به گزارش لنگرخبر به نقل از گیل نگاه ، یکی از کارهای روزمره بسیاری از مشترکان اینترنت در استان گیلان تماس با بخش پشتیبانی شرکت های ارایه دهنده اینترنت و طرح یک سوال تکراری است: چرا اینترنت ما چند دقیقه یک بار قطع می شود؟ چرا سرعت اینترنت بسیار کند است؟ چرا سرعت دانلود اینترنت پرسرعت در حد دایل آپ است و چرا… پیش و پا افتاده مثل خاموش کردن مودم از آن سوی خط معمولا پاسخ ها تکراری و دقیقا نوعی «سر کار گذاشتن» مشترکان است. توضیحاتی مانند اتصالات داخلی خود را بررسی کنید، مودم خود را خاموش و روشن کنید، سرور را بررسی نمایید، همه سیستم ها را از اینترنت خارج کنید و تنها یک سیستم وصل بماند، سرعت دانلود را با ورود به فلان سایت چک کنید و… این به اصطلاح راهکار ها برای افرادی که عمر استفاده از اینترنت آن ها به بیش از یک دهه رسیده نوعی توهین محسوب می شود. مشترکان اینترنت این روز ها کلافه اند و از بی توجهی شرکت ها به قرارداد ها و قطع یک طرفه ارتباط و بی توجهی به پرداخت پول انتقاد دارند و می پرسند چگونه است که اگر حجم اینترنتشان تمام شود همین شرکت ها ثانیه ای در قطع اینترنت تردید نخواهند کرد اما در این سو هرگز پاسخگوی قطع و اختلالات مداوم نیستند؟ تفاوت زیادی هم بین شرکتهای خدمات دهنده اینترنت وجود ندارد از شرکت های کاملا خصوصی گرفته تا آشنای اول که مربوط به خود مخابرات است. شرکتی که با حضورش در این عرصه به نوعی اصل رقابت را برای بسیاری از فعالان این عرصه زیر سوال برد. چون طبیعتا امکان رقابت نسبی بین شرکت عظیم و (ظاهرا خصوصی) مخابرات که خود خدمات دهنده اصلی این عرصه است با شرکت های نوپا وجود ندارد. تحمیل هزینه چند باره به شهروندان نکته عجیب در تماس با شرکت های مخابراتی که معمولا باید بین ۳ تا ۲۰ دقیقه پشت خط تماس های پرتعداد مشترک هایشان ماند دریافت هزینه تلفن است. در تماسی که امروز از دفتر گیل نگاه برای پیگیری و اعتراض نسبت به قطع اینترنت مخابرات با این شرکت برقرار شد ۵۴ مشترک در صف انتظار بودند. اگر برقراری ارتباط برای هر مشترک به طور میانگین ۳ دقیقه هم فرض شود ۱۸ دقیقه معطلی نصیب نفر آخر خواهد شد. شاید گفته شود هزینه این قبیل تماس ها درون شهری است و در نهایت رقمی نیست اما نباید از خاطر برد که این تماس ها هفته ای چند بار و از سوی چند هزار مشترک برقرار می شود. اساسا به چه دلیل اینترنت باید اختلال پیدا کند تا مشترکان که از قبل سرویس مورد نظرشان را پیش خرید کرده اند مجبور به صرف وقت و هزینه دوباره شوند؟ هزینه ای تحمیلی که مشترک در حالت عادی دلیلی برای پرداخت آن نمی بیند چون طبق قرارداد در قبال دریافت حجم مشخصی از اینترنت وجه پرداخت کرده و طرف مقابل هم باید در ازای رقم پرداختی بدون اختلال به خریدار کالا (در اینجا اینترنت) عرضه کند. چگونه سرعت سرویس خریداری شده با سرعت ۲۰۴۸ در تمام ساعات شبانه روز از سرویس های اینترنت موبایل ۳G کمتر است؟ حل این معادله چندان دشوار نیست اما ترجیح ما این است که مدیران شرکت مخابرات استان گیلان پاسخگوی این معادله به ظاهر دشوار باشند. عدم تناسب بین سرعت اینترنت و وجه پرداخت شده این انتظار وجود دارد که مدیران مخابرات گیلان و شرکت های خدمات دهنده اینترنت به این سوال بسیاری از مشترکان اینترنت پاسخ دهند که چرا تناسبی بین پهنای باند خریداری شده با سرعت قابل دریافت برای اینترنتشان وجود ندارد. اینکه گفته می شود پهنای باند کلی استان تنها پاسخگوی نیمی از مشترکان فعلی است اما همان مقدار بین چند هزار نفر تقسیم شده درست است؟ اگر چنین پیش فرضی صحت داشته باشد چرا در وجه دریافتی از مشترکان تغییری ایجاد نمی شود؟ چرا اراده ای برای ارتقا امکانات ضعیف و زیرساخت ها و بهبود بستر مشکل آفرین فعلی وجود ندارد؟ اینترنت سرگرمی و خدمات لوکس نیست آیا مشترکان اینترنت می توانند امیدوار باشند که بالاخره نگاه بعضی از مدیران نسبت به استفاده کنندگان از اینترنت تغییر کند و به این باور برسند که زندگی روزمره بسیاری از مردم به کشف بزرگ بشر در قرن بیست و یکم وابسته است و اینترنت برای سرگرمی نیست؟ در شرایطی که در سطح کلان کشور از برگزاری انتخابات آنلاین صحبت می شود، ما در مرکز استان گیلان، در انتشار اخبار مربوط به انتخابات دچار مشکل هستیم؛ زیرا «به دلیل پاره ای تغییرات، اینترنت ما دچار اختلال شده است»