به گزارش سرویس وبلاگستان لنگرنیوز ، آهستان در بروز رسانی خود نوشت :

 ۱-قبلا در مطلبی نوشته بودم که در نظام جمهوری اسلامی، با تغییر مسئولان از طریق انتخابات، قطعا در برخی سیاست ها هم تغییراتی به وجود می آید. یعنی جابه جایی مسئولان یک مساله ظاهری نیست. رهبری هم تا آنجا که این تغییر و تحولات مغایر با اصول نظام و انقلاب نباشد، راه را برای اجرای سیاست های دولت باز می گذارند. مثل آنچه که در مذاکرات هسته ای شاهدش هستیم. ایشان از روز اول به صراحت اعلام کردند که به طرف غربی و به آینده مذاکرات خوش بین نیستند اما چه کنیم که برخی مسئولان دولتی خوش بین بودند و هستند! پس راه برای مسئولان باز گذاشته شد تا فردا ادعا نکنند که می توانستیم فلان مساله را حل کنیم، اما نگذاشتند! صبر و انتظار، بهترین و عاقلانه ترین سیاستی است که همه چیز را برای مردم روشن خواهد کرد.

این خوش بینی کودکانه البته ناشی از بی توجهی به یک نکته مهم است که رهبر انقلاب بارها به آن اشاره کرده اند: دشمنی آمریکا با اصل نظام است نه مثلا با مساله هسته ای. خوشبختانه مسئولان آمریکایی آنقدر بی خرد هستند که حتی در ظاهر و به طور موقت هم نمی توانند دشمنیشان را پنهان کنند و بارها با مواضع خصمانه خود، اظهارات رهبری را تایید کرده اند!

۲-با اینکه رهبر انقلاب همیشه به صراحت نظرشان را درباره آمریکا و مذاکرات بیان کرده اند، اما در چند ماه گذشته برخی افراد و رسانه ها با روش های مختلف، اقدامات اخیر دولت را به رهبر انقلاب نسبت دادند و مدعی این بودند و هستند که مذاکرات با تایید مطلق رهبری همراه است. البته برخی نیز ادعا کرده اند که رهبری سکوت اختیار کرده تا در صورت شکست مذاکرات، مسئولیت آنرا قبول نکند! 

اما همه این ادعاها بارها رد شده اند. از روز اولی که مسئولان دولت، رفع تحریمها را بهانه کردند و وارد مذاکرات شدند، نظر شخصی رهبرانقلاب معلوم بود. می توان ادعا کرد که رهبری با مذاکراتی که به آن خوش بین نیست و آنرا بی فایده می داند، موافق هم نیست. پس ادامه مذاکراتی که به آن خوش بین نیستیم، چه دلیلی می تواند داشته باشد جز اینکه ادامه آن، نظر دولت محترم است؟ یعنی نظر رییس حکومت با نظر رییس جمهوری می تواند مثل هم نباشد که البته هیچ اشکالی ندارد، منتهی هرکسی باید مسئولیت حرفها و سیاستهایش را بپذیرد و آنرا به دیگری نسبت ندهد!

۳-سخنان رهبر انقلاب در جمع پرسنل نیروی هوایی ارتش در نوزدهم بهمن، به اندازه کافی روشن و گویا بود و نیازی به تبیین و تفسیر ندارد. ایشان به طور واضح نظرشان را درباره سیاست خارجی، مساله تحریم ها، مذاکرات، تلاش دشمن برای تغییر ذائقه سیاسی ملت، عبرت گرفتن از دورویی آمریکایی ها، تکیه ى صریح و شفّاف بر مبانى انقلاب، نگاه به داخل و حل مشکلات داخلی با توجه به ظرفیت های داخلی به جای تکیه کردن به خارج، گره نزدن مطلق مشکلات اقتصادی به تحریم ها، اهمیت اقتدار داخلی و وحدت به عنوان متن اصلی بیان کردند. اینها نظرات صریح رهبر انقلاب در قبال دولت بود. جالب اینکه رسانه های حامی دولت، از کنار همه آن تذکرات گذشتند و طلبکارانه منتقدان خود را متهم کردند که برخلاف سفارش رهبری عمل می کنند!

۴-سخنان رهبر انقلاب در جمع مردم آذربایجان هم صریح و روشن بود. تاکید مجدد بر بی فایده بودن مذاکرات، تقویت اقتدار ملی، نگاه به داخل، بی اعتمادی به آمریکا و تذکر چندباره درباره اینکه نباید چشم به دست دشمنان باشیم. این بار هم رسانه های حامی دولت، از میان همه تذکرات صریح رهبری، تیتر زدند که «مسئولان زحمت می کشند، من از آنها حمایت می کنم، مذاکرات ادامه پیدا می کند! و …»

اما فریب مردم تا کی و کجا؟ مجموع این سفارشات ما را به چه نتیجه ای می رساند؟ چه کسانی، چه جریانی و کدام رسانه ها می خواهند نظر مردم را از دشمنىِ دشمن منصرف کنند؟ چه کسانی دنبال کمرنگ نشان دادن دشمنی آمریکا با ملت ایران هستند؟ چه رسانه هایی در این مدت از برقراری رابطه خیالی با آمریکا ذوق زده شدند؟ چه آدمهایی به راحتی از کنار اهانت های مختلف مسئولان آمریکا به ملت ایران گذشتند؟ چه کسانی حل مشکلات کشور مخصوصا مشکلات اقتصادی را در گرو رابطه با آمریکا می دانند؟ چه کسانی معتقدند که راه حل پیشرفت کشور، هضم شدن در نظم نوین جهانی و به رسمیت شناختن کدخدایی آمریکا و سلطه آن بر دنیاست؟ و بالاخره یک سوال مهم: چرا رهبرانقلاب این مسائل را به مردم می گویند، در حالی که مسئول مستقیم همه این اتفاقات دولت و مسئولان هستند؟!