به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر، داریوش رضایی نژاد از دانشمندان هسته ای شهید کشور صبح پنج شنبه ۲۰ بهمن سال ۵۶ در شهرستان آبدانان از شهرستانهای استان ایلام به دنیا آمد. از همان اوایل کودکی در سخن گفتن و دیگر اعمال خود، نبوغ خود را به اطرافیان نشان داد. داریوش همچنین به واسطه ی اینکه جثه اش ظریف تر و کمی ریزتر از هم سن و سالانش بود همراه با متولدین سال ۵۷ وارد دوره ی ابتدایی شد و همیشه با هوش و توانایی خود معلم و دانش آموزان را تحت تأثیر قرار می داد. کلاس سوم ابتدایی را طی تابستان گذراند و دیگر سالهای دوره ی ابتدایی شاگرد اول و نماینده ی کلاس بود. در دوره ی راهنمایی با توجه به ظرفیت هوشی بسیار بالایش، مقطع دوم را نیز در تابستان گذراند و با توجه به این سرعت بالا در کسب مدارج علمی توانست پیش از همکلاسی های خود دوره ی متوسطه را به پایان رساند و در تیرماه سال ۷۳ دیپلم خود را در رشته ی ریاضی دریافت نمود. همزمان داریوش بارها در مسابقات علمی استان ایلام مقام اول را کسب کرد. وی همچنین در مهر ماه سال ۷۳در رشته ی مهندسی برق، گرایش قدرت، در دانشگاه پذیرفته شد. رضایی نژاد با وجود پذیرش در بسیاری از رشته های مهندسی در دانشگاه های معتبر تهران، اصفهان، شیراز و … بنا بر انتخاب خود وارد دانشگاه صنعتی مالک اشتر اصفهان شد. شهید رضایی نژاد با وجود نبوغ ذاتی در امور کارگاهی و آزمایشگاهی که از ویژگی های تمامی نوابغ و مخترعان است در تحصیل و پذیرش و اجرای آکادمیک نیز بسیار منظم و کوشا بود. وی ضمن فراگیری و کسب تجربه در رشته ی خود، در زمینه ی استفاده از رایانه و علوم کامپیوتری بسیار توانا بود. با داشتن چنین توانایی های، داریوش توانست در مدت هفت ترم و با رتبه ی اول و به عنوان دانشجوی برتر دانشگاه، از دانشگاه خود فارغ التحصیل شود. شهید رضایی نژاد به محض فارغ التحصیلی به عنوان پژوهشگر در مراکز مهم تحقیقاتی و علمی کشور مشغول به کار شد. در عرصه ای که فعالیت داشت توانایی فراوانی داشت و نبوغ و تلاش خود را در مسیر خدمت به وطن خویش قرار داد. در همان نخستین سال شروع به کار، در آزمون کارشناسی ارشد سال ۱۳۷۸ در رشته ی مهندسی برق، گرایش قدرت، در دانشگاه دولتی ارومیه پذیرفته و مشغول به ادامه تحصیل در دوره ی کارشناسی ارشد شد. وی در تیر ماه سال ۱۳۸۹ ازدواج کرد و صاحب یک فرزند دختر به اسم آرمیتا گردید. در طول خدمت پربار خود چندین مقاله در حوزه ی تخصیصی خود نگاشت و بسیاری از طرح های تحقیقاتی را رهبری و اجرا نمود. در پی همین فعالیت های علمی از دانشگاه های متعدد اروپایی جهت ادامه تحصیل و فعالیت پژوهشی از وی دعوت به عمل آمد. این دانشمند مهین دوست به رغم همه این فرصت ها به واسطه ی عشق به این آب وخاک و روحیات خاص خود به همه آنها نه گفت. شهید داریوش رضایی نژاد در چند سال اخیر ضمن تدریس و انجام فعالیتهای تحقیقاتی مسئول اجرای بسیاری از طرح های تحقیقاتی در دانشگاه های تهران، شهید بهشتی و خواجه نصیرالدین طوسی بودند. داریوش ضایی نژاد با قبولی در تمام مراحل آزمون دکترا سال ۱۳۹۰ در دانشگاه خواجه نصرالدین طوسی پذیرفته شد، اما در تاریخ یکم مرداد ماه همین سال توسط عوامل آمریکا و سرویس جاسوسی اسرائیل که نتوانتستند این دانشمند هسته ای پر توان را تحمل کنند، به شهادت رسید و در جوار بهترین های عالم بشریت در نزد خداوند جای گرفت. در واقع عوامل ترور شهید رضایی نژاد همان کسانی هستند که زمانی گفتند اگر بتوانیم تمام پیچ مهره های هسته ای ایران را باز می کنیم. همان کسانی که سال گذشته توانستند طی مذاکراتی نفس گیر و با یک توافق هسته ای با عنوان برجام، ضمن تعطیلی تأسیسات هسته ای کشور، به بخش اعظم تعهدات خود عمل نکنند. انتهای پیام/