به گزارش سایت خبری تحلیلی لنگرخبر، گیلان از جمله استان هایی است که شاید بیش از سایر استان ها دارای موهبت های الهی همچون کوه، صحرا، دریا و سواحل، رودخانه و دریا، جنگل های سرسبز و درختان تنومند، جلگه و کوهستان و تالاب ها و غیره باشد که هر کدام از آن ها نیز دارای کارکردهای مختلفی هستند که در زندگی انسان ها نیز بسیار اثرگذار است.

خداوند برای چرخه حیات زندگی انسان ها و زمین، امکاناتی را برای هر منطقه جغرافیایی در نظر گرفته و در گیلان نیز به دلیل موقعیت جوی، استانی مناسب برای کشت محصولات کشاورزی ازجمله برنج تالاب ها را در نظر گرفته است.

در استان گیلان چندین تالاب وجود دارد که در دو دهه اخیر روز به روز حالشان بدتر می شود و در این مدت نیز مسؤولین در بهبود وضعیت تالاب ها که به دلیل شرایط اسفنجیشان موجب ذخیره سازی آب در سفره های زیرزمینی و جمع آوری آب های سطحی و مکانی برای ذخیره آب زمین های کشاورزی می شوند سخنرانی درمانی را پیشه گرفته اند و این مردم و کشاورزان هستند که هر روز بر سبد ضررشان افزوده می شود.







در لنگرود نیز تالاب کیاکلایه از دیرباز محلی برای تأمین آب مزارع کشاورزی، محلی برای زندگی انواع پرندگان نادر و زیباست البته با توجه به اینکه تالاب کیاکلایه در پای کوه های لیلاکوه واقع شده و به دلیل خاصیت اسفنجی اش موجب جمع آوری آب های سطحی به خصوص در زمان بارش باران و جلوگیری از وقوع سیل می کرد که این تالاب در طی چند دهه اخیر دستخوش تغییرات گسترده ای توسط بشر شده است.

تالاب کیاکلایه به دلیل پوشش درختان توسکا، محل مناسبی برای زیستگاه و زادآوری برخی پرندگان به ویژه حواصیل ها و مرغابی سانان است که سرشماری سالانه از این پرندگان صورت می گیرد، منابع آبی این تالاب از چشمه ها و آب های سطحی اطراف تأمین می شود و در گذشته از آب بندان های طبیعی اراضی پایین دست نیز بشمار می رفته که در سال های اخیر، ذخیره آبی آن به شدت کاهش یافته است.


خشت بد دست درزای به اراضی تالاب توسط راه وشهرسازی و بنیاد نسکن

برخی فعالان محیط زیستی شهرستان می گویند خشت بد دست درزای به زمین های تالاب که حدود ۸۰۰ هکتار بود در سال ۱۳۶۱ توسط راه و شهرسازی و بنیاد مسکن بنا نهاده شده و به نام توسعه و گسترش شهری تالاب را کوچکتر کردند و امروز مقدار تقریبی باقیمانده تالاب کیاکلایه شاید کمتر از ۲۰۰ هکتار باشد. 

در حال حاضر ساختمان های فرمانداری، اداره ارشاد و دادگستری و برخی از مغازه ها و حتی پارک فجر و مسکن مهر لنگرود بر روی زمین قدیمی تالاب بنا شده و طبیعتاً نمی توان به فرض تخریب همه این سازه ها، زمین را به تالاب تبدیل کرد ولی دغدغه همه شهروندان لنگرودی به خصوص کشاورزان این است که باقیمانده تالاب حفظ شود.

در ادامه طرح تالاب خواری، اواخر دهه ۸۰ بخش قابل توجهی از تالاب به شرکتی به نام درفک واگذار شد تا در این مکان پروژه های تفریحی و توریستی، سورتمه و تله کابین توسط این شرکت طی مدت پنج ساله احداث شود ولی بعد از مدتی کوتاه مدیرعامل این شرکت به اتهام کلاهبرداری دستگیر شد.







ترک فعل مدیران مسؤول و شراکت در تالاب خواری

مدیرکل وقت محیط زیست گیلان نیز گفته بود این تالاب در محدوه شهر قرار داشته و به همین دلیل منابع طبیعی آن را به مسکن و شهرسازی واگذار کرده هرچند این کار بدون کسب مجوز از محیط زیست انجام شده ولی سؤال اینجاست که چرا خود سازمان محیط زیست یا دیگر ادارات در خصوص این واگذاری غیرقانونی واکنشی نشان ندادند و مسکن و شهرسازی نیز به بهانه توسعه تکه تکه زمین های تالاب را بذل و بخشش کرد.

در طی مدت قرارداد نه تنها اقدامی توسط این شرکت انجام نشد بلکه به دلیل دستگیری مدیرعامل کار انجام پروژه راکد ماند و سازه هایی که برای اقدامات عمرانی در بخشی از این تالاب بنا کرده بودند بعد از گذشت بیش از ۱۰ سال هنوز باقی مانده و دارای نگهبان است! و حتی بعد از اعدام مدیرعامل آن شرکت، قرارداد فسخ نشد! 

جدای این موضوع بخشی از تالاب به کارکنان فرمانداری و برخی دیگر از ادارات واگذار شده بود و این یعنی دولت به جای حفظ و حراست از انفال، تالاب را به حراج بین خودشان گذاشتند و حتی برایشان سند نیز گرفتند که در این زمینه قوه قضائیه چندین بار در طی چند سال گذشته ورود کرد ولی تاکنون هیچ تغییری دیده نشده و نه سندی که به برخی کارمندان واگذار شده بود ابطال شده و نه بناهایی که ساخته شده بود تخریب شده است.







فکر کنید همه این انواع تخریب ها را در یک شهر کوچک دارید آنگاه زباله ها هم در همین تالاب دپو موقت می شود و بعد به مکان دائمی زباله در آلمانلنگه منتقل می شود، البته دپوی زباله در تالاب مربوط به یکی دو سال گذشته نیست و از بیش از دو دهه پیش زباله در این تالاب دپو می شود و حتی در دوره برخی از شهرداران، این زباله ها بودند که موجب خشک شدن بخشی از تالاب شدند، البته شهرداری می گوید که در طی چند سال گذشته زباله ها روزانه از تالاب جمع آوری می شود و بعد از اتمام کار احداث کارخانه کمپوست که فاز اول آن به پایان رسیده دیگر شاهد دپو یا دفن زباله در اراضی تالاب نخواهیم بود ولی زخم های کثیفی که در سال های گذشته، شهرداری به تالاب زد هر گز پاک نخواهد شد.



شورای شهر ترمز شهرداری راکشید!

حال این پروژه تخریب را در کنار دیگر تخریب هایی که در بالا گفته شد قرار دهید و در ادامه به احداث ساختمان در از اوایل امسال آغاز شده نیز به فهرست قبلی پروژه تخریب یا حذف تالاب اضافه کنید، البته در این مورد نیز شورای شهر لنگرود اعلام کرده که شهرداری را مکلف به جلوگیری از ساخت و ساز در اراضی تالاب و صدور هرگونه مجوز یا پروانه کرده و دادگستری نیز در این خصوص نظارت می کند ولی آن چیز که برای مردم مهم است تخریب سازه های ساختمانی است که در زمین تالاب انجام شده و اگر این تخریب انجام نشود بدعت تخریب برای دیگر مدعیان باز خواهد بود.







دستگاه قضا قاطعانه وارد شد/ برخورد با هرگونه کمکاری

حال آنچه که کمی برای مردم خوشایند و دلگرم کننده است بازدید حجت الاسلام و المسلمین حمزه خلیلی رئیس کل دادگستری گیلان از تالاب در حال انقراض کیاکلایه لنگرود بود که در همان بازدید در اسفند ماه سال ۱۳۹۹ گفته بود بخش اعظمی از تالاب کیاکلایه به سبب سوء مدیریت دستگاه های مسؤول طی سالیان متمادی از بین رفته و شهرداری لنگرود موظف است در راستای احیای تالاب کیاکلایه، نشانه گذاری تالاب را بلافاصله آغاز کرده و حریم آن را مشخص کند و وسعت اولیه تالاب ۸۰۰ هکتار بود که با تصرفات غیرقانونی و تغییرات اکوسیستمی اکنون ۱۲۰ هکتار است.

وی همچنین در نشست حفظ حقوق بیت المال که در دی ماه گذشته برگزار شده بود با اشاره به اهتمام جدی و عزم راسخ دستگاه قضایی برای صیانت از تالاب ها و آب بندان های گیلان گفته بود با همت مردم و مسؤولان و دستگاه های اجرایی باید از این نعمت های الهی محافظت کنیم تا با احیای کیاکلایه و جذب گردشگر، اقتصاد مردم منطقه نیز رونق گیرد.

رئیس کل دادگستری استان گیلان تأکید کرده بود که اسناد سابق واگذاری های این تالاب باید ابطال شود و اداره آب منطقه ای پهنه آبی مناطق تحت تصرف را احیاء کند.










در این خصوص و طبق پیگیری های صورت گرفته راه و شهرسازی، شهرداری لنگرود، آب منطقه ای، جهاد کشاورزی، محیط زیست از جمله نهادهایی هستند که قرار است با در نظر گرفتن نقشه های تالاب در سال های گذشته، پهنه فعلی و باقیمانده تالاب را مشخص کنند و بعد از مشخص شدن پهنه، تالاب در اختیار شهرداری قرار بگیرد البته بخشی از تالاب که به نام برخی از کارکنان فرمانداری و برخی ادارات سند زده شده بود نیز باید سند آن ها ابطال شود و به محیط تالاب برگردد.


آب منطقه ای محدوده را مشخص نکرده است

به گفته رئیس اداره محیط زیست شهرستان لنگرود مساحت موجود تالاب توسط متولی امر که آب منطقه ای باشد تعیین نشده و مساحتی که توسط راه و شهرسازی و برخی ادارات اعلام می شود حدود ۱۱۰ تا ۱۵۰ هکتار است که این مقدار به جز اراضی تالابی واگذار شده به برخی اشخاص و بخشی از تالاب بوده که توسط کشاورزان تصرف شده است.

ایوب زارع می گوید که شهرداری لنگرود در حال حاضر طی دو نوبت پهنه سازی عرصه تالاب را انجام داده و در خصوص ابطال اسنادی که به نام اشخاص و تعاونی های مسکن واگذار شد و همچنین تصرفات توسط کشاورزان و تعیین حد و بستر تالاب اقداماتی در حال انجام است.

به گفته وی، رفع تصرف کامل اشخاص حقیقی و حقوقی از زمین های تالابی و تعیین حد و بستر تالاب توسط آب منطقه ای دو موضوعی است که در کمیته صیانت از تالاب در حال انجام هستیم تا تالاب به مردم واگذار شود.


چشم انتظاری پایان می یابد

در طی یک دهه گذشته مسؤولین مختلف شهرستانی و استانی درباره نگه داری تالاب و جلوگیری از تخریب آن مراسم، جلسات مختلف و حتی همایش هایی نیز برگزار کردند ولی هیچگاه کسی اقدام عملی ندید و باتوجه به رویکرد قوه قضائیه و بازدید و جلساتی که در طی یک سال گذشته انجام شد این دلگرمی به کشاورزان و مردم لنگرود داده شد که بلکه قرار است برای حراست و حفاظت از تالاب اتفاقات خوبی بیفتد و سوی چشم مردم و کشاورزان در گرو نظارت و نهایی کردن این طرح برای صیانت از تالاب است.

گزارش: حسن غلام پور

انتهای پیام/

همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان