به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر، زمان رضایی در جدیدترین یادداشت خود نوشت :

 

شاید مهم ترین وجه تمایز جوامع انسانی و حیوانی را در عنصر فهم و فرهنگ باید جستجو کرد . فرهنگ و تمدن عامل غرور ملی، زنجیره تداوم حیات تاریخی و عامل بقای یک جامعه در شرایط حال و بستر حیات معنوی و مادی جوامع و بشر در آینده است.

 

رسیدگی به امور فرهنگی افراد هر کشور به وسیله دستگاه های حکومتی و ازجمله آن ها، شهرداری ها صورت می گیرد. اصولاً فرهنگ بخش مهمی از زندگی هر انسانی را تشکیل می دهد. شهروندان در بی شمار نیازهایی که در زیست بوم خوددارند، نیازهای فرهنگی را نیز برای خود برمی تابند.

 

یکی از نهادهایی که با توجه به کار ویژه آن و ارتباط مستمر و تعریف ذاتی و ماهوی آن ، که ارتباط دوسویه با مردم دارد و بدون مردم تعریفی نمی توانیم از آن ارائه دهیم شهرداری ها هستند .

 

شهرداری ها همواره با خدمات اجتماعی ، عمرانی ... شناخته می شوند اما ارائه خدمات فرهنگی با توجه به اهمیت مقوله فرهنگ، کمتر مورد تبیین و توجه قرارگرفته است . فقدان حوزه ای به نام مدیریت امور فرهنگی، اجتماعی و هنری در شهرداری با توجه به اینکه شهرداری خط مقدم خدمت رسانی به شهروندان است قابل و لمس و ملموس است.

 

کار فرهنگی و اجتماعی در شهرداری باید از مجرا و بستر متناسب با آن تعریف و عملیاتی شود و به عبارتی هماهنگی فرم و محتوا در ساختار آن وجود داشته باشد . شهرداری ها به صورت سنتی و بر اساس نگاهی که از سالهای دور باقی مانده، نگاهی خدماتی عمرانی را دنبال می کردند اما شهرداری نهادی اجتماعی است و این نهاد اجتماعی مقتضیات و گفتمان مختص به خود را دنبال می کند که همانا پرداختن به فرهنگ در حوزه مدیریت شهری است .

 

البته فقط داشتن جایگاه مدیریت فرهنگی و اجتماعی نمی تواند به نتایج مطلوب منتج شود و این مهم با بودن افراد متخصص و متعهد درزمینه دانش و آگاهی فرهنگی و داشتن نقشه راه فرهنگی و مهندسی فرهنگی و دغدغه های فرهنگی مدیران شهرداری و حمایت همه جانبه تمام کسانی که دستی بر آتش دارند، میسر می شود.

 

در این مبحث باید نکته ای را موردتوجه قرارداد که گاهی به اشتباه دچار خلط مبحث می شود و آن جایگاه روابط عمومی در شهرداری ها است. همیشه برای شناخت بسیاری از واژه ها و کارکردهای آن می توان در ابتدا از خود کلمه بار معنایی آن را استنباط کرد.

 

همان طور که از مفهوم روابط عمومی دریافت می شود ، جایگاهی است در شهرداری که حلقه ارتباطی میان شهروندان و افکار عمومی با شهرداری است که کار ویژه های خاص و مختص به خود را دارد و گاهاً با مدیریت امور فرهنگی و اجتماعی و کار ویژه ها و وظایف آن به اشتباه گرفته می شود.

 

نقش روابط عمومی در سازمان به عنوان دیدگاه ها، ارزش ها، راهکارها و مجموعه عملیات و رفتارهای فردی و گروهی و بهره برداری از ابزارهای مادی و معنوی برای انتقال معنا و مفهوم است .

 

روابط عمومی ها و مدیریت امور فرهنگی و اجتماعی در شهرداری دو بال قوی و مؤثر جهت پیشبرد اهداف آن در قلمرو و حوزه ارزش ها و فرهنگ و... هستند.

 

زمان رضایی

کارشناس امور فرهنگی و دانش آموخته ارشد علوم سیاسی