به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر، با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، فقدان آیت الله هاشمی، عرصه را به ویژه برای رئیس جمهور و هوادارانش و همچنین برای اصلاح طلبان تنگ تر خواهد کرد، عرصه ای که ترس و نگرانی اش بر امید و دلگرمی، می چربد.

سایت الجزیره انگلیسی در گزارشی می نویسد درگذشت هاشمی رفسنجانی بیش از پیش روحانی را با چالش روبرو کرده است. در ادامه رادیو زمانه نیز در یادداشتی می نویسد: روحانی از مرگ رفسنجانی متضرر شده است. کار او برای انتخابات آتی به مراتب سخت تر خواهد شد. در سال های اخیر، هم خاتمی، هم روحانی و هم رفسنجانی، به وضعیتی دچار شده بودند که بدونِ حمایت یکدیگر، و به اشتراک گذاشتن نفوذ سیاسی و پایگاه اجتماعی شان با یکدیگر، عملا ناتوان بودند. «نقطه ثقل» این حمایت، رفسنجانی بود. او که رفت، توازنِ دو بازیگرِ دیگر هم از دست می رود. استراتژی «فشار از پایین و چانه زنی از بالا» عملا کارایی و تاریخ مصرفش تمام می شود. چه کسی می خواهد در «بالا» چانه زنی کند؟ نه خاتمی و نه روحانی چنین وزن، نفوذ، بُرش و تاثیری ندارند.

جایگزینی روحانی به جای هاشمی

روزنامه آرمان در یادداشتی می نویسد: معمولا فردی باید برای {ریاست مجمع تشخیص} در نظر گرفته شود که از موقعیت بالایی در کشور برخوردار باشد. علاوه بر آن فردی که بتواند سیاست های رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام را با همان رویکرد فراجناحی در این نهاد دنبال کند؛ بنابراین در این میان رئیس جمهور تنها گزینه ای است که می تواند در این جایگاه قرار بگیرد.

همچنین روزنامه فایننشیال تایمز در این خصوص می نویسد: برخی امیدوارند ستایش احساسی رفسنجانی و حمایت آشکارش از روحانی در ماه های اخیر، باعث تقویت جایگاه او شود.

اما علی افشاری از عناصر ضد انقلاب معتقد است: پروژه رفسنجانی سازی از حسن روحانی محکوم به شکست است. حداکثر کاری که اعتدالی ها می توانند بکنند، بازسازی رفسنجانی در مقیاسی کوچکتر در شخصیت هایی چون اکبر ناطق نوری و حسن روحانی است. اما هیچکدام از آنها نمی توانند در هیات "منجی" به جامعه عرضه شوند.

وی در ادامه می افزاید: اگرچه روحانی و رفسنجانی نزدیک بودند و بعد از انتخابات 92  طوری نشان دادند که گویی در جایگاه واحدی قرار دارند، اما رصد کردن واقعیت ها و بخصوص پشت پرده سیاست نشان می دهد که این دو تفاوت های قابل ملاحظه ای نیز داشتند. رفسنجانی، روحانی را در عمل مانند خود بشمار نمی آورد. ادعا های ظاهری هر دو طرف بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته و محصول مصلحت اندیشی در برابر دشمن مشترک بود.

همچنین افشاری می گوید: کاندیداتوری روحانی در انتخابات 92  طرح و برنامه رفسنجانی نبود. حتی او وی را جایگزین و بدیل خود نمی دانست؛ اگر چنین بود که در انتخابات کاندیدا نمی شد.

 او به شهادت اظهارات خودش در شرایطی که روحانی کاندیدا بود خلائی احساس کرده بود تا وارد میدان شود و یا ترجیح می داد خودش کنترل قوه مجریه را در دست بگیرد.

افول محبوبیت و آب رفتن برجام

وب سایت آمریکایی دیلی بیست در گزارشی به وضعیت روحانی می پردازد. دیلی بیست می نویسد: روحانی در حقیقت هیچ پیروزی بزرگی را در کارنامه دوره اول خود نداشته است و او کاملا زیر سایه هاشمی رفسنجانی بوده است؛ این چالش اصلی است که روحانی با آن روبرو شده است.

همچنین وال استریت ژورنال به نقل از جدیدترین نظرسنجی دانشگاه مریلند نوشته که «نتایج نشان می دهد که ایرانی ها درباره مزایای اقتصادی توافق هسته ای با قدرت های جهانی تردید دارند.

این رسانه آمریکایی می نویسد: طبق نظرسنجی جدید، حسن روحانی رئیس جمهور ایران در آستانه انتخابات (ریاست جمهوری) ماه می (اردیبهشت)، در حال از دست دادن بخشی از حمایت عمومی و مردمی اش است.

طبق این نظرسنجی، میزان «نگاه مطلوب» به روحانی کاهش قابل توجه یافته است. 69 درصد از ایرانی های شرکت کننده در آن گفتند که نگاه «خیلی مطلوبی» به رئیس جمهور حسن روحانی دارند یا نگاهشان «تا حدی مطلوب» است.

طبق گزارش وال استریت ژورنال، این میزان در شش ماه پیش یعنی در ماه ژوئن (خرداد 95) حدود 82 درصد بود و این «نشان دهنده کاهش معنا دار» محبوبیت او است.

میزان 61 درصدی کسانی که در نظرسنجی آگوست 2015 (مردادماه 1394) نگاه «خیلی مطلوب» به رئیس جمهور داشته اند، 28 درصد کاهش یافته است.

حدود 51 درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی گفته اند که شرایط اقتصادی کشور «دارد بد می شود» در حالی که در نظرسنجی قبلی 43 درصد هم چنین نظری داشتند. این مسئله افزایش 8 درصدی را نشان می دهد. تقریبا سه چهارم شرکت کنندگان در نظرسنجی (یعنی بیش از 7 نفر از هر 10 نفر) هم تاکید کرده اند که توافق هسته ای ایران، شرایط زندگی مردم را بهبود نبخشیده است.

هدیه بابانوئل

باربارا اسلاوین از اعضای اندیشکده شورای آتلانتیک ضمن یادداشتی فروش هواپیمای مسافربری بوئینگ را موجب این می داند که مقامات و تجار ایرانی با بخش خصوصی آمریکا در مسیری جدید، برای بهبود روابط دوجانبه در تماس باشند. وی در ادامه می نویسد: توافق بوئینگ برای تحکیم  انتخاب مجدد روحانی در انتخابات96 امری حیاتی است.

برادر در برابر برادر

بی بی سی فارسی در مطلبی می نویسد: هر چه صحبت درباره پرونده حسین فریدون داغ تر می شود، ماجرا برای روحانی هم دشوارتر می شود. پرونده فریدون چه صرفا انگیزه ای سیاسی داشته باشد و چه تنها مربوط به روابط مالی- اقتصادی فریدون باشد قطعا بر روی فعالیت های انتخاباتی روحانی تاثیر می گذارد. در ادامه الکس واتانکا تحلیل گر اندیشکده خاورمیانه نبز طی مطلبی به این نکته اشاره می کند که عدم توانایی فریدون برای رد این اتهامات، به این معناست که پرونده او دردسر جدیدی برای روحانی در انتخابات96 خواهد بود.

آخرین امید روحانی

جریان اعتدالی بیش تر امید خود را بر روی اختلافات جریان اصولگرا استوار ساخته است. در همین راستا روزنامه وال استریت ژورنال در گزارشی می نویسد: هرچند که در چند ماه اخیر رغبت عمومی مردم به حزب اصولگرا افزایش یافته اما تنها امید روحانی برای انتخاب مجدد، نبود یک فرد محبوب در حزب اصولگرا برای تصدی پست ریاست جمهوری است.

 البته این نکته را نباید نادیده انگاشت که این بار روحانی با کارنامه 4 ساله خود قدم در رقابت های ریاست جمهوری می گذارد. عملکردی که چندان رضایت بخش نیست. به عبارت دیگر، فارغ از این که چه کسانی در مقابل وی قرار بگیرند، این نکته حائز اهمیت است که روحانی باید جوابگوی عملکرد خود باشد و حتی اگر در این میانه هیچ رقیب قدرتمندی نیز نداشته باشد، وی باید با عملکرد خود به رقابت بنشیند.

انتهای پیام/

همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان