در ۹ دی سال ۵۷ نیروهای و جوانان انقلابی شهرستان آستانه اشرفیه شهر را از تسخیر ماموران ساواک نجات داده و امنیت شهر را در دست گرفتند.

به گزارش خبرگزاری فارس از آستانه اشرفیه، سعید شفیعی ثابت: این شهرستان آستانه اشرفیه از گذشته تاکنون یکی از شهرهای سیاسی مهم گیلان و حتی کشور بوده که در دوران مبارزه با رژیم طاغوت و چه بعد از انقلاب و در دوران دفاع مقدس اتفاقات بسیار تاریخی و عظیمی را رقم زدند.

در چند سال اخیر همگان با شنیدن نام ۹ دی به یاد حماسه ۹ دی مردم ایران در سال ۸۸ میفتند، ولی اگر کمی به حافظه تاریخی خود رجوع کنند، مهم ترین چیزی که از تاریخ روزهای انقلاب به یادشان بیاید، واقعه ۹ دی در شهرهای قم، مشهد و چند شهر دیگر کشور است، اما کمتر کسی درباره حماسه نهم دی ماه سال ۱۳۵۷ در شهرستان آستانه اشرفیه می داند.

در دوران رژیم طاغوت شهرستان آستانه اشرفیه به واسطه وجود مرقد مبارک حضرت سلطان سید جلال الدین اشرف (ع) برادر بزرگ تر امام رضا (ع)  و همچنین حضور آیت الله ضیایی یکی از انقلابیون فعال در این شهر، سبب شده بود تا این شهر به عنوان کانونی برای فعالیت های انقلابیون گیلان به خصوص شهرستان های شرقی این استان تبدیل شود و مسجد جامع آستانه اشرفیه محل تجمع نیروهای انقلابی بود که سخنرانان مطرحی از سراسر استان و کشور برای سخنرانی به این مسجد می آمدند و این مسجد هسته اصلی تحرکات انقلابی در آن زمان بود که قرار بسیاری از سخنرانی ها و تجمعات اعتراض آمیز از همین مکان به گوش افراد می رسید.

همین امر منجر شد تا نیروهای ساواک، گارد شاهنشاهی و شهربانی نگاه خاص و سیاسی به این شهر داشته باشند و همواره شاهد حکومت نظامی های بسیار در آستانه اشرفیه باشیم.

شهرستان آستانه اشرفیه در دوران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی اقدامات بسیار زیادی در راستای مبارزه با رژیم ستم شاهی انجام داده بود که یکی از مهم ترین این اقدامات حماسه ۹ دی سال ۵۷ در این شهر بود.

در ۹ دی سال ۵۷ مقرر شده بود یک تجمع اعتراض آمیز نسبت به رژیم پهلوی در صحن حضرت سلطان سید جلال الدین اشرف (ع) برگزار شود؛ ولی از صبح همان روز شهر آستانه اشرفیه به واسطه حضور بسیار مأموران حکومتی و شهربانی کاملاً امنیتی شده بود.

علیرغم حضور بیمار نیروهای امنیتی و شهربانی در آستانه اشرفیه، لحظه به لحظه به حضور تجمع کنندگان و مردمان معترض افزوده می شد و آنان با سر دادن شعارهایی نسبت به عملکرد رژیم منحوس پهلوی اعتراض کردند که در نهایت منجر به درگیری با نیروهای امنیتی و شهربانی شد.

بعد از درگیری میان نیروهای امنیتی با مردم و شلیک گاز اشک آور، می توان گفت شهر به حالت حکومت نظامی و خالی از سکنه در آمد.

مأموران رژیم پهلوی و گارد شاهنشاهی این فرصت را غنیمت شمرده و به منظور انتقام و زهر چشم گرفتن از انقلابیون بیش از ۷۰ باب مغازه که در زمین های اطراف حرم مطهر واقع شده بودند و همچنین منزل محل سکونت آیت الله ضیایی که معروف به «خانه صاحب الزمانی» بود را به آتش کشیده و خسارات زیادی را به مردم شهر و کسبه وارد کردند.

این اقدام ناجوانمردانه مأموران رژیم پهلوی سبب شد تا خشم مردم و انقلابیون شهرستان آستانه اشرفیه به جوش آمده و در نهایت در اقدامی انقلابی مقر کلانتری و شهربانی شهرستان آستانه اشرفیه را تسخیر کرده و حضرت آیت الله ضیایی را نیز به مکان دیگری منتقل کردند.

پس از این اتفاق انقلابیون شهرستان آستانه اشرفیه از ۹ دی سال ۵۷ به مدت سه شبانه روز امنیت شهر به دست نیروهای انقلابی افتاد و مأموران رژیم پهلوی جرئت ورود به شهر را نداشته و با در محل شهربانی خود را حبس کرده بودند.

در این سه روز علاوه بر تأمین امنیت مردم، فراهم آوردن مایحتاج اولیه شهروندان نیز به عهده نیروهای انقلابی بود که به علت شدت سرما، مشکل سوخت رسانی هم وجود داشت ولی مردم که با انقلابیون همراه بودند، به یکدیگر کمک می کردند تا شرایط به خوبی سپری شود.

 

نیروهای انقلابی در شهر آستانه اشرفیه اجازه ورود و خروج هیچ فردی جز زوار حرم مطهر حضرت سلطان سید جلال الدین اشرف (ع) را به شهر نمی دادند، لذا مأموران ساواک، شهربانی و ساواک از این فرصت استفاده کرده و در صبح روز ۱۲ دی ماه حدود ساعت ۱۰ صبح همراه چند اتوبوس و در پوشش زائر وارد شهرستان آستانه اشرفیه شده و حوالی ظهر که شروع به پاک سازی منازل و مناطق مختلف کردند و با آتش زدن ۷۰ باب مغازه جوانان انقلابی را مشغول خاموش کردن منازل مردم کرده و در نهایت پس از سه شبانه روز امنیت شهر را در دست گرفتند.

حسین داداشی یکی از حماسه آفرینان ۹ دی در سال ۵۷ می گوید، نیروهای امنیتی و ماموران رژیم پهلوی همواره نگاه خاص و بسیار خصمانه ای به شهرستان آستانه اشرفیه داشته و همواره این شهر را کانون مبارزات با رژیم پهلوی در شرق گیلان و حتی استان گیلان می دانستند و به همین منظور در ۹ دی ۵۷ تمام نیروهای خود را برای جلوگیری از تجمع اعتراضی وارد این شهر کردند. 

به گفته داداشی، حضور مردم در صحن حضرت سلطان سید جلال الدین اشرف(ع) منجر به شگفت زده شدن ماموران شهربانی شد و آنان مجبور شوند برای متفرق کردن جمعیت از گاز اشک آور و شلیک هوایی اقدام کنند.

این حماسه آفرین ۹ دی سال ۵۷ می گوید، شهر آستانه اشرفیه از جمله محدود شهرهایی بود که در آن دوران در آن نماز جمعه توسط روحانی مبارزه حضرت آیت الله ضیایی برگزار می شد، از این رو مسجد جامع و منزل آیت الله ضیایی مامن مبارزان با رژیم پهلوی بوده است.

 

از داداشی در خصوص چرایی حمله و به آتش کشیدن منزل حضرت آیت الله ضیایی پرسیدم که گفت: حضرت آیت الله ضیایی در سخنرانی های خود در خطبه های نماز جمعه و چه در مراسمات مختلف همواره انتقادات تندی را علیه رژیم پهلوی مطرح می کردند و در واقع رهبر مبارزه با این رژیم در شرق گیلان بودند و به همین دلیل بود که ماموران رژیم طاغوت اقدام به آتش زدن منزل این روحانی مبارزه کردند. 

دادشی می گوید «پس از این اتفاق انقلابیون شهرستان آستانه اشرفیه از ۹ دی سال۵۷ به مدت سه شبانه روز امنیت شهر به دست نیروهای انقلابی افتاد و مأموران رژیم پهلوی جرات ورود به شهر را نداشته و با در محل شهربانی خود را حبس کرده بودند.»

اصغر شکرگزار یکی دیگر از حماسه آفرینان ۹ دی سال ۵۷ در شهرستان آستانه اشرفیه می گوید، یادم هست در سه روزی که امنیت شهر در استان نیروهای انقلابی بود، شاهد سرمای بی سابقه و بسیار شدید بودیم به طوری که اکثر لوله های آب ها یخ زده بود ولی با برخی از نیروها به جنگل رفته و شروع به جمع آوری چوب برای بخاری های هیزمی منازل مردم کردیم.

اصغر شکرگزار می گوید، ما تصور حضور نیروهای امنیتی و ماموران رژیم پهلوی در بین زوار را نمی کردیم ولی به محض مطلع شدن از این اتفاق خود را آماده مقابله با آنان کردیم ولی به دلیل ازدیاد نیرو توان مقابله را نداشته و به شهر اطراف یعنی رودبنه فرار کردیم.

در طی این واقعه شهرستان آستانه اشرفیه سه تن از شهروندان خود را تقدیم انقلاب کرد که شهیدان حسین پرندک، شهید رمضان پور و شهید کاظم جعفرپور از شهدای این واقعه و ۲ تن از دیگر مبارزان انقلابی این شهر مرحوم حسن فامیل ربیعی و علی خردادی به افتخار جانبازانی نائل آمدند.

بدون شک حماسه ۹ دی سال ۵۷ یک قیام بی نظیر در تاریخ انقلاب اسلامی است که باید نسل به نسل منتقل شده و از فراموشی این روز تاریخی در شهرستان آستانه اشرفیه جلوگیری کرد؛ زیرا همگان باید بدانند که برای پیروزی و حفظ این انقلاب چه خون ها ریخته شده است.

پایان پیام/۳۳۸۹

همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان