به گزارش فارس، علی اکبر روح نواز در یادداشتی نوشت:

رئیس قوه قضائیه در نشست های اخیر خود با تعدادی از نمایندگان مجلس و همکاران قضایی خود با تقیبح  "مچ گیری" در روند مبارزه با فساد، گفت که این هنر نیست بستری فراهم کنیم که کسی در چاه بیافتد و بعد بالای سر چاه بنشینیم و هلهله کنیم بلکه هنر این است که اجازه ندهیم یک هم صنف، مدیر، کارمند یا ارباب رجوع دچار خطا و لغزش شود.

 تاکیدات مکرر و مُصِرّانه حجت الاسلام محسنی اژه ای بر این موضوع بیانگر اولویت بخشی دستگاه قضایی بر "پیشگیری" به جای "مچ گیری" در برخورد با مفاسد است؛ در این مجال اندک به آسیب شناسی موضوع می پردازیم. 

یکم؛ فقدان "شفافیت" موجب می شود تا امر پیشگیری از طریق کاهش احتمال رخداد فساد به حداقل ممکن برسد و در نتیجه شناسایی عامل یا عوامل در فرایند فساد ثمر بخش نبوده و لاجرم به مچ گیری و غافلگیری بینجامد.

دوم؛ فرهنگ نقد پذیری و پذیرش خطا در جامعه ایران بسیار ضعیف است، بنابراین عده قلیلی حاضر می شوند تا ریسک تذکر و از سر خیرخواهی را با هدف پیشگیری از وقوع یک تخلف یا فساد به جان بخرند و بالتبع مچ گیری محصول بی تفاوتی عمومی و پرهیز مردم از گلاویز شدن با خاطیان است.

سوم؛ فرایند فساد امری پیچیده و شناسایی گلوگاههای فساد مستلزم بکارگیری افراد و تیم های فنی و تخصصی با هدف پیشگیری است که قطع به یقین صلاحیت و اهلیت این مهم با دستگاههای نظارتی است لذا این مجموعه ها با وجود تسلط بر حوزه تحت مدیریت و اختیارات وسیع، نمی توانند توجیه گر باشند و انتظار می رود در آمار عملکردی آنان غلبه بر "پیشگیری" باشد نه مچ گیری.
  
چهارم؛ بیان ضعف ها در بندهای مارالذکر به منزله این نیست که در زمینه فرهنگ مبارزه با فساد و امر پیشگیری توفیقی نبوده است، این که برای مثال امروزه کمتر کسی جرات می کند در اماکن عمومی از ماسک استفاده نکرده و یا استعمال دخانیات نکند حاصل تلاش های مستمر و امیدوار کننده است و دهها مورد از این قبیل. 

پنجم؛ حجم بزرگ و تاثیرگذار مفاسد مالی اغلب محصول سوء استفاده از مقام و موقعیت اداری است، به نظر می رسد از جمله دلایل خلاء امر پیشگیری در این فرایند، رقابت های سیاسی و جناحی برای کسب قدرت و انتقام جویی است تا به تعبیر رئیس قوه قضائیه، شکار در چاه بیافتد و رقیب بالای سر مغلوب نشسته و هلهله کند.

انتهای پیام