به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر، بى تردید از پلیدترین ترفندهاى دشمنان اسلام، توطئه کشف حجاب بود که در تاریخ معاصر میهن ما به شکل رسمى و قانونى اتفاق افتاد. انگلستان پدر پیر استعمار که در آن دوران از بزرگترین ابرقدرتها و از دشمنان سرسخت اسلام به شمار مى رفت، با طرح کودتاى سوم اسفند 1299، و روى کار آوردن رضا خان میر پنج درصدد تز اسلام زدایى و جایگزینى ارزشهاى غربى در جامعه بود. تاریخ واقعى کشف حجاب در ایران به سال هاى پیش از عصر رضاخانى بازمى گردد، ولى اجراى آن، در دی ماه 1314 صورت گرفت. به دنبال تصویب قانونى در 17 دى 1314ش در ایران وقایعى رخ داد و به موجب آن، زنان و دختران ایرانى از استفاده از چادر، روبنده و روسرى منع شدند. این قانون اوج سیاست هاى رضاخانى در زمینه تغییر لباس بود که البته واکنش هایى ازجمله قیام مسجد گوهرشاد را در پى داشت. در پى مقاومت مردم متدین و زنان و با درخواست علما، این قانون در سال 1323 در دوره حکومت محمدرضا پهلوى لغو شد.
* حجاب در فرهنگ گذشتگان
لاروس در دایرة المعارف خود درباره حجاب در فرهنگ ملت هاى پیشین مى نویسد: «عادت زن هاى یونان قدیم بر آن بود که به حجاب اهمیت مى دادند و حتى پیرزنان هم محجبه بوده اند. بر اساس آیین یهود، زنان هنگام حضور در اجتماع، موى سر خود را مى پوشاندند و به حجاب، پاى بند بودند. براى نمونه، در سِفر پیدایش تورات باب چهارم آیه 64 آمده است: «آن زن بُرقع (روپوش) را از صورت برداشت و اسحاق را دید. پس از شتر پیاده گشت و به غلام گفت: این شخص رَوَنده در اینجا کیست؟ غلام گفت: آقاى من است. پس زن بُرقع را به صورت انداخت. در عصر ایرانى ترکى، یعنى حکومت هاى غزنویان، سلجوقیان و خوارزمشاهیان، زنان از نوعى مقنعه و چادر استفاده مى کردند که تمامى سر را مى پوشاند.»
* رضاخان و سفر ترکیه
مهم ترین عامل پیدایش و اجراى کشف حجاب، سفر رضاشاه به ترکیه بود. اگرچه رضاشاه فکر تجددگرایى را از اوایل سلطنت در سر مى پروراند، ولى سفر به ترکیه این فکر را تقویت کرد. شاه ایران در سفر چند روزه خود، از مناطق گوناگونى بازدید کرد. نوع لباس و شیوه فعالیت زنان در جامعه و شیوه تعلیم و تربیت دختران ترک، نظر او را جلب کرد. شاه تصور مى کرد تمام این تغییرات و پیشرفت هاى ترکیه، حاصل فعالیت مساوى زنان و مردان بوده است و مایل بود به پندار خود، براى جبران عقب ماندگى هاى ایران، چنین وضعى در ایران نیز پدید آید. از این رو، کشف حجاب زنان در ایران را مى توان ره آورد سفر او به ترکیه دانست.
* اعلام رسمى کشف حجاب
در سال هاى 1307 تا 13144 خورشیدى، بى حجابى علنى تا حدى رواج یافته بود. چنان که عده اى از زن هاى طبقات مرفه اروپایى از طرف رضاخان اجازه داشتند در منزل لباس اروپایى به تن کنند و حتى عده اى از آن ها بدون حجاب در خیابان ها حاضر شوند. حتى توافق شده بود که اگر شخصى از مراجع و علما مانع این کار شد، شهربانى و مأموران حکومتى در مقابل، از زنان بى حجاب حمایت کنند. دشمنان اسلام که در دوره هاى مختلف از آموزه ها و تعالیم آن ضربات مهلکى خورده بودند به دنبال انتقام گیرى و ضربه زدن به دین مبیین اسلام بودند. نفوذ در کشورهاى اسلامى توانست این فرصت را به آن ها بدهد. سرکارآوردن رضاشاه پهلوى به وسیله انگلیس زمینه مناسبى بود براى ضربه زدن به یکى از کشورهاى اسلامى مثل ایران. بنابراین، سرانجام انتظار غربى ها به سر رسید. رضاشاه به اتفاق ملکه و دو دخترش که بى حجاب بودند و لباس اروپایى به تن داشتند، در دانش سراى مقدماتى حضور یافت و با اعطاى دیپلم به محصلان و معلمان، کشف حجاب را به طور رسمى اعلام کرد. این در حالى بود که آثار شرم و حیا از رخسار بسیارى از زنانى که به اجبار در مراسم شرکت کرده بودند، آشکار بود و حتى عده اى از زنان، تا پایان مراسم رو به دیوار ایستاده بودند و اشک مى ریختند.
* اقدامات خشونت آمیز بر ضد زنان باحجاب
اعمال محدودیت بر ضد زنان باحجاب در آغاز و پس از آن، استفاده از شیوه هاى سرکوب گرانه پلیسى، چهره دوم جشن ها و سخنرانى هاى به ظاهر مترقیانه رضاخانى بود. در همین زمان، برخى از مغازه دارها نیز هم گام با شهربانى، در اعمال محدودیت ها شرکت و با چسباندن اطلاعیه هایى بر در مغازه خود بدین مضمون که: «به چادرى ها جنس نمى فروشیم»، با مأموران همکارى مى کردند. پس از مدتى به مأموران دستور داده شد خشونت بیشترى به خرج دهند. بر اساس گزارش هاى شاهدان عینى، پلیس در گوشه خیابان ها مى ایستاد و زنان چادرى را زیر نظر مى گرفت و چادر از سر آن ها برمى داشت و پاره مى کرد، به گونه اى که جوى هاى آب کنار برخى از خیابان ها، از چادر انباشته شده بود.
* معضل کلانشهرهاى کشور
مسأله بدحجابى امروز به عنوان یک معضل در جامعه به خصوص در کلانشهرهاى کشور مطرح است. به نظر مى رسد که با وجود همه تأکیداتى که در این زمینه صورت گرفته است اما هنوز مسأله بدحجابى و آسیب ها و معضلاتى که براى جامعه به وجود مى آورد، به صورت صحیح تبیین نشده است. حجاب یک واجب شرعى مانند نماز و روزه است، کما این که نماز نمى تواند بد باشد، ما بى نماز داریم و نمازخوان، روزه خوار داریم و روزه دار. به همین خاطر کسى که حجم بدن را با توجه به مسائل شرعى بپوشاند و طورى رفتار کند که جلب توجه جنسى نکند این از لحاظ دینى باحجاب است. خلاف این موضوع حتى غیر از این باشد بى حجاب است. حجاب یک واجب شرعى است و واجب نمى شود بد باشد.
* آسیب هاى بى حجابى
براى خود فردى که بى حجاب است، بى حجابى باعث مى شود که از ارزش هاى انسانى خالى بشود. کسى که با بی حجابى مى خواهد خود را مطرح کند، درواقع با جسمش مى خواهد خودش را نشان دهد، به این معناست که این آدم فاقد ارزشهاى اسلامى و انسانى است. این آدم اگر ارزش قابل ارائه انسانى مانند تخصص، عقلانیت، تفکر و دانش داشت، دیگر نیازى نبود که جسمش را عرضه کند تا مورد توجه قرار بگیرد. دخترى که بى حجاب است درواقع به طور علنى دارد این را فریاد مى زند که من هیچ ارزش انسانى قابل عرضه اى ندارم و فقط جسم قابل عرضه دارم، لطفا به جسم من توجه کنید. این موضوع مصداق آیه کریمه قرآن است که مى فرماید بعضى از انسان ها آنقدر تنزل پیدا مى کنند که مانند حیوانات و بلکه پایین تر و پست تر آن ها مى شوند.
* پیامدهاى بى حجابى
11. جامعه ما یک جامعه خانواده محور است و بى حجابى منجر به افزایش خیانت بین زوجین و فروپاشى خانواده ها مى شود. بى حجابى مردها را تشویق به بى وفایى مى کند و به فروپاشى خانواده ها و در پى آن به فروپاشى اجتماعى منجر خواهد داشت.
22. نظام ما یک نظام دینى است؛ یعنى نظام ما بر پایه اعتقادات مردم استوار شده است. ترویج بى حجابى در جامعه منجر به ترویج بى دینى و لاابالى گرى و بى اعتنایى به احکام شرعى مى شود و وقتى در جامعه دین مورد بى اعتنایى قرار گیرد، درواقع پایه هاى حکومت دینى سست مى شود و حتى حکومت دینى در معرض فروپاشى قرار مى گیرد.
33. توجه افراد جامعه از امور جدى مانند معنویت، تولید، عدالت خواهى و سازندگى معطوف به مصرف گرایى، مدپرستى و امور تفننى مى شود؛ یعنى بخش عظیمى از جامعه که نیروى جوان هستند به جاى این که وقت خودشان را صرف تفکر، عقلانیت و تولید در همه عرصه ها بکنند، وقت، توان و سرمایه خود را صرف شهوت مى کنند. بنابراین مى توان پیامدهاى بى حجابى را در موارد ذیل خلاصه کرد:
1- سقوط ارزش زن
2- آفت تحصیلى و آموزشى
3- افزایش بیماریهاى جسمى، روحى و روانى
4- اذیت و آزار اجتماعى
5- بى علاقگى به ازدواج
6- ناهنجاریهاى خانوادگى و بالا رفتن آمار طلاق
7- تیرگى رابطه فرزندان با والدین
8- ایجاد زمینه جنایت
9- رشد منفى کار و بهره ورى
100- رو آوردن به کسب درآمدهاى نامشروع
* از بین بردن ارزشها
امروزه برخى از فعالیت هاى بى حجابى در کشور به صورت سازمان یافته، ارزش هاى انقلابى و اسلامى را هدف قرار داده اند. دشمنان با سرمایه گذارى فراوان و ایجاد و راه اندازى شبکه هاى ماهواره اى و اینترنتى مخرب به صورت 24 ساعته براى سست کردن ارزش ها و بى عفتى جوانان، مرد و زن جامعه در حال ساختن و پخش برنامه هستند. شبکه هایى چون فارسى وان، بى.بى.سى، صداى آمریکا و صدها شبکه ماهواره اى و حتى شبکه هاى اینترنتى دیگر در فضاى مجازى در راستاى ارائه فیلم هاى ضداخلاقى و ارائه مانکن هاى برهنه در بین جوامع و خانواده ها بوده تا بنیان خانواده را متزلزل کنند حتى آن ها براى کودکان نیز برنامه ریزى کرده اند و ارسال عروسک هاى ضد فرهنگى همچون عروسک باربى را در دستور کار قرار داده اند.
در برنامه ریزى هاى آن ها که صهیونیست ها هم سهیم هستند، به طورى که 611 مؤسسه فرهنگى فقط براى تأثیرگذارى بر فرهنگ مردم ایران اسلامى تلاش مى کنند. البته برخى از این موسسات بودجه اى بالغ بر دو برابر بودجه کل ایران در اختیار دارند و بر موضوع تخریب بنیان خانواده ها و بى هویت کردن جوانان سرمایه گذارى و طراحى کرده اند.
دشمن با استفاده از برنامه هاى مخرب به دنبال از بین بردن اعتقادات مردم است که باید نسبت به چنین دسیسه هایى آگاهى بخشى کرد. آن ها درصدد طراحى نقشه هاى شومى هستند، وقتى در جامعه اى خانواده از ارزش هاى دینى و اخلاقى تهى شد آن خانواده ازهم گسسته مى شود و حیا از بین مى رود. حیا که از بین برود آن ها با استفاده از برنامه هاى مخرب خود مى توانند اهداف شوم خود را در کشور پیاده کنند و به جوانان ما ضربه بزنند.
فلذا باید همه در این زمینه هوشیار باشیم و دختران و پسران جامعه با رعایت حجاب و مسائل اخلاقى راه را بر دشمن ببندد چون هرچه قدر حیا و عفت در جامعه بیشتر باشد راه نفوذ دشمنان نیز مسدود مى شود. اگرچه دستگاهاى اطلاعاتى در موضوع بدحجابى اساس سرنخ این معضل را در خارج از کشور پیدا مى کنند اما دستگاه هاى متولى فرهنگى داخل کشور باید با هم افزایى این فرهنگ را ترویج دهند تا این معضل را ان شاءالله با موفقیت پشت سر بگذاریم. باید از اهرم هاى حکومتى براى از بین بردن مظاهر بدحجابى در جامعه استفاده شود. به طور قطع مردم ما دوست ندارند بدحجابى در جامعه ترویج شود و این پدیده شوم مردم را رنج مى دهد.
انتهای پیام/
۱۳۹۵/۱۰/۲۰ ۱۰:۰۳
