به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر،پس از آنکه محمدرضا تاجیک در گفت وگویی مطبوعاتی از نگرانی خود نسبت به پاشنه آشیل اصلاح طلبی سخن گفت و این پاشنه آشیل را شبه اصلاح طلبان و اصلاح طلبان کاذبی دانست که همچون موریانه از درون در حال پوک کردن گفتمان اصلاح طلبی هستند، خبرگزاری «آنا» در خبری مدعی شد، در جلسه محرمانه اصلاحاتی ها گفته شده است که باید نقشه راه خودمان را از دولت جدا کنیم و برای انتخابات مجلس آماده شویم. نیاز است که جریان اصلاحات مستقل از دولت در انتخابات آتی شرکت کند و دیگر نباید اجازه دهیم از اصلاح طلبان برای روحانی هزینه شود. البته این موضوع با واکنش و اظهار بی اطلاعی مرتضی مبلغ، عضو شورای عالی سیاست گذاری اصلا ح طلبان مواجه شد و وی ائتلاف اصلاح طلبان با دولت را نه مقطعی، بلکه راهبردی و البته با حفظ فاصله انتقادی با دولت دانست.


فارغ از اینکه این قبیل خبرها صحت دارد یا نه، به نظر می رسد اتحاد و ائتلاف انتخاباتی دولت و اصلاح طلبان متأثر از چند مسئله شکاف برداشته و مانند روزهای پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم و حتی مانند زمان حاکمیت دولت یازدهم نیست. این مسائل عبارتند از:


1 ـ تلاش روحانی برای فاصله گیری از اصلاح طلبان و در نقطه مقابل، تلاش وی برای نزدیک شدن به چهره هایی، چون علی لاریجانی و ناطق نوری. در واقع، به نظر می رسد روحانی تداوم راه و نگاه خود را بیش از اصلاح طلبان، در چهره های متمایل به خود، چون لاریجانی می بیند و از این رو، بیش از آنکه به اصلاح طلبان نزدیک شود، تلاش می کند ائتلاف خود را با لاریجانی مستحکم کند. مسلم است که با توجه به پایگاه ضعیف لاریجانی در میان اصولگرایان، وی چاره ای جز نزدیکی به اصلاح طلبان و تکرار روش آقای روحانی در سال های 92 و 96 در نزدیکی به اصلاح طلبان ندارد؛ اما با توجه به شکست پنداری تجربه اعتماد و حمایت اصلاح طلبان از روحانی در نزد خود اصلاح طلبان، به نظر می رسد اصلاح طلبان دیگر حاضر نیستند فرمول سال های 92 و 96 را آن هم برای شخصی، چون علی لاریجانی تکرار کنند. گویا نگرانی آقای تاجیک بیشتر متوجه افرادی چون لاریجانی است و این نوع اظهارنظرها بیشتر هشدار به وی است.


2 ـ اختصاص سهم اندک به اصلاح طلبان در تشکیل کابینه از سوی دولت: آقای روحانی تنها دو چهره اصلاح طلب شاخص را برای تصدی منصب وزارت به مجلس معرفی کرد که یکی از آنها، یعنی وزیر پیشنهادی نیرو نیز موفق به کسب اعتماد مجلس نشد. گفتنی است، معرفی مجدد رحمانی فضلی (کسی که مورد انتقاد اصلاح طلبان بود) در سمت وزیر کشور نیز محور دیگر اختلافات دولت با ائتلاف روحانی ـ لاریجانی در قضیه چینش کابینه است.


3 ـ جریان اصلاحات، به ویژه برخی نخبگان و طیف افراطی آن احساس می کنند که با حمایت از چهره هایی مانند اعضای فهرست امید و روی کارآمدن آنها، مغبون شده و باید بیش از پیش به تثبیت خود در صحنه بیندیشد. می توان گفت، تعبیر شبه اصلاح طلبان که آقای تاجیک به کار برده، ناظر بر برخی اعضای فهرست امید مجلس است. در واقع، برداشت آنها این است که نه دولت و نه فهرست امید چندان اصلاح طلبانه عمل نمی کنند. از این رو، به احتمال زیاد تلاش خواهند کرد با تابلوهای جریانی مشخص تری به میدان بیایند. در همین راستا، شایان توجه است که توجه نکردن دولت به برخی مطالبات اصلاح طلبان، به ویژه طیف افراطی آنها، مانند رفع حصر از سران فتنه و... و همچنین تلاش دولت برای نزدیکی به نظام نیز مورد انتقاد آنها است و آنها از مجموع این قضایا احساس می کنند که روحانی سر آنها را کلاه گذاشته و نگاه ابزاری به آنها داشته است.


آنچه گفته شد، ارزیابی نسبی از وضعیت موجود است و هنوز نمی توان به قضاوتی چندان دقیق در این زمینه رسید؛ بلکه قضاوت دقیق به تحولات آینده منوط است که در پرتو آن، سایه ائتلاف ها یا جدایی ها خود را نمایان خواهد کرد.

همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان