به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر، سوم دبیرستان بود که دریکی از روزها با برخورد زشت مدیر دبیرستان ترک تحصیل کرد. محل زندگی او روستای پیرپشته چمخاله و همچون دیگران به خانواده خود در بخش کشاورزی کمک می کرد، بعد از ترک تحصیل هم به دامداری و نوغان داری و دیگر کارهای کشاورزی خود را مشغول می کرد. یکی از جوانان پرتلاش محل بود که علاوه بر تحصیل تا مقطع کارشناسی در رشته الهیات و معارف اسلامی به جای تلف کردم وقت خود برای پیدا کردن شغل اداری و رسمی، به دامداری روی آورد. زندگی فراز و نشیبی داشت ولی چون عزم خود را به جای مدرک تحصیلی در قدرت بازوی خود می دید توانست در منطقه خود به عنوان یکی از کشاورزان نمونه و الگو شناخته شود.   در ادامه می توانید متن گفت وگوی کوتاه طالب کمالی راد را با خبرنگار لنگرخبر بخوانید.
لنگرخبر : لطفاً خودتان رو معرفی کنید. طالب کمالی راد هستم که در روستای پیرپشته چمخاله متولد و زندگی می کنم، لیسانس رشته الهیات و معارف اسلامی هستم. بعد از ترک تحصیل مدتی به کار کشاورزی مشغول بودم . در سال 1374 تصمیم گرفتم خدمتی که وظیفه خود می دانستم را انجام دهم که مقدمات را انجام دادم، در لوشان آموزش و در پادگان سپاه چمخاله خدمت کردم. البته خدمت سربازی باعث شد بتوانم ادامه تحصیل هم بدهم. [gallery columns="1" size="large" ids="58125"] لنگرخبر : ادامه تحصیل از روی میل بود یا مجبور به ادامه تحصیل شدید؟ خیر از روی اختیار بود، بسیاری از دوستانم در خدمت سربازی به دلیل تحصیلات دانشگاهی که داشتند دارای پُست های بهتری بودند و وضعیت سربازی آن ها نیز بهتر بود. سید ابراهیم فلاح فرمانده گروهان ما بود، شش ماه به پایان خدمتم مانده بود که از فرمانده خواهش کردم اجازه دهد بتوانم ادامه تحصیل دهم که تا پایان سربازی موفق شدم دیپلم خود را دریافت کنم. سال 1376 که خدمت من تمام شد برای دانشگاه اقدام کردم که در 4 سال بعد لیسانس خود را در رشته الهیات و معارف اسلامی از دانشگاه لاهیجان گرفتم. بعد از اخذ لیسانس هم حدود 2 سال دنبال کار دولتی بودم که راه به جایی نبردم ولی در همین مدت هم کار کشاورزی را انجام میدادم و بیکار نبودم ولی گوشه چشمی هم به شغل اداری داشتم که در نهایت قسمت نشد. حدود 9 ماه دریکی از شرکت های قم به همراه همسرم کارکردیم ولی به دلیل مشکلاتی که برای شرکت به وجود آمد مجدد به شهرم برگشتم.   لنگرخبر : در زمان دانشگاه ازدواج کردید؟ بعد از پایان خدمت ازدواج کردم، هم اکنون نیز دو فرزند به نام های فاطمه و امیرحسین دارم.   لنگرخبر : زمان برگشت به محل زندگی خود به چه کاری مشغول شدید؟ از دوران کودکی به کشاورزی علاقه مند بودم، بعد از اینکه مجبور به بازگشت به شهرم شدم تصمیم گرفتم دامداری را ادامه دهم و به عنوان شغل اصلی خود فعالیت کنم، در زمینی به مساحت 1000 مترمربع که از پدرم به من رسیده بود درخواست مجوز برای دامداری کردم که سال 1383 مجوز احداث را گرفتم و با مبلغ 2 میلیون تومان که داشتم 2 رأس گاو گرفتم و مشغول به کار شدم. چون زمینه کار دامداری را از قبل تجربه کرده بودم در زمان کوتاهی حدود دو سال تعداد دام ها را تا 24 رأس گاو و گوساله افزایش دادم. البته در کنار دامداری به پیشنهاد اهالی و شورای محل، در سال 1382 دهیار پیرپشته شدم، سال 1385 نیز مسئول بیمه روستایی عشایری شدم که در زمان تحویل 30 عضو داشت و توانستم در همان سال اول اعضا را به 1000 نفر افزایش دهم. در سال گذشته نیز توانستم بیش از 1000 نفر را بیمه کنم که کارگزار نمونه گیلان نیز معرفی شدم. [gallery columns="1" size="large" ids="58119,58128"] لنگرخبر : ظاهراً سرتان خیلی شلوغ است؟ سعی می کنم وقت خود را بیهوده سر نکنم و برای خود و زندگی خود برنامه ریزی دقیق داشته باشم. در کنار دامداری هم کارهای جانبی کشاورزی را هم انجام می دهم و در هر فصل محصول همان فصل را کشت و پرورش می کنم. خیار، هندوانه، پرورش ماهی، پرورش جوجه، سیفی جات، پرورش گاو و گوسفند و اردک و شالیزار و ... ازجمله کارهایی است که در طول سال برای خود برنامه ریزی می کنم. از تمام ظرفیت زمینی که دارم نهایت بهره را می برم و مثل وقت هایی که به سرعت می گذرد اجازه نمی دهم قطعه ای از زمین بی کار بماند. قطعه زمینی داشتم که بیکار بود که آن را به استخر ماهی تبدیل کردم و پسرم امیرحسین که 6 ساله بود یک ماهی که حدود 3 کیلو بود از استخر صید کرد و اشتیاقم را برای این کار هم بیشتر کرد. سال گذشته از فروش خیارهای محلی حدود  2 میلیون تومان و در زمستان از فروش تخم های اردک حدود 3 میلیون تومان کسب کردم.   لنگرخبر : از وضعیت درآمدی خود راضی هستید؟ الحمدالله، خدا را شاکرم که نعمت خود را به من هم می دهد، من هم در مسیر نعمت هایی که به من داده تلاش می کنم و بیکار نمی نشینم. تلاش هم می کنم تا جایی که در توانم است دستگیر مردم باشم و همیشه هم دست خدا را در زندگی خودم مشاهده کردم.   لنگرخبر : چقدر از تسهیلات بانکی استفاده کرده اید؟ تاکنون برای کار خود از هیچ تسهیلاتی استفاده نکردم، کاری که انجام دادم برنامه ریزی بر روی داشته های خودم بود، از کمترین مبلغی که در اختیار داشتم بیشترین بهره را با برنامه ریزی کسب کردم. البته دوستان و نزدیکان هم به من لطف داشتند، به طور مثال یکی از دوستان دستگاه جوجه کشی 180 تایی داشت که به صورت رایگان در اختیارم قرار داد و از آن نیز بهره بردم. ولی در کنار همه این موارد فقط تلاش و توکل کردم. [gallery columns="1" size="large" ids="58118,58124,58123"] لنگرخبر : پس در حالت کلی شما بنگاه اقتصادی هم داری؟ بله، همان طور که قبل تر عرض کردم نه زمینی را بایر می گذارم و نه وقت خود را تلف می کنم، از طرفی از تمام ظرفیت ها هم نهایت بهره را می برم، هم اکنون نیز نمونه کوچکی از اقتصاد مقاومتی را انجام می دهم، البته کشاورزی و دامداری چون با عشق و علاقه انجام شود برکت خاص خود را نیز خواهد داشت. برخی فکر می کنند چون دارای مدرک فلان در فلان مقطع هستند حتماً باید پشت میز ادارات بنشینند و مدیریت کنند، به نظر من این تصویر غلط است. بهترین کسی که در رشته کشاورزی می توانند فعالیت کنند افرادی هستند که در این رشته تحصیل کرده اند و آموخته های خود را در روی زمین عملی و حتی تولید شغل کنند. امروز عرصه فنّاوری در تمام زمینه ها است و کشاورزی نیز از فنّاوری بی نصیب نیست ولی می توان با فنّاوری، سنتی نیز کار کرد. نمونه این افراد هم در همین حوالی هم بسیار است، جوانان نباید فقط به مدارک تحصیلی خود بنازند، به جای شرکت در آزمون های ادارات و انتظارهای چند ماهه و حتی چند ساله، به قدرت بازو خود اکتفا و اعتماد کنند. می گویند افراد باید نصیحتی که می کنند را اول خود انجام داده باشد، مدرک تحصیلی من کارشناسی الهیات و معارف اسلامی است و درس من هم خوب بود ولی تا کارشناسی خواندم و تا الان ادامه ندادم ولی به کار کشاورزی و دامداری مشغول شدم و تا امروز هم موفق بودم. در کنار آن نیز در حد توان در خصوص بیمه روستایی عشایری که خدمات درمان و عمر را دارد به مردم پیشنهاد دادم که تاکنون بسیاری از کشاورزان از این مزیت استفاده می کنند و خدا را شاکرم که رضایت هم دارند. پس خود ثابت کردم که "می توانم" فقط یک شعار نیست و فقط به میز ادارات اکتفا فکر نکردم و خود وارد میدان کار و تلاش برای روزی حلال شدم. [gallery columns="1" size="large" ids="58122"] لنگرخبر : حرف آخر؟ اول از همه پیشنهاد می کنم جوانان برای دقیقه به دقیقه خود برنامه ریزی کامل داشته باشند و بیهوده وقت خود را اتلاف نکنند. فکر نکنند که پیشرفت و معروف شدن و حتی سرمایه دار شدن فقط در ادارات وجود دارد. تنها چیزی که عامل پیشرفت انسان در تمام زمینه ها می شود بعد از توکل به خدا، پشتکار و کار مستمر است.

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان