سنگ ها نباید بسته باشند!

۱۴۰۰/۰۹/۱۸ ۰۶:۴۲ چاپ کد خبر: 141956
[ad_1]


به گزارش خبرگزاری فارس حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان در یادداشتی تحت عنوان «سنگ ها نباید بسته باشند!» نوشت:

۱- «دانیل لرنر» در اثر معروف خود با عنوان «گذار از جامعه سنتی»، درباره چگونگی وادار کردن کشور حریف به پذیرش آنچه از او خواسته اند تأکید می کند « برخوردها و اعلام مواضع باید به گونه ای باشد که در نهایت درک حریف را از رخدادها تغییر دهد و این برداشت را به دستگاه محاسباتی طرف مقابل القاء کند که مقاومت بی فایده و پرهزینه است و باید سطح خواسته های خود را کاهش دهد»! و توصیه می کند باید به حریف القاء شود که «این خواسته های حداقلی را هم فقط با پذیرش پیشنهاد ما می تواند به دست آورد»!

۲- « نیکی هیلی»، سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد (دوران ترامپ) بعد از برکناری در مصاحبه ای گفته بود؛ ترامپ به من توصیه می کرد که او را یک رئیس جمهور غیر قابل پیش بینی معرفی کنم که برای رسیدن به اهداف خود هیچ مانعی پیش پای خود نمی بیند! نیکی هیلی می گفت ترامپ معتقد بود معرفی او در این قاب حریف را به وحشت انداخته و باعث می شود به خواسته های ما (آمریکا) تن بدهد! همان تئوری «مرد دیوانه» که نیکسون در جنگ ویتنام برای ترساندن ویت کنگ ها به کار گرفت و البته ناموفق بود.

۳- دیروز، در آستانه از سرگیری مذاکرات وین، وزارت دادگستری آمریکا با صدور اطلاعیه ای اعلام کرد حکم مصادره محموله دو کشتی که متعلق به ایران بوده و در سال های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ از سوی نیروی دریایی آمریکا توقیف شده بود را صادر کرده است و... در اطلاعیه وزارت دادگستری آمریکا آمده است این دو کشتی غیر ایرانی بودند ولی محموله آنها (نفت برای ونزوئلا و تسلیحات برای یمن) متعلق به ایران بوده است!

خبر این اطلاعیه بلافاصله در صدر اخبار رسانه های غربی و عبری و عربی جای گرفت و ... چند و چون ماجرا و ضریب صحت آن مشخص نیست ولی بی تردید، انتخاب زمان صدور این اطلاعیه با مذاکرات وین و دست خالی آمریکا و غرب در دور جدید مذاکرات ارتباط غیر قابل انکاری دارد.

۴- حالا به دو نمونه از عملیات روانی آمریکا که فقط به عنوان مشتی از خروارها و اندکی از بسیارها ، به آن اشاره شد نگاه کنید. «باید درک حریف از رخدادها را تغییر داد و این برداشت را به دستگاه محاسباتی طرف مقابل القاء کرد که مقاومت بی فایده و پرهزینه است و باید سطح خواسته های خود را کاهش دهد»! 
و یا، باید رئیس جمهور آمریکا غیر قابل پیش بینی معرفی شود که برای رسیدن به اهداف خود هیچ مانعی پیش پای خود نمی بیند!.

۵- متاسفانه برخورد دولت آقای روحانی با آمریکا و کشورهای غربی، آنها را جری کرده و به باج خواهی کشانده بود.
به عنوان نمونه رادیو فرانسه درباره برخورد دولت آقای دکتر روحانی با غرب آورده بود؛ 
«ارزیابی غرب از وضعیت کنونی دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناچار به فروش «حقوق ملی» می بیند. برپایه این جمع بندی، صبوری خریدار، وضعیت فروشنده را دشوارتر و قیمت فروش را کمتر خواهد کرد. پیشنهاد سقف زمانی 3 ماهه از سوی روحانی برای انجام معامله قطعی با غرب، نشانه وضعیت اضطراری اوست که در ژنو در هیئت فروشنده ظاهر می شود»! 
وقتی آمریکا رئیس جمهور وقت کشورمان را در نقش «بدهکار مستأصل و ناچاری» می بیند که به منظور خروج از این استیصال برای «فروش منافع ملی کشورش» عجله دارد ! به وضوح می توان حدس زد که در مقابل جمهوری اسلامی ایران- که آن را دشمن واقعی و مقتدر خود می داند- هیچ فرصتی را برای اقدام خصمانه و باج خواهی از دست نمی دهد. که نداد. 

۶- امروزه اما، آمریکا و متحدانش به وضوح می دانند که دوران لاف های گزاف و ادعاهای خلاف برای امتیاز گرفتن از ایران اسلامی در مقابل وعده های نسیه سپری شده است و از سوی دیگر فراموش نکرده است که هرچند با ترساندن تیم هسته ای کشورمان به امتیازاتی دست یافته بود ولی در همان ایام، سپاه پاسداران و نیروهای مقاومت، تمامی منطقه را به ویترین شکست های پی در پی آمریکا و اسرائیل و متحدان عرب آنها تبدیل کرده بودند که شکست سنگین آمریکا در افغانستان و پوزه به خاک مالیده شده ائتلاف آمریکا و اروپا و اسرائیل و آل سعود در یمن، تازه ترین نمونه های آن است ولی با این حال نباید رجز خوانی آمریکا را بی پاسخ گذاشت و به قول حضرت امیر علیه السلام: « رُدُّوا الْحَجَرَ مِنْ حَیْثُ جَاءَ فَإِنَّ الشَّرَّ لَا یَدْفَعُهُ إِلَّا الشَّرُّ.» سنگ را از همانجا که آمده بازگردانید، چراکه شر و بدى را جز از همان طریق نمى توان دفع کرد. 
(نهج البلاغه، حکمت 306).

۷- اگرچه چند و چون ماجرای مصادره محموله دو کشتی مورد ادعای آمریکا مشخص نیست ولی اکنون که آمریکا با صراحت به دزدی دریایی خود اعتراف می کند باید مانند بسیاری از موارد دیگر، پاسخی درخور و پشیمان کننده نیز دریافت کند. چگونه؟ پیش از این نیز به آنچه درپی خواهد آمد پرداخته بودیم که ابتدا با اعتراض شدید همراه با ناسزا و اهانت غربگراهای داخلی و رسانه های غربی به کیهان و نگارنده آن یادداشت رو به رو شد ولی چند سال بعد برخی از مسئولان بلند پایه دولت وقت نیز از آن به عنوان یک راه حل یاد کردند. بخوانید! 

۸- تنگه هرمز، دومین تنگه پرترافیک دنیاست که روزانه نزدیک به 18 میلیون بشکه نفت که معادل 42 درصد نفت خام حمل شده جهان توسط نفتکش هاست از آن عبور می کند. جمهوری اسلامی ایران با استناد به کنوانسیون های 1958 ژنو و 1982 جامائیکا که موضوع آن «نظام حقوقی آبراه های بین المللی و حق عبور کشتی هاست» حق دارد و می تواند در صورتی که منافع ملی خود را در مخاطره ببیند، تنگه هرمز را به روی تمامی کشتی های نفتکش و حتی کشتی های حامل کالای تجاری و تسلیحاتی ببندد و دلیلی ندارد که کشورهای متخاصم از تنگه ای که در آب های سرزمینی کشورمان قرار دارد اجازه عبور داشته باشند.

 در بند 4 از ماده 14 کنوانسیون 1958 ژنو آمده است «عبور و مرور کشتی ها از یک آبراهه بین المللی تا جایی بی ضرر خواهد بود که به آرامش، نظم و یا امنیت کشور ساحلی تنگه آسیب نرساند و بند یک از ماده 16 همین کنوانسیون تشخیص بی ضرر بودن عبور کشتی ها از تنگه بین المللی- در اینجا هرمز- را برعهده کشور ساحلی- در اینجا، ایران اسلامی- گذارده است. ماده 16 کنوانسیون ژنو و ماده 37 کنوانسیون جامائیکا تصریح می کند که چنانچه کشور ساحلی قصد ممانعت از عبور کشتی های یک یا چند کشور دیگر را داشته باشد لازم است این تصمیم از قبل به اطلاع عموم -منظور عرصه بین المللی است- برسد.

همانگونه که ملاحظه می شود، بستن تنگه هرمز به روی کشورهایی نظیر آمریکا و برخی کشورهای اروپایی حق مسلم و قانونی جمهوری اسلامی ایران است و نباید در استفاده از این حق قانونی کشورمان کمترین تردیدی به خود راه بدهیم و مطمئن باشیم که آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند... مسئولان محترم باید اطمینان داشته باشند که در مقابله با غارتگری ها و جنایات آمریکا همه ملت را به پشتیبانی در صحنه حاضر خواهند دید و در حالی که دشمن قلاده سگ های هار را گشاده است نباید سنگ ها بسته باشند!









این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید




[ad_2]

منبع
همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان