به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر، غلامرضا منصفی رئیس وقت شورای اسلامی شهر لنگرود تیرماه سال 1394 در گفت وگو با لنگرنیوز از راه اندازی کارخانه کمپوست در شهرستان خبر داده بود و در ادامه همین خبر جلسه ای با حضور مسعود احمدی مدیرکل خدمات شهری سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور، فرماندار و نماینده شهرستان لنگرود و مسئولین ذی ربط در فرمانداری این شهرستان برگزار شد.   طبق جلساتی که مسئولین در شهرستان و تهران از طریق سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور برگزار شد مصوب گردید تا هزینه احداث کارخانه کمپوست در لنگرود از محل بودجه ملی و استانی تأمین شود.   مدت اجرای احداث کارخانه ۱۲ تا ۱۸ ماه تخمین زده شده بود که ظرفیت پیش بینی شده برای کارخانه کمپوست بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ تن در هرروز اعلام گردید.   مکان فعلی دفن زباله در مادیان گوابر بخش اطاقور یکی از مکان های پیشنهادی برای احداث کارخانه بود تا از طریق این کارخانه بتوان بخشی از حجم زیاد زباله های موجود را به واسطه تبدیل شدن، کم کرد.   یکی از نخستین مصوبه ای که قرار بود در راستای احداث کارخانه کمپوست انجام شود ثبت شرکت با حضور شهرداران شهرستان بود که بعد از گذشت حدود 12 ماه هنوز همین اقدام کوچک انجام نشده است.   دلیل ثبت شرکت برای این بود که بودجه های مختص احداث کارخانه به حساب این شرکت واریز شود تا هزینه ها کاملاً مشخص باشد.   انتظار می رفت مسئولین شهری شرایط حاد شهرستان در مقوله تهدید هم برای محیط زیست و هم انسان ها را جدی تر پیگیری کنند ولی آن چیزی که مشخص است کوچک ترین اقدامی برای کاری ساده همچون ثبت شرکت را انجام نداده اند.   هم اکنون تالاب کیاکلایه در پارک فجر محل دپو موقت زباله لنگرود و لات محله کومله نیز محل دپو زباله این شهر است که بعضاً و به صورت عمداً شاهد پیشروی و پر شدن تالاب و درواقع محیط زیست از انواع زباله ها هستیم،   بخشی دیگر از زباله های شهرستان هم به مادیان گوابر در بخش اطاقور که در دل طبیعت خدادادی واقع است منتقل و در آنجا دفن می شود که این دفن زباله ها از بیش از یک دهه نیز گذشته است که حاصل آن جز نابودی زیست بوم و تهدید برای انسان ها، جانوران و حتی گیاهان و درختان چیز دیگری نبوده و تنها دغدغه متولیان پسماند در شهرستان لنگرود فقط به برگزاری جلسات تئوری ختم شده است.   جالب اینجاست که متولیان پسماند خودآگاه تر به اثرات مخرب دفن و سرازیرشان شیرابه های زباله هستند ولی تنها عمل آن ها فقط نشست های گرم و صمیمی در فضایی آرام بود.   البته انتظار حفظ محیط زیست و مقوله پسماند را فقط نباید از مسئولین داشت، نقش مردم نیز در تفکیک زباله از مبدأ بسیار تأثیرگذار و از حجم زباله ها نیز کاسته می شود.   برای آشنایی بیشتر مردم در مقوله تفکیک از مبدأ نیز لازم است حداقل کارها که آموزش است را دستگاه های دولتی در دست بگیرند.   یکی از مواردی که از سوی دستگاه های نظارتی نظیر محیط زیست مغفول مانده است عدم نظارت صحیح در خصوص جایگاه دپو موقت زباله در تالاب است که از حد اصلی خود تجاوز کرده اند و تنها کار محیط زیست برای جلوگیری از بروز فاجعه بیشتر در حد شکایت از شهرداران وقت بود.   کسی هم خرده نگرفت که چرا زباله ها در تالاب ریخته و دفن می شود و به راحتی و سادگی هر چه تمام تر، چه عمدا و چه به صورت سهوا در حال نابودی تالاب کیاکلایه لنگرود هستند، البته داستان تالاب خود قصه پرغصه ای است.   به گزارش لنگرخبر، طبق آخرین آمار اعلام شده توسط مدیریت پسماند، روزانه حدود 140 تن زباله در شهرستان لنگرود تولید می شود.   تصاویر زیر مربوط به مادیان گوابر بخش اطاقور محل اصلی دفن زباله های شهرستان لنگرود می باشد. گزارش از : حسن غلام پور [gallery columns="1" size="large" ids="57103,57104,57105,57106"]