رهبر معظم انقلاب اسلامی ضمن تعریف "تقوای جمعی" به "مراقبت جمعها از خود" نقش و اثرگذاری زیادی برای این موضوع در فلاح یا سقوط ملتها قائل هستند. ایشان با ذکر نمونه ها و مصادیقی از موارد رعایت نکردن تقوای جمعی توسط ملتها و جریانات سیاسی، این مسئله را از جمله ی اصلی ترین علل سقوط جوامع انسانی معرفی می نمایند.

به گزارش لنگرنیوز ،آنچه در ادامه می آید گزیده ای از بیانات رهبر انقلاب اسلامی راجع به این موضوع است:


 تقوای جمعی یعنی جمعها مراقب خودشان باشند
ما یک تقواى فردى داریم، که هر کسى خود را تحت مراقبت دائم داشته باشد...
اگر کسى بخواهد به فلاح برسد، به فوز برسد، به نجات ابدى برسد، بایستى تقوا داشته باشد. هر مقدار این حالت بیشتر بود، فوز و فلاح بیشتر است.
 یک تقواى جمعى هم داریم. تقواى جمعى این است که جمعها مراقب خودشان باشند. جمع به حیث جمع، مراقب خودشان باشند. بى مراقبتى جمعها نسبت به مجموعه ى خودشان، موجب میشود که حتّى آدمهائى هم که در بین آن جمعها تقواى فردى دارند، با حرکت عمومىِ آن جمعها بغلتند و به جائى بروند که نمیخواهند. در طول این سى سال، ما از این ناحیه ضربه خورده ایم. [۱]

 یک ملت باید حواسش را جمع کند
دشمن که نخوابیده؛ او بیدار است: «و انّ اخا الحرب الأرق و من نام لم ینم عنه». شما اگر حواست پرت شد، شما اگر از موقعیت خودت غافل شدى، دلیل این نمیشود که دشمنى هم که در مقابل توست، حواسش پرت شده باشد؛ او ممکن است حواسش جمع باشد، بزند. پس باید حواسها جمع باشد. اینکه ما این همه عرض میکنیم، توصیه میکنیم، تأکید میکنیم، هم به مسئولین، هم به مردم، که خودتان را به مسائل فرعى سرگرم نکنید، براى خاطر این است. اینکه به مطبوعات، به رسانه ها، به روزنامه ها، به پایگاه هاى اینترنتى که امروز رواج پیدا کرده است، هى سفارش میکنیم که از وارد کردن حرفها و مطالب نادرست - که ذهن مردم را مشغول میکند - به فضاى ذهنى مردم پرهیز کنید، به خاطر این است.
باید حواسها جمع باشد. اینکه ما این همه عرض میکنیم، توصیه میکنیم، تأکید میکنیم، هم به مسئولین، هم به مردم، که خودتان را به مسائل فرعى سرگرم نکنید، براى خاطر این است. اینکه به مطبوعات، به رسانه ها، به روزنامه ها، به پایگاه هاى اینترنتى که امروز رواج پیدا کرده است، هى سفارش میکنیم که از وارد کردن حرفها و مطالب نادرست - که ذهن مردم را مشغول میکند - به فضاى ذهنى مردم پرهیز کنید، به خاطر این است.
 یک ملت باید درست حواسش را جمع کند، بداند پا کجا میگذارد - تقواى جمعى یعنى همین - بداند چه کار میخواهد بکند، مراقب باشد که از کجا ضربه متوجه او میشود. [۲]

 تقوا در مسائل اجتماعی مشکلتر است
تقوا در مسائل شخصى یک حرف است؛ تقوا در مسائل اجتماعى و مسائل سیاسى و عمومى خیلى مشکلتر است، خیلى مهمتر است، خیلى اثرگذارتر است. ما نسبت به دوستانمان، نسبت به دشمنانمان چه میگوئیم؟ اینجا تقوا اثر میگذارد. ممکن است ما با یکى مخالف باشیم، دشمن باشیم؛ درباره ى او چگونه قضاوت میکنید؟ اگر قضاوت شما درباره ى آن کسى که با او مخالفید و با او دشمنید، غیر از آن چیزى باشد که در واقع وجود دارد، این تعدى از جاده ى تقواست. آیه ى شریفه اى که اول عرض کردم، تکرار میکنم: «یا ایّها الّذین امنوا اتّقوا اللَّه و قولوا قولا سدیدا». قول سدید، یعنى استوار و درست؛ اینجورى حرف بزنیم. من میخواهم عرض بکنم به جوانان عزیزمان، جوانهاى انقلابى و مؤمن و عاشق امام، که حرف میزنند، مینویسند، اقدام میکنند؛ کاملاً رعایت کنید. اینجور نباشد که مخالفت با یک کسى، ما را وادار کند که نسبت به آن کس از جاده ى حق تعدى کنیم، تجاوز کنیم، ظلم کنیم؛ نه، ظلم نباید کرد. به هیچ کس نباید ظلم کرد. [۳]
جامعه به حرکت درمى آمد...
تقواى عمومى - تقواى ملت - غیر از تقواى خصوصى یکایک افراد است. تقواى عمومى، یعنى همین که وقتى امام اشاره مى کردند، ناگهان همه ى جامعه به حرکت درمى آمد. این ملت را باتقوا مى گوییم. معنایش این نیست که حالا اگر یکایک افراد را در میزان پرهیزگارى و تقوا بگذاریم، آنها را یک پرهیزگار کامل ببینیم. نه، اکثراً سرخالى و کسرى دارند. مجموعه، یک مجموعه ى مؤمن و متقى است. [۴]

 آنها غلتیدند...
در دهه هاى قبل، یک جریانى در کشور وجود داشت به نام جریان چپ. آنها شعارهاى خوبى هم میدادند، اما خودشان را مراقبت نکردند و تقواى جمعى به خرج ندادند. در میانشان آدمهائى بودند که تقواى فردى هم داشتند، اما نداشتن تقواى جمعى، کار آنها را به جائى رساند که فتنه گرِ ضد امام حسین و ضد اسلام و ضد امام و ضد انقلاب توانست به آنها تکیه کند! آنها نیامدند شعار ضد امام و ضد انقلاب بدهند، اما شعار دهنده ى ضد امام و ضد انقلاب توانست به آنها تکیه کند؛ این خیلى خطر بزرگى است. آنها غلتیدند. بنابراین تقواى جمعى لازم است. [۵]

 بى تقواهاى عالم باید سقوط را انتظار بکشند...
در مقیاس امّت ها و ملت ها که حساب کنیم، وقتى ملتى به ثروت و قدرتى مى رسد، به پیروزى اى دست مى یابد و به رشد علمى اى نائل مى گردد، آن جا جاى امتحان آن ملت است. اگر ملت ها بتوانند در اوج قدرت، خودشان را سالم نگه دارند، از امتحانْ سرافراز بیرون آمده اند. اما اگر جمعیت ها و ملت ها آن وقت که زحمت از سرشان کم شد، خدا را فراموش کردند، ناموفّق و سرافکنده از امتحان بیرون آمده اند. لذا قرآن در سوره کوتاه «نصر» خطاب به پیغمبر صلوات اللَّه علیه مى فرماید: «بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم. إذا جاء نصراللَّه و الفتح و رأیت النّاس یدخلون فى دین اللَّه افواجاً» این اوج قدرت یک نبى است که خدا به او فتح و نصرت بدهد و مردم گروه گروه در دین او وارد شوند. این جا، جایى است که انسان باید مواظب خود باشد. لذا مى افزاید: «فسبّح بحمد ربک و استغفره إنّه کان توّاباً» در همان لحظه پیروزى به یاد خدا باش. خدا را تسبیح کن و حمد بگو که رویکرد این همه توفیقْ نه کار تو، که کار خداست. به خودت نگاه نکن؛ به قدرت الهى نگاه کن.
یک ملت، یک رهبرى حکیمانه و الهى مثل نبىّ اکرم صلّى اللَّه علیه وآله وسلّم در چنین جاهایى مواظب است که امّت، راه خود را گم نکند. تقوا این جاست که به داد یک ملت مى رسد. اگر ملتى با تقوا بود، راه پیشرفت، راه ایمان و راه بندگى خدا را ادامه خواهد داد. اگر ملت ها تقوا نداشته باشند، همان بلایى بر سرشان خواهد آمد که ملت هاى مقتدر دنیا در جاى جاى تاریخ به آن دچار شده اند. آن ها دچار غرور، دچار استکبار، دچار ظلم، دچار بدرفتارى و دچار انحراف شدند؛ مردم را منحرف کردند؛ دنیا را خراب و فاسد کردند و آخر هم خودشان سرنگون شدند. یک نمونه اش را در همین سال هاى نزدیک، درباره یکى از دو امپراتورى عظیم موجود در دنیا (اتحاد جماهیر شوروی) مشاهده کردید. این، نتیجه بى تقوایى است. همه بى تقواهاى عالم -چه افراد و چه ملت ها- سقوطى را باید انتظار بکشند؛ و این سرنوشتى اجتناب ناپذیر است. به دنبال بى تقوایى، حتماً سقوط است. البته قبل از سقوط کامل، انحراف و فساد و خراب شدن است. [۶]
 
[۱]- بیانات در دیدار با نمایندگان مجلس ۱۳۹۰/۰۳/۰۸
[۲]- بیانات در دیدار با مردم قم ۱۳۹۱/۱۰/۱۹
[۳]- خطبه هاى نماز جمعه ى تهران در حرم امام خمینى (ره) ۱۳۸۹/۰۳/۱۴
[۴]- بیانات در دیدار با فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامى و رؤساى دفاتر نمایندگى ولىّ فقیه ۱۳۶۹/۰۶/۲۹
[۵]- بیانات در دیدار با نمایندگان مجلس ۱۳۹۰/۰۳/۰۸
[۶]- بیانات در خطبه های نماز جمعه تهران ۱۳۷۲/۱۱/۲۹

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان