به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر، «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا قرار است روز 12 می (22 اردیبهشت ماه) درباره سرنوشت توافق هسته ای ایران و گروه 1+5 (برجام) تصمیم خود را اعلام کند. رئیس جمهور آمریکا در این موعد، بایستی نظر خود را درباره اینکه آیا عمل به برجام و رفع تحریم های هسته ای علیه ایران در راستای منافع امنیت ملی آمریکا هست یا خیر تصمیم گیری کند. در صورتی که ترامپ رفع تحریم ها را در راستای منافع کشورش تشخیص دهد و تحریم ها را برای یک دوره 120روزه دیگر تمدید کند، آمریکا در برجام خواهد ماند و در غیر این صورت، از آن خارج خواهد شد. «دونالد ترامپ» در ضرب الاجل قبلی ــ روز 22 دی ماه ــ علی رغم تأیید معافیت های تحریمی برای ایران به کنگره آمریکا و کشورهای اروپایی هشدار داد ممکن است آخرین باری باشد که این کار را انجام می دهد. او نمایندگان کنگره را ملزم کرد با همراهی کشورهای اروپایی طرحی را برای اصلاح مفاد برجام آماده کنند که حاوی چهار شرط باشد. او گفت: «هر طرح قانونی درباره برجام، برای اینکه به امضای من برسد، بایستی شامل چهار مؤلفه باشد: اولاً باید از ایران بخواهد به بازرسان بین المللی اجازه بازرسی های نظامی از تمامی سایت های مورد درخواست را بدهد. دوم، باید ضمانت کند ایران هرگز به ساخت سلاح های هسته ای نزدیک نمی شود. سوم، چنین طرحی، به خلاف توافق هسته ای برجام نباید تاریخ انقضا داشته باشد. و چهارم این طرح باید برای اولین بار در قوانین آمریکا تصریح کند که موشک های دوربرد و برنامه تسلیحات اتمی، مقوله هایی جدانشدنی هستند و ساخت و آزمایش موشک توسط ایران بایستی مشمول تحریم های جدید شود». بعد از این سخنرانی ترامپ، فعل و انفعالاتی هم میان اروپایی ها و هم در کنگره در خصوص توافق هسته ای به وقوع پیوسته؛ در این گزارش، آخرین تحولات مربوط به برجام را از نظر خواهیم گذراند. تروئیکای اروپایی: تحریم برای حفظ برجام کشورهای اروپایی ــ آن طور که خودشان مدعی هستند ــ اهمیت زیادی برای حفظ توافق هسته ای قائلند. آنها علاوه بر آنکه برجام را نمادی برای موفقیت دیپلماسی می دانند، آن را دریچه ای به روابط تجاری با ایران می دانند.  اروپایی ها علی رغم این، به بهانه ترغیب ترامپ برای ماندن در برجام با مواضع تُند او در خصوص برنامه موشکی و فعالیت های منطقه ای ایران همراه شده و تهران را به اعمال تحریم در این حوزه ها تهدید کرده اند. نشریه «فایننشال تایمز» ماه پیش گزارش داده بود بعد از ضرب الاجل اخیر ترامپ، کشورهای اروپایی فشارها علیه ایران در زمینه فعالیت های موشکی و فعالیت های منطقه ای را افزایش داده اند. فایننشال تایمز نوشت: «دیپلمات های اروپایی به سرعت در تلاش هستند تا اطلاعات بیشتری از مقامات کاخ سفید دریافت کنند تا دقیقاً بفهمند که آقای ترامپ چه می خواهند و چطور آن ها می توانند تا ضرب الاجل 120روزه او، آن ها را محقق کنند». یک دیپلمات اروپایی گفت: «این در اصل یک ضرب الاجل به اتحادیه اروپا است. [آمریکا می گوید] "اگر ظرف 4 ماه آینده آن را محقق نکنید، شما هم در تخریب مقصر هستید و جانب ایران را گرفته اید، نه ما"». در این فضا، «رکس تیلرسون»، وزیر خارجه آمریکا روز دوم بهمن ماه در سفر به لندن اعلام کرد با کشورهای اروپایی بر سر تشکیل کارگروهی با مأموریت «اصلاح برجام» موافقت کرده است. تیلرسون گفت میان سه کشور اروپایی این دیدگاه مشترک وجود دارد که برخی از حوزه ها[ی توافق هسته ای] یا برخی از رفتارهای ایران هستند که نیازمند رسیدگی هستند. وی اضافه کرد: «این کارگروه به زودی تشکیل جلسه خواهد داد تا نقائص برجام را با تلاش برای رسیدن به یک توافق جانبی دیگر یا رسیدن به مکانیسمی برای برطرف کردن نگرانی های ما اصلاح کند». یک مقام وزارت خارجه آمریکا روز سوم بهمن ماه در توضیح درباره اظهارات تیلرسون گفت این کارگروه مأموریتی درباره الحاق یک توافق جداگانه به برجام ندارد و هر گونه توافق با کشورهای اروپایی درباره ایران جدا از توافق هسته ای خواهد بود. وال استریت ژورنال چند روز بعدگزارش داددیپلمات های تروئیکای اروپا (انگلیس، فرانسه و آلمان) اولین دیدار خود در چارچوب کارگروه مشترک برجام را در شهر لندن برگزار کرده اند. «بریان هوک»، دستیار تیلرسون و مدیر دفتر برنامه ریزی سیاسی وزارت خارجه آمریکا گفت چشم انداز واشنگتن ادامه این جلسات و مشارکت دادن ایران در روند گفت وگوها است. روز اول اسفندماه هم دیداری در همین چارچوب در شهر پاریس، پایتخت فرانسه، میان نمایندگان دو طرف  برگزار شد. همچنین دیپلمات های آمریکایی و اروپایی روز 15 مارس (24 اسفندماه) قرار است در برلین دیدار کنند. اروپایی ها به موازات این تلاش ها، گفت وگوهایی را هم با طرف های ایرانی درباره مسائل منطقه ای کلید زده اند. دیپلمات های اروپایی اولین نشست خود را بهمن ماه در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ برگزار کرده و درباره «نقش ایران در درگیری های یمن» رایزنی کردند. خبرگزاری رویترز ماه پیش گزارش داد مقام های ایران، فرانسه، انگلیس، آلمان و ایتالیا قرار است در همین ماه میلادی (مارس) در شهر رم بار دیگر دیدار کنند. سفر «ژان ایو لودریان»، وزیر خارجه فرانسه به ایران آخرین تحولی است که در پرونده اروپا و برجام ثبت شده؛ «لودریان» قبل از این سفر با زبان تهدید خواستار توقف فعالیت های ایران در زمینه افزایش توانمندی موشکی شد و حتی تهران را به برقراری تحریم های جدیدی در همین زمینه تهدید کرد، اما سرانجام، به گفته یک خبرنگار همراهش، دست خالی تهران را ترک کرد. «فرانس کلمانسو» خبرنگار شبکه خبری «یوروپ1» که همراه با لودریان به تهران سفر کرده گفت وگوی او با دریابان «علی شمخانی» دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران را به مسابقه بوکس تشبیه کرد و نوشت که ایرانی ها با قاطعیت با درخواست های وزیر خارجه فرانسه مخالفت کردند. کنگره آمریکا: پاسکاری با کاخ سفید و اروپا از زمانی که ترامپ ایجاد ابهام درباره آینده توافق هسته ای را به عنوان سیاست اصلی اش در دستور کار قرار داده، کنگره آمریکا، کاخ سفید و کشورهای اروپایی سه بازیگری بوده اند که تصمیم گیری درباره  آن را به یکدیگر پاس داده اند. پاس اول را ترامپ به کنگره آمریکا داد. او روز 21 مهرماه، در حالی که از چند ماه قبل انتظار می رفت سیاستش برای ماندن در برجام یا خروج از آن را اعلام کند، این وظیفه را به کنگره محول کرد و از قانونگذاران خواست تا 60 روز آینده درباره بازگرداندن تحریم ها تصمیم بگیرند. ترامپ در آن سخنرانی گفت: «من به دولت دستور همکاری نزدیک با کنگره، و هم پیمانانمان را صادر می کنم تا به نواقص متعدد جدی توافق بپردازند و به رژیم ایران هیچ وقت اجازه تهدید جهان با سلاح هسته ای را ندهند.  این شامل قسمت سالهای پایانی توافق می باشد که در چند سال آینده محدودیت ها را از روی برنامه هسته ای ایران برمی دارد». ضرب الاجل 60روزه ای که ترامپ برای کنگره آمریکا تعیین کرده بود، روز 13 دسامبر2017 (21 آذرماه) فرا می رسید، اما چند روز قبل از آن مشخص شد که قانونگذاران آمریکایی نتوانسته اند بر سر تدوین طرحی برای اصلاح برجام به توافق برسند. بلافاصله بعد از سخنرانی ترامپ در روز 13 اکتبر دو سناتور جمهوری خواه آمریکایی از طرحی که به ادعای آنها اصلاحات مد نظر ترامپ را در برجام اعمال می کرد  رونمایی کردند. این طرح که «باب کورکر»، رئیس کمیته روابط خارجی سنا و «تام کاتن»، سناتور جمهوری خواه ضدایرانی آن را ارائه کردند، دارای مفادی بود که به طور خلاصه، معیارهای بازگشت تحریم ها را گسترده تر می کرد، خواستار دائمی کردن محدودیت های ایران در توافق بود، ایران را به بازرسی های نظامی ملزم می کرد، ممنوعیت استفاده از سانتریفیوژها را دائمی می کرد، محدودیت های ذیل برجام برای غنی سازی ایران را دائمی می کرد و به دنبال ملزم کردن ایران به تعهدات غیرهسته ای بود. اما کورکر مدتی بعد با اذعان به اینکه طرحش از 50 رأی لازم برای تصویب در مجلس سنا برخوردار نیست و نتوانسته حمایت قانونگذاران دموکرات را برای پیشبرد آن جلب کند، اعلام کرد که آن را متوقف کرده است. کار دشواری که کورکر برای تدوین طرح جدید پیشِ رو داشت، از یک طرف راضی کردن ترامپ بود، مبنی بر اینکه مطالبات او در مورد سخت گیرانه کردن شرایط اجرای برجام برآورده شده اند و از طرف دیگر، راضی کردن نمایندگان دموکرات کنگره که می گفتند با طرحی که مورد موافقت طرف های اروپایی برجام نباشد، موافقت نخواهند کرد. ایجاد چنین موازنه ای ساده نبود و «کورکر» مدتی بعد از مذاکره با همکارانش در کنگره پاس برجامی ترامپ را بار دیگر به زمین خود دولت برگرداند و گفت که قانونگذاران دموکرات، تا زمانی که دولت، حمایت متحدان آمریکا در اروپا را جلب نکند حاضر به همراهی با طرح او نیستند. او گفت: «اولین گامی که باید اتفاق بیفتد این است که دولت بایستی واقعاً با متحدان اروپایی ما تعامل کند، بدون این اتفاق، در این نهاد قانونگذار هیچ اتفاقی رخ نخواهد داد، بنابراین، لازم است وزیر خارجه ما، یعنی دولت، متحدانمان را همراه کند، در غیر این صورت، هیچ نماینده دموکرات، از طرح قانونی مربوط به این موضوع حمایت نخواهد کرد». ترامپ با فرا رسیدن ضرب الاجل تعلیق تحریم ها علیه ایران در روز 22 دی ماه، با آنکه اقدامی از سوی نمایندگان کنگره صورت نگرفته بود، بار دیگر از قانونگذاران آمریکایی و کشورهای اروپایی خواست ظرف حداکثر 120 روز آینده توافق را مطابق میل او اصلاح کنند. در حالی که نزدیک به دو ماه از این ضرب الاجل ترامپ گذشته باز هم نمایندگان کنگره می گویند که بلاتکلیف هستند و منتظرند ببینند آیا دولت ترامپ می تواند با کشورهای اروپایی به توافق برسد یا خیر. «باب کورکر» هفته گذشته به روزنامه واشنگتن پست گفت: «لازم است ما به خاطر دموکرات ها حمایت اروپایی ها را جلب کنیم. آنها به طرحی که مورد حمایت اروپایی ها نباشد رأی مثبت نخواهند داد». «بنیامین کاردین» که تا همین چند هفته پیش عضو ارشد دموکرات در کمیته روابط خارجی مجلس سنا بود هم گفت: «در حال حاضر برنامه این است که ببینیم آنها (دولت ترامپ) با اروپایی ها به کجا خواهند رسید». ترامپ: ادامه مواضع طلبکارانه دونالد ترامپ که تا کنون با تهدید و ارعاب در وادار کردن کشورهای اروپایی به تکاپو برای اقدامات و اظهارات ضدایرانی موفق بوده همچنان سعی می کند به موضع گیری های طلبکارانه و زیاده خواهانه ادامه دهد. وبگاه «آکسیوس» به نقل از مقام های ارشد رژیم صهیونیستی گزارش داده ترامپ در دیدار با «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر اسرائیل که دوشنبه هفته گذشته برگزار شد گفته تغییراتی که اروپایی ها تا کنون درباره توافق هسته ای ایران پیشنهاد کرده اند برای او مجاب کننده نیست. این مقام ها گفته اند ترامپ به نتانیاهو گفته تغییرات پیشنهادی سه قدرت اروپایی تا کنون، «ظاهری» بوده اند و او آنها را رضایت بخش نمی داند. ترامپ گفته او خواستار «تغییرات قابل توجه» در خود برجام است و نه اضافه شدن توافق تکمیلی به آن. او همچنین گفته در صورتی که مطالباتش برآورده نشوند، آمریکا را از برجام خارج خواهد کرد. آیا این تهدیدهای ترامپ را باید جدی گرفت؟ برای پاسخ به این سؤال بایستی دو اصل را در نظر گرفت؛ اول اینکه، ترامپ تا کنون در چهار موقعیت که می توانسته به تهدیدهای قبلی اش برای لغو برجام عمل کند، ترجیح داده بدون تحمیل هزینه های خروج از برجام به تهدید برای خروج از آن بسنده کند و از این طریق با حفظ سایه ابهام بر سر توافق، مزایای آن را برای ایران به حداقل برساند. او در فروردین ماه و تیرماه بعد از تأیید اینکه ایران به «برجام» پایبند بوده گفت ماندن آمریکا در توافق به نتیجه بررسی هایی بستگی خواهد داشت که تیم امنیت ملی او در ماه های آینده درباره سیاست کلی واشنگتن در قبال تهران تنظیم خواهند کرد. هنگامی که سیاست های جدید آمریکا در قبال ایران در مهرماه سال جاری آماده شد، ترامپ پایبندی ایران به برجام را تأیید نکرد اما باز هم تصمیم گرفت آمریکا را در برجام نگاه دارد. وی به اروپایی ها و کنگره هشدار داد در صورت عدم اصلاح توافق تا موعد تصمیم گیری بعدی از آن خارج خواهد شد. با فرارسیدن ضرب الاجل جدید، او روز 22 دی ماه طبق تعهدات آمریکا در برجام تحریم های هسته ای علیه ایران را تمدید کرد و تهدید به خروج از آن را به 120 روز دیگر (در ماه اردیبهشت) موکول کرد. با این الگو، تهدیدهای جدید ترامپ را نمی توان متفاوت از تهدیدهای پیشین در نظر گرفت. اما از یک طرف دیگر، ترامپ در مدت زمان حضورش در کاخ سفید نشان داده تنها اصل پیش بینی پذیر درباره او، پیش بینی ناپذیر بودنش است. او بارها در لحظات آخر، توصیه های مشاورانش را نادیده گرفته و تصمیمات یا اظهاراتی کاملاً به خلاف انتظار را اعلام کرده است. انتهای پیام/*
همرسانی کنید:
برچسب‎ها : نیک فرد ترامپ

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان