این آیات در واقع دستور خداوند متعال به حفظ حیاء و حجاب است، که واجب است و حکمی است حتمی که توسط بندگان او لازم است رعایت شود و از ضروریات دین مبین اسلام محسوب می شود که بین تمام مذاهب اسلام با تمام اختلافی که دارند مشترک است.

به گزارش لنگرنیوز ، یکی از واجبات بسیار مهم و از ضروریات دین مبین اسلام، بلکه تمام ادیان الهی، مساله «حجاب» و پوشش است؛ دین مبین اسلام نیز برای این مساله اهمیت ویژه ای قائل شده است و قرآن کریم ـ با این که تنها به بیان کلیات اکتفا کرده است ـ در آیات متعددی به این مساله پرداخته که دال بر اهمیت بسیار زیاد قرآن و اسلام به این مساله است.

 
به طور مثال در سوره «نور» در آیاتی چند می فرماید: «قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِکَ أَزْکى‏ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِما یَصْنَعُون* وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُیُوبِهِنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ …[نور/۳۱]؛ به مومنان بگو چشم هاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گیرند و فروج خود را حفظ کنند، این دستور، براى آن ها پاکیزه‏ تر است، خداوند از آن چه انجام می دهید آگاه است. و به زنان با ایمان بگو چشم هاى خود را (از نگاه هوس‏ آلود) فرو گیرند و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را جز آن مقدار که ظاهر است آشکار نکند و (اطراف) روسری هاى خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود) و زینت خود را آشکار نسازند مگر براى شوهرانشان یا پدرانشان یا…»
 
از این آیات چند نکته قابل استنباط است:
 
۱٫ هر مسلمان چه مرد و چه زن، باید از چشم چرانی و نظربازی خودداری کند.
۲٫ هر مسلمانی باید پاک دامن باشد و اهل فحشاء نباشد.
۳٫ زنان باید دارای پوشش باشند و زینت های خود را جز برای محارم خود آشکار نکنند و در صدد تحریک و جلب توجه مردان دیگر نباشند.[۱]
 
این آیات در واقع دستور خداوند متعال به حفظ حیاء و حجاب است، که واجب است و حکمی است حتمی که توسط بندگان او لازم است رعایت شود و از ضروریات دین مبین اسلام محسوب می شود که بین تمام مذاهب اسلام با تمام اختلافی که دارند مشترک است.
 
اگر به روایات معصومین(علیهم السلام) هم رجوع کنیم، خواهیم دید آنان نیز به تبع قرآن کریم، در سخنان بسیار زیادی که واقعاً بیش از حد شمارش است، به این مساله پرداخته و حدود و میزان آن را بیان کرده اند، و در برخی احادیث وارد شده است که تمام دین و ایمان، حیاء، عفت و پاک دامنی است؛[۲]
هم چنین در احادیث مختلفی چگونگی و اندازه پوشش زنان نیز بیان شده است؛ در حدیثی امام صادق(علیه السلام) در پاسخ به سوالی که راجع به نگاه کردن به نامحرم پرسیده شد، فرمودند: «تنها نگاه به صورت و دو کف دست جایز است».[۳] یعنی نگاه کردن به غیر این دو حرام است و بر زن واجب است تمام بدن خود به غیر از صورت و دو دست تا مچ را بپوشاند.
 
لذا با توجه به این آیات و روایات، در این که پوشاندن غیر وجه و دست ها تا مچ، بر زن واجب است، از لحاظ فقه اسلام هیچ گونه تردیدی وجود ندارد. این قسمت جزو ضروریات اسلام است و در بین مراجع نیز هیچ اختلاف و تشکیکی وجود ندارد.[۴] حتی این مساله در بین مذاهب دیگر هم قطعی است و هیچ مسلمانی نمی توان بگوید حجاب واجب نیست.
 
بنابراین حفظ حجاب و پوشش کامل اسلامی برای زنان مسلمان، واجب است و ترک آن معصیت بوده و از گناهان کبیره محسوب می شود و قطعاً در آخرت، عذاب خاص خود را دارد، در حدیثی امیرالمومنین(علیه السلام) فرمودند: «روزی من و فاطمه(سلام الله علیها) به خدمت حضرت رسول(صلی الله علیه وآله) رفتیم و آن حضرت را بسیار گریان یافتیم، عرض کردم پدر و مادرم فدای شما باد یا رسول الله، چه چیز سبب گریه شما شده است؟
 
حضرت فرمودند: یا علی، شبی که من را به آسمان بردند، زنانی چند از امت خود را در عذاب شدید دیدم، از حالت آن ها تعجب کردم و از شدت عذاب آن ها گریستم. زنی را دیدم که به موهایش آویخته شده، مغز سرش از شدت گرما می جوشد؛ زنی را دیدم که به زبانش آویخته و آب داغ جهنم در حلقش ریخته می شد؛ زنی را دیدم که با سینه هایش آویخته شده بود؛ زنی را دیدم که گوشت بدن خود را می خورد و آتش از زیرش شعله می کشید؛ زنی را دیدم که پاهایش به دست هایش بسته شده و مارها و عقرب ها بر او مسلط شده بودند؛ زنی را دیدم کر و کور و لال، در تابوتی از آتش، مغز سرش از بینی او بیرون می آمد و بدنش از(مرض) خوره و پیسی پاره پاره بود؛ زنی را دیدم که تنوری از آتش به پاهایش آویزان بود؛ زنی را دیدم که گوشت بدن او از جلو و عقب با قیچی های آتشین بریده می شد؛ زنی را دیدم که صورت و دست هایش می سوخت و روده های خود را می خورد؛ زنی را دیدم که سرش سر خوک بود و بدنش الاغ و بر او هزار هزار نوع عذاب بود؛ زنی را دیدم به صورت سگ، آتش در پشتش داخل می شد و از دهانش بیرون می آمد و ملائکه سر و بدنش را با گرزهای آتشین می کوبیدند.
حضرت فاطمه(علیهاالسلام) عرض کرد: ای حبیب من و ای نور دیده من، به من خبر بدهید که عمل و روش ایشان چه بوده است که خدای تعالی این نوع عذاب را بر ایشان مسلط گردانیده است؟
حضرت فرمودند : ای دخترم :آن زنی که به مو آویخته شده بود، موی خود را از مردهای نامحرم نمی پوشاند؛ زنی که به زبان آویخته شده بود (با زبانش) شوهرش را آزار می داد؛ زنی که با سینه آویخته شده بود، از انجام وظایف زناشویی خودداری می کرد؛ آن زنی که به پاهایش آویخته شده بود، بدون اجازه شوهر از خانه بیرون می رفت؛ زنی که دست هایش به پاهایش بسته شده بود و مارها و عقرب ها بر او مسلط شده بودند، کسی بود که خود را نمی شسته است و لباس هایش را پاک نمی کرد و غسل حیض و جنابت انجام نمی داد و بدنش را از نجاسات پاک نمی کرد و نماز را سبک می شمرد؛ زنی که کور، کر و لال بود، از زنا فرزند پیدا کرده و به گردن شوهر خود انداخت بود؛ زنی که گوشت بدنش با قیچی های آتشین بریده می شد، خود را به مردان نامحرم نمایش می داد تا به او رغبت کنند؛ زنی که صورت و سرش، سر خوک بود و بدنش بدن الاغ، سخن چین و بسیار دروغ گو بود؛ آن که به صورت سگ بود و آتش در پشتش داخل و از دهانش خارج می شد ، خواننده و آواز خوان و حسود بود».[۵]
 
پی نوشت:
 
[۱]. شهید مطهری، مساله حجاب، انتشارات صدرا، ۱۳۸۵ش، ص ۱۱۷٫
[۲]. نهج الفصاحة مجموعه کلمات قصار حضرت رسول ص، ص ۴۵۴٫
[۳]. الکافی، ج۵، ص ۵۲۱٫
[۴]. مساله حجاب، همان، ص ۱۶۵٫
[۵]. وسائل الشیعه ج۲۰، ص ۲۱۳٫
همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان