به گزارش سایت خبری تحلیلی لنگرخبر، پرویز محمدنژاد در گفت وگو با خبرنگار تسنیم با بیان اینکه برای چای هر ساله ردیف بودجه ای در قانون برنامه لحاظ می شود و امسال نیز بدین منظور 20 میلیارد تومان منظور شد اظهار داشت: یکی از خواسته های ما از وزیر کشاورزی این بود که ردیف بودجه سرمایه ای را برای چای ایجاد کند.



وی با بیان اینکه در قانون امسال موفق به اعمال این نظر نشدیم و مصرانه به دنبال این هستیم که در قانون برنامه بعدی این ردیف برای سازمان چای ایجاد شود افزود: یکی از اقدامات خوب آقای جهانساز و معاونین وی در سازمان چای ایجاد صندوق چای بود که کمک حال خوبی برای چایکاران است.



نماینده مردم لنگرود در مجلس با اشاره به اینکه این صندوق ، تسهیلات خوبی را ارائه داده است گفت: پیگیر هستیم تا این صندوق از ناحیه وزارت خانه مربوطه تقویت شود که تا امروز این امر محقق نشده است؛ اگر صندوق تقویت شود در کنار استمرار چتر حمایتی 25 درصد دولت بهترین وضعیت برای چایکاران ایجاد می شود.



وی عنوان داشت: در مصاحبه پیشین بنده که خبر آن تحت عنوان « ضعف مدیریت صنعت چای را تا چند سال آینده به نابودی می کشاند» انتشار یافت منظور من مدیریت سازمان چای نبود بلکه این ضعف مدیریت را در بازار می بینیم و ما اگر بتوانیم خروجی صنعت چای که بازار است را تقویت کنیم به تولید کمک کرده ایم.



عضو مجمع نمایندگان گیلان در مجلس خاطرنشان کرد: بنده این پرسش را خطاب به وزیر کشاورزی نیز مطرح کردم که دولت چرا همه ارگان ها، نهادها و سازمان ها را مکلف به مصرف چای ایرانی نمی کند؛ طبق اصل جایگزینی در اقتصاد اگر نتوانیم متقاضیان داخلی را اغنا کنیم نمی توانیم در صادرات نیز موفق باشیم.



عضو کمیسیون انرژی مجلس با بیان اینکه ما هنوز نتوانسته ایم مشتریان داخلی را به مصرف چای ایرانی ترغیب کنیم تصریح کرد: اکنون چای خوب و باکیفیت گیلان در کارخانجات دپو شده است دلیل این را می توان در ضعف در تبلیغات یا دست های آلوده ای که تنها چشم به منافع واردات دوخته اند جستجو کرد.



نماینده مردم لنگرود در مجلس شورای اسلامی ابراز داشت: در هر صورت مقابله با سوداگران، تنظیم بازار یا ایجاد فرهنگ مصرف چای ایرانی به عهده سازمان چای نیست و وزارت صمت، هیئت دولت و رسانه ها باید همه برای اصلاح وضع موجود پای کار بیایند.



عضو فراکسیون حمایت از محصولات استراتژیک کشاورزی و صنایع وابسته مجلس با بیان اینکه اکنون تنها سازمان چای مانده با چایکار و کارخانه دار و شاهد پشتیبانی از مجموعه های متولی امر نیستیم خاطرنشان کرد: حتی وزارت جهاد کشاورزی نیز رغبتی به این موضوع ندارد و این را ما در جلسات شاهد بودیم.



وی گفت: در مجلس ششم تصمیم گرفتند چون چای ایرانی نمی صرفد به چایکاران اعلام کنند که وارد باغ نشوند و برای هر هکتار 750 هزار تومان پول بگیرد و تولید نکند و این پول تنها از ناحیه چند تاجر و سوداگر تأمین می شد و چند سال باغات چای ما تبدیل به جنگل شد و هنوز هم نتوانستند 6 هزار هکتار را آباد کنند.



محمدنژاد با بیان اینکه عامل همه این ها چند رانت خوار بود که مجلس و دولت نیز در آن زمان تابع آنان شده و چای و سازمان چای به یکباره نابود شد لذا 100 هزار خانوار چایکار زندگی سختی را گذراندند افزود: سال های گذشته 200 هزار تن چای در انبارها از بین رفت و تبدیل به کمپوست شد اما این نباید دیگر تکرار شود.



نماینده مردم لنگرود در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: همه متولیان امر برای عدم تکرار این صحنه ها و احیای چای باید دست به دست هم دهند و تحقق این امر تنها با پای کار بودن سازمان چای ممکن نیست و مدیران صمت، مدیران بازار، استانداران و وزرا باید در این راستا همت داشته باشند.
همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان