می بینم؛ تقریبا الان به این نتیجه رسیدم که به بیش از ۹۰ درصد سایت ها و خبرگزاری ها و رسانه ها بنده اعتماد ندارم کلا. چه اینوری چه آنوری. چه خودی چه ضد انقلاب؛ که تکنیکش مشخص است. این ها بی سوادند غالبا و آن ها شیطان صفت و فاسد. آنها آگاهانه تیتر غلط می زنند و تقطیع و تحریف می کنند، این طرف هم ناآگاهانه.

به شما توصیه می کنم اغلب خبرهایی که در رسانه ی خودی یا غیرخودی در سایت ها و خبرگزاری ها به نقل از اشخاص می نویسند، به آنها اعتماد نکنید. این نکته اول.

من هر چه از دیگران می خوانم و نقل می کنم در این سایت ها و خبرگزاری ها، چه حزب اللهی شان چه ضدانقلاب، دیگر به هیچ کدام از آنها تقریبا اعتمادی ندارم. به آنها به حسن نیت شان بی اعتمادم و به این ها به دانش و سواد و قدرت خبرنگاری شان.»

اما پس از آنکه رحیم پور ازغدی این سخنان را از تریبون نماز جمعه مطرح کرد، برخی خبرگزاری های داخلی با حذف مطالب مربوط به انتقاد رحیم پور ازغدی از همه رسانه های خودی و غیرخودی، اعتراض وی را صرفا به «خبرگزاری های حزب اللهی» القا کردند تا بدین ترتیب اعتراض این چهره  فرهنگی به تحریف اظهارات خود را نیز «تحریف» کنند: