به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر، سالهای زیادی است که محرم با نواهای مذهبی همراه است و چه بخواهیم چه نخواهیم موسیقی مذهبی پیوندی جدا نشدنی با مراسم عاشورا دارد اما در سال های اخیر تقلید کورکورانه برخی  از مداحان از خوانندگان نه تنها حال و هوای محرم را تغییر داده، بلکه در برخی موارد هنر مداحی را که شاخه ای از موسیقی مذهبی است به سخره گرفته است. فریدون فراهانی، استاد دانشگاه هنر اصفهان و یکی از نوازندگان ساز و خواننده آواز سنتی در اصفهان است که با او درباره موسیقی مذهبی و آسیب شناسی آنچه باعث این همه تغییر در روند ارائه نوای مداحی ها توسط برخی مداحان شده است گفت و گو کردیم که در ادامه می خوانید: آیا به طور کلی می توانیم نوایی که بر روی مداحی ها صورت می گیرد را نوعی از موسیقی بدانیم؟ بله، طبق قاعده مداحی نوعی از موسیقی مذهبی است، مگر اینکه مداح شروع به سخنرانی کند و یا کیفیت موسیقی به سطح پایین و سانت افکت برود (مانند رپ که اشتباها موسیقی تلقی می شود) و از قاعده خارج شود. مداحی نیز باید در شاخه موسیقی مذهبی قرار بگیرد و نیازی به تعریف ندارد اما برای مسئولان به ویژه علما این موضوع باید باز تعریف شود شاید از موسیقی استفاده های ابزاری فراوانی شده باشد اما این گناه موسیقی نیست، موسیقی باید تعریف شود. موسیقی مذهبی درخت تنومندی است که شاخه های مختلفی از جمله تعزیه، روضه و نوحه خوانی دارد. به نظر شما می توان مداحی را از موسیقی جدا کرد؟ وقتی یک قصیده و شعر در قالب مدح سروده می شود تا وقتی در قالب صداهای موزون ارایه نشود موسیقی نیست، اما وقتی صداگذاری انجام می شود دیگر نمی توان آن را جدا کرد. موسیقی مذهبی در زندگی ما ریشه دارد همانطور که می توان گفت قرائت قرآن نیز جزئی از موسیقی است. نواهای مداحی ها را به لحاظ برخورداری از ابتکار و خلاقیت چگونه ارزیابی می کنید؟ در ابتدا برای حل مشکلات جامعه باید موسیقی را بپذیریم و برای آن برنامه ریزی کنیم و بتوانیم برای موزیسین ها ایجاد شغل کنیم، باید توجه داشت در تمام سالها حضور موسیقی دان های حرفه ای توانسته است خیلی چیزها را عوض کند نمونه بارز آن سال های انقلاب و جنگ بوده و یک مداح باید اصول موسیقی را بداند تا بتواند ابتکار ایجاد کند و سپس باید گسستی که در مداحی های ما ایجاد شده را جدی بگیریم جای تاسف دارد که ترک های ترکیه از مداحی های قدیمی ایران استفاده می کنند و امروز ما همان ها را به خیال اینکه ابتکار بسیار زیادی دارند در شبکه های اجتماعی دست به دست می کنیم و هیچ کدام نتوانستیم هنر موذن زاده اردبیلی را به درستی استفاده کنیم و در آخر مداح های ما از ملودی های ضعیف استفاده می کنند، یک مداح باید بداند مجموعه ای را روایت می کند که سرتا سر آزادگی است و متاسفانه ما بهترین موسیقی را رد می کنیم و فقط برای جذب مخاطب به سراغ بازاری ترین ملودی ها می رویم. هدف مداحی به عنوان یک هنر که با موسیقی آمیخته می شود چیست؟ هدف مداحی، مدح یک واقعه با شکوه تاریخی است تا مردم به تفکر و تامل به این واقعه بپردازند و با حزنی که در مدح وجود دارد همراه شوند اما متاسفانه مداحان راه را گم کرده اند؛ باید برای موسیقی برنامه ریزی شود تا مداحان سرچشمه را پیدا کنند. در گذشته موسیقی مذهبی به موسیقی سنتی جان می داد که در این رابطه استاد صبا می گوید "تعزیه، موسیقی ما را حفظ کرده است" اما اکنون موسیقی آیینی نادیده گرفته شده و مداحان در این راه باید هدف خود را پیدا کنند و بفهمند مسئولیت آنها فقط تولید هیجان نیست؛ تقلید کورکورانه آنها از ملودی های دیگر باعث می شود که مداحی از یک هنر مستقل و پویا تهی شود. مداحی به آنچه در کوچه و بازار اتفاق می افتد به عنوان موسیقی مصرفی وابسته شده است در صورتی که باید به موسیقی ایرانی وابسته باشد. می توان مداحی را به عنوان یک هنر جداگانه به سمتی هدایت کرد که پویاتر و پیشرفته تر شود؟ باید توجه داشت که موسیقی در کشور ما بسیار بی برنامه پیش می رود و حضور خوانندگان زیر زمینی به خاطر این بی برنامگی است و مداحی کمتر فرصت پیشرفت و پویایی را پیدا می کند اگر نه در رابطه با موسیقی آیینی مانند تعزیه و نوروز خوانی آثار بسیار زیادی وجود دارد اما مداحان جوان راه خود را گم کرده اند و نه تنها به سراغ منابع نمی روند پس از یک آموزش اندک دست به تقلید می زنند با وجودیکه پیشرفت و تکامل این هنر در گرو این است که تحقیقات بیشتری صورت بگیرد. به نظر شما مخاطبان بر روی تقلید مداحان و ایجاد هیجان در مراسم تاثیر دارند؟ ما نباید تنها به هنر نقد کنیم مردم نیز در بسیاری از موارد باید نقد شوند مثلا بسیاری از مراسمی که در کشور ما مرسوم بوده است به دلیل زیاده روی مردم از بین رفته اند حتی دولت و متخصصین هم نقش مهمی دارند و توسعه عجولانه اینگونه مراسم همیشه نتیجه عکس در بر دارد و ممکن است صفا و صمیمیت این مراسم با افراط و تفریط بیش از حد از بین برود و این مردم هستند که مداح را به سمت و سوی درست هدایت می کنند وقتی مردم طالب هیجان باشند مداح نیز به همان سمت و سو حرکت می کند، نباید تنها مداح را محکوم کنیم چرا که مداح هم با موجی که مردم و دولت ایجاد می کند حرکت می کند و تغییر ریتم ها و بزرگ شدن طبل ها تنها به خاطر حضور مداحان تازه کار نیست و مداحی در روزگار معاصر از آن روح و احساس خالی است و صرفا جنبه هیجانی دارد و تا وقتی با همین سبک ادامه پیدا کند نمی توان دورنمای خوبی برای این هنر تصور کرد. انتهای پیام
همرسانی کنید:
برچسب‎ها : محرم شاعران

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان