پرسه زنی در فضای مجازی قاتل زمان است

۱۳۹۶/۰۸/۰۷ ۰۹:۲۴ چاپ کد خبر: 88510
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر، یک نگاه کلی به تصاویر و مطالبی که در این صفحه منتشر می شود، کافی است تا مطمئن شوید این صفحه اصل است و در نتیجه احساسی که از آن دریافت می شود، همان مهربانی و صمیمیتی است که از گیتی خامنه سراغ داریم. شاید چنین صمیمیتی را در فضای مجازی و در یک شبکه اجتماعی کمتر دیده و سراغ داشته باشیم و شاید حتی عجیب باشد که در یک صفحه مجازی نظرات توهین آمیز یا حتی درشت گویی نبینیم اما به نظر می رسد نوع واکنش مخاطبان و رفتارشان به جایگاه صاحبان صفحات و نوع مطالبی که منتشر می کنند، بی ارتباط نباشد.

چه شد که تصمیم گرفتید در این فضا فعال باشید؟

راستش را بخواهید، همه چیز به حدود چند ماه پیش برمی گردد که تلفنم خراب شد! با خراب شدن تلفن و ناامید شدن از امکان تعمیر آن و اجبار به خرید تلفنی جدید، مقاومت طولانی مدتم در مقابل پیوستن به فضای مجازی در هم شکست! ماجرا از این قرار بود که دوستی برای نصب برنامه ها در تلفن جدید یاری ام کرد و تشویق ایشان باعث شد بعد از مدت ها پاسخ منفی به همه دوستانی که در این زمینه مشوقم بودند و حتی داوطلبانه صفحاتی برایم ایجاد کردند، تصمیم بگیرم به این فضا بپیوندم.

چرا در این باره مقاومت داشتید؟

چون بعضی شیوه های استفاده از این فضا و امکاناتش را دوست نداشتم و ندارم. به نظرم اگر بی هدف و بدون داشتن کنترل شروع به پرسه زنی در دنیای مجازی کنی، زمان فوق العاده ارزشمندی را گاهی بابت مسائلی فوق العاده سخیف از دست می دهی اما در عوض اگر بخواهی، می توانی از این امکان بهترین بهره های ممکن را ببری؛ مثل همه امکانات دیگر دنیا!

قبل از آشنا شدن با امکانات اینستاگرام با تصور این که فقط کسانی از آن بهره می برند که می خواهند دوستان خود را از طریق عکس در جریان لحظه به لحظه زندگی شان قرار دهند، نمی توانستم تعریفی از این امکان برای خودم که چنین دغدغه ای ندارم، پیدا کنم اما با راهنمایی دوستان جوانم، تصمیم گرفتم به شیوه و سبک و سیاق خودم از آن بهره بگیرم. البته تا حدی که تعاریف و حقوق و عرف معمول رسانه ای را خدشه دار نکند. این فضا برای من فرصتی است برای ارتباط بی واسطه با دوستانم از طریق شریک شدن واگویه های دل و ذهنم بدون نیاز به حضور در جعبه جادویی یا چارچوب مطبوعات و مصاحبه.

کپشن های مفصل و عاشقانه ای که برای عکس ها می نویسید، نشان می دهد حسابی برای این صفحه وقت می گذارید و برایتان اهمیت دارد.

نوشتن مطالبی که در صفحه ام می بینید بیشتر از چند دقیقه زمان نمی برد، هر چند بسیاری از آنچه می نویسم جزو دغدغه سال های زندگی بوده است. یکی دیگر از امکانات این فضا را کمک به انعکاس فعالیت ها و نیازمندی های دیگر دوستان یافتم؛ آنهایی که دامنه ارتباطشان به اندازه من گسترده نیست.

می دانید دنبال کننده های شما در چه رده سنی هستند و وقتی چیزی می نویسید چه محدوده سنی یا چه نوع مخاطبی را در نظر دارید؟

زبان پیام هایم، زبان مشترک انسانی است، فارغ از سن و جنسیت و باورها. می دانم که نوشته هایم طولانی اند و دارم کم کم خودم را تعلیم می دهم به موجزتر نوشتن و یک کانال تلگرام دارم که مطالب طولانی را آنجا با دوستان شریک می شوم. یکی از دوستان در ابتدای راه اندازی صفحه ام تذکرات مشفقانه ای به من داد که اگر فلان کار را بکنی و بهمان کار را نکنی، تعداد دنبال کننده ها هرگز زیاد نخواهد شد! و من در پاسخ به آن مهربان دلسوز گفتم: مگر نه این که بعضی از بی محتواترین و مبتذل ترین مسائل این کره خاکی گاهی بیشترین میزان لایک های عالم را به خود اختصاص می دهند و بعضی از حیاتی ترین و انسانی ترین واقعیات موجود به دست فراموشی سپرده می شوند!؟

آیا با توهین، بداخلاقی یا رفتارهای نادرست در این صفحه مواجه شده اید؟ با چنین افرادی چه برخوردی می کنید؟

حقیقتش رابخواهید طی چند ماهی که جزو خانواده فضای مجازی شدم،جز یکی دو مورد که کمی در یافتن حریم شخصی شان دچار مشکل شده بودند، باقی همه صفاست و دوستی و مهر و مرور خاطرات خوش و... همه سهم من از این فضا شرمندگی است؛ شرمندگی و قدردانی نسبت به مردمی که طی همه این سال ها هیچ وقت، گیتی خامنه را تنها نگذاشتند.

همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان