به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر، به بهانه انتخابات ریاست جمهوری 96 «آرمان» تصمیم گرفت میزگردی میان صادق زیباکلام استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران و تحلیلگر مسائل سیاسی و عبدالرضا داوری که از چهره های نزدیک به رئیس جمهور سابق است و این روز ها بیش از هر شخصیت سیاسی درباره انتخابات سال 96 و نیز از احتمال کاندیداتوری احمدی نژاد سخن می گوید، برگزار نماید. آنچه در ادامه می خوانید متن نظرات این دو فعال سیاسی در میزگرد «آرمان» است: صادق زیبا کلام: در ابتدا و قبل از هر چیزی لازم می دانم برنکته ای تاکید کنم. درعالم سیاست و درایران زمانی که فعالان سیاسی بنا به هر دلیلی از قدرت دور می شوند نشان می دهند که دارای صفت وفاداری نیستند. البته و به صورت نادرآقای دکتر داوری از این خصیصه بد مستثنا هستند. لشکر بزرگی در طول هشت سال ریاست جمهوری احمدی نژاد با وی همراه بودند ولی بعد از 24 خرداد 92 به گونه ای رفتار می کنند که گویا هیچ گاه احمدی نژاد را نمی شناسند و از وی حمایت نکردند، درصورتی که مردم به یاد دارند که آنها سینه چاکان وی بودند. آقای دکتر داوری نقطه مقابل این صفت هستند و وفادارند، صفتی که همان طور که گفتم در میان فعالان سیاسی اصولگرا دیده نمی شود. واقعیت این است که تعداد وفاداران به احمدی نژاد بسیارکم و تعداد آنها به اندازه انگشتان دست هم نمی رسد و آقای داوری از جمله این افراد است. آرمان: احمدی نژاد هشت سال رئیس جمهور ایران بود. آیا در این هشت سال تغییری در اصولگرایی ایجاد نکرد؟ عبدالرضا داوری: برای دریافت نسبت آقای احمدی نژاد با اصولگرایی به نظر می رسد باید نوعی بازخوانش از جریان اصولگرایی ارائه شود. اینکه اصولگرایی چگونه شکل گرفت؟ چگونه عمل کرد و به کدام سمت در حال حرکت است؟ جریان اصلاحات بعد ازسال76 به تدریج شکل گرفت و درحدود سال 77 کلیدواژه اصلاحات وارد فضای سیاسی ایران شد. اگرگفتمان رئیس دولت اصلاحات را در سال76 بررسی کنیم به یقین کلید واژه اصلاحات را در ادبیات ایشان نمی بینیم. این کلید واژه از حدود سال 77 از طریق مطبوعات اصلاحات وارد صحنه سیاسی ایران شد و یک فضای گفتمانی به وجود آورد. جریان مشهوراصولگرایی ازحدود سال 78 و بعد از واقعه کوی دانشگاه به عنوان واکنش در برابر جریان تجدیدنظر طلبی که در جریان دوم خرداد 76 ایجاد شده بود شکل گرفت. حدود پاییز 78 نخستین جلسات جریان اصولگرایی در روزنامه کیهان تشکیل شد و طیف رسانه ای نزدیک به گفتمان اصولگرایی مانند جریان روزنامه رسالت و شلمچه و با حضور آقای محمدعلی رامین و سجاد پور جلساتی را برگزار می کردند و بنده از ایسنا درآن جلسات شرکت می کردم و مسئولیت جلسه هم با آقای حسین شریعتمداری بود. لایه اولیه گفتمان اصولگرایی در این جلسات و در پاییز 78 شروع شد وحدود سال های 79 و 80 این واژه پررنگ شد. بنابراین، جریان اصولگرایی درابتدای شکل گیری خود یک جریان واکنشی بود. اگر به مبانی شانزده گانه این جریان نگاه کنید این مبانی براساس اسلام، انقلاب و رهبری است؛ زیرا احساس می شد جریان مقابل به این چند عنصر بی توجه است. این جریان واکنشی اصولگرایی دارای رویکرد های امنیتی بود. اما درسال 81 با پیروزی جریان آبادگران درانتخابات شورای شهر دوم و فعال شدن جریان اصولگرایی در صحنه سیاسی، آقای احمدی نژاد تلاش کرد که گفتمان اصولگرایی را از کانال راهبرد ها و رویکرد های امنیتی به راهبرد ها و رویکرد های اجتماعی وارد کند. در این معنا که عنصر مردم توسط احمدی نژاد درگفتمان اصولگرایی پررنگ شد. من اعتقاد دارم تفاوت گفتمان احمدی نژاد با سایرگفتمان های اصولگرایی تفاوت در رویکرد هاست. جریان اصولگرایی ابتدایی در این اندیشه بود که مسائل و مشکلات را باید با رویکرد امنیتی حل کرد. این جریان به تدریج توانست کمک کند که مجلس هفتم تا حدودی دراختیار اصولگرایان قرار بگیرد و بعد در ریاست جمهوری نهم آقای احمدی نژاد با این گفتمان پیروز شدند. در این روند رویکرد امنیتی و اجتماعی در چالش با هم بودند. البته جریان اصولگرایی به بن بست رسیده است. دراواخر دهه دوم انقلاب چیزی به عنوان ادبیات اصولگرایی و اصلاح طلبی به وجود آمد که هر دوی این جریانات به آخر راه رسیده اند. اما نکته قابل اهمیت این است که در سال 90 بخشی ازاصولگرایی علیه احمدی نژاد متحد شد، با این تصور که بعد از 9 دی چیزی از جریان هاشمی واصلاح طلبی باقی نمانده، لذا باید احمدی نژاد را هم حذف کرد اما از آنجایی که این دسته از اصولگرایان شناخت درستی از رقیب خود آقای هاشمی نداشتند در انتخابات 92 به سادگی صحنه را به آقای هاشمی واگذار کردند و و در روند های بعد از 92 آخرین جلوه های جریان اصولگرایی را مشاهده کردیم چون در انتخابات هفتم اسفند اصولگرایان باختند؛ زیرا در انتخابات هفتم اسفند فروپاشی جریان اصولگرایی در لیست آنها دیده می شد، این لیست نه بخش انقلابی و نه بخش میانه روی جریان اصولگرایی را نتوانست رهبری کند و لیست های متعدد دیگری هم ارائه شد. البته جریان اصلاح طلب هم به فروپاشی رسید ولی آقای هاشمی این جریان را باز سازی کرد. جریان اصولگرایی قدر احمدی نژاد را به عنوان یک ظرفیت اجتماعی ندانست و عبور از احمدی نژاد آغاز شکست اصولگرایی شروع شد. جریان اصولگرایی هیچ گاه بدون احمدی نژاد پیروز نبوده است. صادق زیبا کلام: لازم است این بحث از منظر چپ و راست بررسی شود که آقای احمدی نژاد و جریان چپ و راست هم در این دوگانگی جای می گیرند. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بسیاری از مسئولان و متفکران نظام و حتی دانشگاهیان یکی از بحث هایی که مطرح کردند مخالفت با انگاره ها و ابزار غربی بود. ازجمله این بحث را مطرح کردند که چپ و راست مفهوم غربی است و در ایران نمی توانیم این مفهوم را با وجود گفتمان اسلامی به کار برد. این اعتقاد وجود داشت که در ایران چپ و راست نداریم و به جای آن یک گفتمان کلان اسلامی داریم که ممکن است تفاوت هایی در نگاه ها در این گفتمان کلان وجود داشته باشد. همچنین اعلام شد که حزب درنظام ما معنی ندارد و مفهوم حزب غربی است. اساسا نگاه اسلام با نگاه غرب به سیاست تفاوت دارد. غربی ها سیاست را برای قدرت رسیدن می خواهند درحالی که ما در اسلام قدرت را برای خدمت می خواهیم. در غرب قدرت ارزش دارد و در اسلام تمام تلاش این است که به قدرت برسید تا خدمت کنید. من اعتقاد دارم آنچه به نام تحزب، سیاست و مفهوم قدرت در غرب می شناسیم ارتباطی با غرب ندارد. چنین مواردی مولود برخی شرایط تاریخی است که مدرنیته به وجود آورده است. زمانی که چنین مواردی مثل صنعتی شدن اتفاق می افتد با خود سازوکار و ابزار خود را هم به همراه می آورد، هر کاری ابزار مخصوص به خود را دارد، مدرنیته هم ابزاری مثل تحزب دارد، ما نمی توانیم مدرنیته را داشته باشیم و ابزار آن را نداشته باشیم. بنده اعتقاد دارم اتفاقا چپ و راست (اصلاح طلب و اصولگرایی) مفهوم دقیق تری در جامعه ما دارند. درغرب و هرجا چپ و راست معنی دارد چپ ها در آنجا ویژگی خاص دارند. اصولا چپ ها در ایران با طبقات جدید مانند طبقه کارگر، بورژواها و دانشجویان پیوند دارند. راست ها و محافظه کاران نیز اصولا به طبقات قدیمی تر، مدیران مالی صاحبان صنایع، اشراف و زمینداران نزدیک می شوند. موضع گیری سیاسی چپ و راست با یکدیگر در دنیا تفاوت دارد، محافظه کاران چندان علاقه ای به تغییر و تحول ندارند و از آن استقبال نمی کنند؛ زیرا تغییر و تحول باعث می شود که منافع آنها به مقدار بسیار زیادی کاهش پیدا کند، به عکس چپ و جریانات جدید، تحول خواه هستند. اگر از همین دریچه به فضای سیاسی ایران نگاه کنیم، می توانیم همین موارد را در گروه های سیاسی داخلی ببینیم، جریانی که به عنوان راست، محافظه کار و اصولگرا وجود دارد متعلق به طبقات سیاسی ای است که خیلی با تغییر و تحول موافق نیستند و با اساس مدرنیته مانند حقوق بشر و زنان و فعالیت های اتحادیه کارگری، آزادی مطبوعات و... سازگاری ندارند، محافظه کاران در ایران از نظر طبقاتی شامل روحانیون، بازار -که در هیات موتلفه خلاصه می شود- همچنین زمینداران و صاحبان ثروت می شوند. محافظه کاران در ایران شعار اقتصادی می دهند ولی حاضر نیستند اقتصاد به سمت برابری و توازن حرکت کند. درمقابل آنها چپ ها قرار دارند که با هر عنوانی طرفدار آزادی، برابری زنان و مردان و تامین حقوق اجتماعی زنان و استقلال دانشگاه ها هستند و به حاکمیت قانون و آزادی مطبوعات علاقه مندند. اصولگرایان در ایران مانند جناح راست در تمام دنیا به دنبال وسعت دادن به امور نظامی هستند، در صورتی که اصلاح طلبان به توسعه سیاسی و امور اقتصادی توجه بیشتری دارند. لذا تقسیم بندی جناح های سیاسی در تمام دنیا به یک شکل است و اینکه اعلام شود اصلاح طلبی و اصولگرایی دیگر در ایران بی معناست، درست نیست، لذا حتی اگر تحلیل آقای داوری درباره اصلاح طلبی و اصولگرایی درست باشد و دیگر مفهومی این چنینی وجود نداشته باشد ولی واقعیت این است که جریانات سیاسی واجتماعی را کسانی هدایت می کنند که یک گروه از آنها به مساله آزادی همانند گروه مقابل اعتقادی ندارند. افرادی هم وجود دارند که با حقوق بشر موافقند و به حاکمیت قانون اعتقاد دارند. به عنوان یک جریان سیاسی و اجتماعی این دو رویکرد در جامعه ایران وجود دارد. در ایران نام های گرایشات تغییر کرده است ولی ازمنظر مفاهیم شرح داده شده همواره این دوگانگی در وضعیت سیاسی و اجتماعی ایران وجود دارد و لذا تحلیل آقای داوری درباره پایان اصلاح طلبی و اصولگرایی در ایران تحلیل علمی ای نیست. آرمان: آقای داوری اعتقاد دارند که احمدی نژاد به رویکرد امنیتی جناح اصولگرا رویکرد مردمی داده است به نظر شما احمدی نژاد چنین تاثیری در اصولگرایی ایجاد کرده است؟ صادق زیبا کلام: آقای احمدی نژاد ترس و نگرانی ندارد، اگر به احمدی نژاد بگویید که شخصی مانند زیبا کلام علیه شما حرف می زند و لازم است با وی درصورت لزوم برخورد قضائی صورت بگیرد، احمدی نژاد به دلیل داشتن روحیات خاص این مساله را نمی پذیرد وتاثیر گذاری فردی مانند زیبا کلام را اساسا قبول نمی کند چه برسد از وی شکایت کند. احمدی نژاد این گونه نگاهی دارد، مثلا اگر بگوییدکه هاشمی نباید به نماز جمعه برود و لازم است فلانی ممنوع التصویر شود، او قبول نمی کند؛ زیرا اعتقاد دارد که این افراد اساسا تاثیرگذار نیستند. درحالی که عده ای اعتقاد دارند که فردی ممنوع التصویر باشد یا هاشمی نباید به نماز جمعه برود. آقای احمدی نژاد اعتقاد دارد اگر یک سال تمام تمامی سران اصلاحات علیه وی و اصولگرایان با سند و مدرک سخنرانی کنند، اگر وی تنها یک سخنرانی انجام دهد تمام شرایط را به نفع خود تغییر می دهد. عبدالرضا داوری: تحلیل آقای زیبا کلام جای بررسی دارد و اگر به این تحلیل پرداخته شود بسیاری از مشکلات حل خواهد شد. دکتر زیبا کلام ازمنظرتحولات سیاسی تعریف ارائه می دهند که کاملا درست است ولی باید نکته ای را به بیانات ایشان افزود. اگر بنده اعلام می کنم که دیگر اصلاح طلبی و اصولگرایی وجود ندارد باید جایگزینی برای آن تعریف کنم. من اعتقاد دارم جایگزین اصلاح طلبی و اصولگرایی را باید این گونه اعلام کرد، جایگزین این دو جریان یک جریان انقلابی و یک جریان غیرانقلابی است با این تعریف که اصلاح طلبان سابق در داخل تحول خواه هستند ولی درسطح بین المللی اعتقادی به تحول ندارند و به دنبال همگرایی با نظام بین المللی هستند. لذا اصلاح طلبان در داخل تحول خواه هستند و در سطح بین المللی به دنبال برهم زدن مناسبات بین المللی نیستند. آقای هاشمی و رئیس دولت اصلاحات به دنبال تغییر در داخل هستند ولی مطلقا در سطح بین المللی به دنبال بر هم زدن مناسبات بین المللی نیستند این دسته همان جریان غیرانقلابی هستند. درمقابل آنها جریان انقلابی است که در داخل میل به محافظه کاری دارد و راهکارهای عدم تغییر را جست وجو می کند و تمایل دارد رویکرد های مدیریت کشور را حفظ کند ولی همین جریان در سطح جهانی به دنبال تغییر و تحول در مناسبات بین المللی است. به نظر من این تفاوت رفتاری را باید درتحلیل سیاسی آورد. آقای دکتر زیبا کلام در بخش قبل اعلام کردند که اصلاح طلبان از آزادی دفاع می کنند اصلاح طلبان در آن هشت سال هیچ گاه از این آزادی دفاع نکردند. دولت اصلاحات همواره درمقابل آن بود به این علت که خاستگاه طبقاتی دولت اصلاحات همواره دهک های بالای جامعه بود. یکی از ویژگی های احمدی نژاد این بود که در واقع پایگاه طبقاتی خود را بر شش دهک پایین جامعه قرار داده است. در هفت اسفند در دهک های بالای جامعه اصلاح طلبان رای آوردند. لذا باید پایگاه طبقاتی را در جناح بندی ها درنظرگرفت، جریان اصلاحات خاستگاه سه دهک بالا درجامعه ایران است ولی جریان حامی احمدی نژاد شش دهک پایین جامعه را هدایت می کند. آقای دکتر زیبا کلام تضاد موجود در ایران را اقتدار گرایی - مردم سالاری می دانند و براساس آن تحلیل می کنند ولی زمانی که تضاد امروز جامعه ایران را به صورت حاشیه - مرکز تحلیل کنید به مجموعه دیگری از داده ها دست می یابید. احمدی نژاد مساله اصلی ایران را تضاد انتقال منابع کشور از حاشیه به مرکز و از مرکز به بیرون می داند. صادق زیبا کلام: من اعتقاد دارم شکل تقسیم بندی سیاسی در ایران تضاد طبقاتی نیست و حتی این تضاد، تضاد ایران اسلامی با غرب مرتجع هم نیست. تضاد امروز جامعه ایران دموکراسی خواهی و اقتدارگرایی است و جریان راست دنبال آن است و جریان اصلاح طلب دموکراسی خواه است. زمانی که این تقسیم بندی درباره هاشمی و احمدی نژاد در نظرگرفته می شود تصویر درستی را منعکس نمی کند. این تصور که هاشمی رفسنجانی نماینده پولداران و آقازادگان است و در مقابل احمدی نژاد محرومان را نمایندگی می کند، درست نیست. این صحنه آرایی بیش از اینکه در عالم واقعی باشد بیشتر یک ابزار سیاسی است که احمدی نژاد و اصولگرایان سعی کردند، چنین تصوری را درانتخابات 84 ایجاد کنند که انتخابات را دو قطبی کنند که دریک قطب مرفهان و آقازادگان هستند و قطب دیگر احمدی نژاد است که سینه سوختگان و مستضعفان را نمایندگی می کند. این تصویر کمک زیادی به احمدی نژاد در پیروزی 84 کرد با این تصویر وی توانست 17 میلیون رای جمع کند. البته 10 میلیون هم این تصور را نخریدند، 10 میلیون همچنان به آقای هاشمی رای دادند. البته این 10 میلیون علاوه بر اینکه از طبقات بالای جامعه بودند که آقای داوری بر آن تاکید می کنند، تحصیلکردگان هم بودند؛ چون این 17میلیون این تصویر را خریدند که هاشمی سمبل نابرابری اجتماعی است و احمدی نژاد رابین هود است. احمدی نژاد سعی داشت این تصویر را ادامه دهد وی مرتبا در سخنرانی های خود اعلام می کرد که لیست مفسدان در جیب وی است و اگر ساکت نشوند، رسوا خواهند شد. اما من اعتقاد دارم گفتمان احمدی نژاد از اساس قلابی بود. آقای دکتر زیباکلام! اعتقاد دارید که گفتمان احمدی نژاد هواداران خود را از دست داده است، پس به چه علت بار ها اعلام کرده اید که او 96 خواهد آمد؟ صادق زیبا کلام: من اعتقاد دارم همین الان که اردیبهشت 95 است، اگر انتخاباتی با حضور احمدی نژاد برگزار شود وی حدود ده تا پانزده میلیون رای خواهد آورد و این رای مطلقا ربطی به عملکرد احمدی نژاد ندارد. احمدی نژاد دارای کاریزمای مخصوص به خود است و در جوامع توسعه نیافته کاریزما بسیار مهم است. درآمریکا بخش عمده ای از محبوبیت دونالد ترامپ به دلیل کاریزمایی است که ایجاد کرده است. هرمقدار جوامع توسعه نیافته تر باشند، کاریزما در آن جوامع تاثیرگذار تر است و من اعتقاد دارم بحث سیاسی یک مساله است ولی قدرت، مساله دیگری است. واقعیت این است که اگر اصولگرایان می خواهند در 96 حضور جدی داشته باشند، می دانند تنها کسی که می تواند درسال96 به رقابت با روحانی برخیزد و برای وی چالش ایجاد کند، احمدی نژاد است. البته من منظورم این نیست که وی پیروز می شود. اعتقاد دارم که حضور وی می تواند صحنه انتخابات را جدی کند. اگر احمدی نژاد بیاید از نخستین مواردی که مطرح خواهدکرد وضعیت اقتصادی است. احمدی نژاد صراحتا در مقابل روحانی خواهد گفت که وضعیت مردم بهتر نشده است. واقعیت این است با وجود اینکه شکاف زیادی بین اصولگرایان و احمدی نژاد وجود دارد، چاراه ای ندارند جز اینکه همه چیز را کنار بگذارند و از وی حمایت کنند. البته اگر آینده ایران برای آنها مهم باشد به دنبال احمدی نژاد نخواهند رفت. مشخصا تا این لحظه اصولگرایان صحنه انتخابات 96 را باخته اند. اگراحمدی نژاد بیاید اصولگرایان از وی حمایت خواهند کرد؟ عبدالرضا داوری: از هفتم اسفند به بعد اصولگرایان اهرم تعیین کننده ای در فضای آینده سیاسی ایران نیستند. درجمهوری اسلامی چهار منبع قدرت وجود دارد. نخستین منبع قدرت روحانیون عالیرتبه هستند. منبع قدرت دوم منبع قدرت حزب ا... است که حدود 7 میلیون از جمعیت ایران را شامل می شود که گفتمان انقلاب را نمایندگی می کنند، منبع قدرت بعدی شبکه بوروکراتیکی است که اصلاح طلبان به وجود آورده اند، دو الی سه دهک از جمعیت ایران را شامل می شوند و منبع قدرت آخر نیز توده های مردم هستند. آقای روحانی عموما پایگاه قدرت خود را در روحانیت عالیرتبه و شبکه بوروکراتیک اصلاحات و هاشمی قرار داده اند. منبع قدرت حزب ا... تا این لحظه فردی را ندارد که بتواند آنها را نمایندگی کند. از طرف دیگر رهبری توده های مردم نیز همیشه توسط احمدی نژاد در یک دهه گذشته صورت گرفته است و اگر آقای احمدی نژاد نیاید منبع قدرتی وجود ندارد که درمقابل منبع قدرت روحانی و هاشمی بتواند قدعلم کند. تنها کسی که این توان را دارد که منبع قدرت حزب ا... و توده های مردم را همزمان به هم پیوند بزند، احمدی نژاد است که اگر احمدی نژاد در 96 نیاید به اعتقاد بنده جریان منتسب به روحانی و هاشمی تا دو دهه در راس قدرت خواهند بود و این فقط هم به قوه مجریه محدود نخواهد شد. اینکه احمدی نژاد شخصا رغبت به حضور در صحنه 96 ندارد شرایط وی را مجاب به آمدن خواهد کرد. آرمان: دکتر زیبا کلام اذعان دارند که احمدی نژاد به برخورد اعتقادی ندارد. احمدی نژاد به آزادی تا چه اندازه اعتقاد دارد؟ عبدالرضا داوری: چه من و چه آقای دکتر زیبا کلام اعتقاد داریم که احمدی نژاد به آزادی احترام می گذارند. احمدی نژاد اعتقاد دارد که عدالت بدون آزادی تحقق پیدا نمی کند. خروجی آقای احمدی نژاد هیچ گاه مانع کارهای رسانه ای نشده است. زیبا کلام: اگر احمدی نژاد در خرداد 96 بیاید بدین معناست که با اصولگرایان به توافق رسیده است و سایر اصولگرایان هم نخواهند آمد و باز بدین معناست که رهبری اصولگرایان با ایشان به توافق رسیده اند و آن گاه انتخابات بسیار جدی خواهد شد و چیزی شبیه به سال 84 را شاهد خواهیم بود. اصولگرایان با تمام توان پشت احمدی نژاد خواهند بود. درغیر این صورت احتمال پیروزی نخواهند داشت. احمدی نژاد ده تا پانزده میلیون رای دارد که آرای اصولگرایان هم به وی اضافه خواهد شد. اتفاقا شاید بتوانند برنده شوند و آقای روحانی را در دور دوم شکست دهند، مخصوصا اگر روحانی نتواند گام های مثبت درعرصه اقتصاد بردارد به این معنا که اگر همچنان هشت میلیون بیکار باقی بماند و رکود کاهش نیابد و مفاسد اقتصادی باقی بماند، آن گاه شانس احمدی نژاد و اصولگرایان بیشتر خواهد بود. آرمان: اگر احمدی نژاد بیاید بر چه نقاطی ازعملکرد روحانی دست خواهد گذاشت؟ عبدالرضا داوری: هر جریانی با روحانی در مساله برجام وارد رقابت شود هم به لحاظ سیاسی و هم به لحاظ ساختاری ضرر کرده است. اتفاقا روحانی تمایل دارد که رقبای وی در سال 96 بر سر برجام با وی رقابت کنند. من فکر می کنم اگر جریان انقلابی و نزدیک به آقای احمدی نژاد بخواهد بر سر برجام با روحانی رقابت کند، درهمان تله ای خواهد افتاد که سعید جلیلی در سال 92 افتاد. جلیلی در92 دوگانه سازش- مقاومت را به روحانی باخت. برجام امروز پدیده ای است که مقام معظم رهبری 9 شرط درباره آن قرار داده اند. گفتمان نیروهای انقلابی باید براساس این مساله شکل بگیرد و باید تلاش کرد که این 9 شرط محقق شود، نه اینکه اصل برجام زیر سوال برود. روحانی چون دستاوردهای دیگری نداشته است که بتواند به آنها تکیه کند لذا دوست دارد 96 در زمین برجام بازی کند. آمارهای اقتصادی شرایط خوبی را نشان نمی دهد وگشایشی در اقتصاد در نتیجه برجام به وجود نیامده است. روحانی به دلیل اینکه به توده های مردم توجه کافی ندارد، ضربه خواهد خورد. حذف یارانه ها، بی توجهی به وام ازدواج جوانان و کاهش شدید بودجه توسعه روستا ها باعث خواهد شد که وی ضرر کند. دولتی ها درسفرهای استانی مشکلات زیادی برای آوردن مردم پای سخنرانی ایشان دارند، این بحران مخصوص شخص آقای روحانی است. البته اگر اصلاح طلبان گزینه های دیگری را داشته باشند، ممکن است این خلأ ارتباط توده ای را جبران کنند. روحانی اگر درصحنه انتخابات حضور داشته باشد، پای وی در مواجهه با توده های مردم می لنگد. لذا هر کس بخواهد با روحانی رقابت کند به جای انتقاد از برجام باید بر انشقاق میان مردم و دولت کار کند. آرمان: سال 92 نخستین صندوق ها که باز شد مشخص شد آیت ا... هاشمی رفسنجانی به خوبی توانسته است در روستا ها آرای خود را به صندوق روحانی بریزد، اگر روحانی نتواند در اقتصاد تحولی ایجاد کند هاشمی باز می تواند مردم را به نفع روحانی به صحنه بیاورد؟ صادق زیبا کلام: بسیاری از روش های روحانی مورد تایید بنده نیست. به یاد دارم نخستین سفر استانی ایشان به خوزستان بود. در آن سفر استانی مانند احمدی نژاد به توده های مردم پیوست و مردم را دنبال خود می کشید و وی دست تکان می داد. من در آن زمان یادداشتی نوشتم و وی را نصیحت کردم که امور پوپولیستی را کنار بگذارد. باید این گونه وارد صحنه 96 شد که آیا روحانی می خواهد رئیس جمهور شود یا نه و آیا اصلاح طلبان مجددا از وی حمایت خواهند کرد؟ شاید بهتر باشد که روحانی اعلام کند که من رسالتی داشتم به نام برجام که آن را انجام دادم بنابراین در تکلیفی که مردم بر عهده من گذاشتند موفق بودم و دیگر علاقه ای به کاندیدا شدن ندارم و شخصی را به مردم معرفی کنند و خود مشغول فعالیت در خبرگان شوند، اگر ایشان چنین برنامه ای را اجرایی کنند رئیس جمهور ساز خواهند شد. روحانی بهتر است یا عارف یا ظریف را به مردم در 96 معرفی کند. اگر این اتفاق بیفتد شانس اصلاح طلبان بیشتر می شود. البته اگر احمدی نژاد نیاید اصلاح طلبان در هر صورت پیروز مطلق هستند. ولی اگر احمدی نژاد بیاید کار روحانی سخت خواهد بود. البته اگر حمایت هاشمی و اصلاح طلبان نباشد که روحانی شکست خواهد خورد ولی با حمایت این افراد هم جای بررسی دارد. احمدی نژاد در مرکزیت اقتصاد به روحانی حمله خواهد کرد. احمدی نژاد اگر روحانی را محکوم به تسلیم شدن هم بکند رای طبقه متوسط را هم نخواهد داشت. البته احمدی نژاد زیر بار هم نخواهد رفت و نخواهد پذیرفت که عملکرد وی منجر به وضعیت بد اقتصادی ایران شده است. احمدی نژاد همه چیز را پای روحانی خواهد انداخت. احمدی نژاد موج به راه خواهد انداخت و آن موج را نباید دست کم گرفت. آرمان: اقتصاد ایران در زمان احمدی نژاد آسیب جدی دید، نمونه آن تورم افسار گسیخته و بیکاری و رکود اقتصادی بود. احمدی نژاد چگونه می خواهد با این پرونده وارد فضای انتخابات 96 شود؟ عبدالرضا داوری: پیش فرض شما این است که احمدی نژاد خواهد آمد. واقعیت این است که من در آمدن احمدی نژاد تردید دارم و باید زمینه آن فراهم شود. واقعیت این است که وی درمجموع هشت سال عملکرد اقتصادی مثبتی داشته است. رشد اقتصادی بخش کوچکی از واقعیت های اقتصادی است. کاهش رشد اقتصادی به خاطر کاهش قیمت نفت بود و زمانی که 50 درصد درآمد کاهش می یابد رشد اقتصادی نیز کاهش خواهد یافت. آمار بانک مرکزی می گوید که متوسط رشد هشت ساله اقتصادی در دولت احمدی نژاد سه دهم درصد کمتر از دولت اصلاحات بود. درحوزه بیکاری تمام دولت ها یک نرخ بیکاری بین یازده تا چهارده درصد داشتند. بنابراین اتفاقا یکی از دلایل مهم حضور احمدی نژاد مقابله با سیاه نمایی است که از عملکرد وی نشان داده شده است. تریبون تبلیغاتی سال 96 فرصتی به وی خواهد داد تا از عملکرد هشت ساله خود دفاع کند. صادق زیبا کلام: جدا از آماری که آقای داوری می دهند فکر می کنم فضای سال 96 در صورت ورود احمدی نژاد آن قدر دو قطبی، متلاطم و احساسی خواهد بود که تنها چیزی که مطرح نخواهد شد آمار و بحث های تحلیلی است و به تنها چیزی که احمدی نژاد اشاره نخواهند کرد عملکرد دولت های نهم و دهم خواهد بود؛ زیرا وارد بحث هایی خواهد شد که کمتر ریشه ای است. بحث ریشه ای کار احمدی نژاد نیست، احمدی نژاد اگر بیاید مانند تانک همه چیز را نابود می کند. احمدی نژاد می آید و می گوید که رقیب من دارای بدنه ای است که منابع ملت را به غارت برده است. روحانی جایگاهی ندارد و هاشمی پشت روحانی و اصلاح طلبان است. این انتخابات نبرد هاشمی با من است و سعی می کند خود را رابین هود نشان دهد.
همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان