به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر، کرم ابریشم در زمان های خیلی نزدیک، یکی از درآمدهای سبد خانوار کشاورزان شمال کشور بود ولی به مرور و به دلایل متعدد بی مهری ها به کشاورزان بیشتر و از رغبت کشاورزان برای پرورش کرم ابریشم کاسته شد.   نوغانداری یا پرورش کرم ابریشم و تولید فرآورده های ابریشمی ازجمله فعالیت های جانبی است که در کنار فعالیت های اصلی کشاورزان هر منطقه می تواند طی یک دوره کوتاه مدت (حدود 40 روز) ضمن ایجاد انگیزه اقتصادی و به کارگیری بخشی از نیروی کار روستا، درآمد نسبتاً مناسبی را برای روستانشینان فراهم کند.   درواقع زودبازده بودن فعالیت در نوغانداری یکی از مزیت های این صنعت برای کشاورزان است.   در دهه های گذشته تخم های نوغان چینی و ژاپنی و ایرانی بین کشاورزان و به دلخواه توزیع می شد که رغبت کشاورزان برای دریافت تخم های خارجی بیشتر از ایرانی بود.   یکی از دلایل آن برداشت بیش از 40 کیلوگرم پیله از هر جعبه بود ولی برداشت از هر جعبه ایرانی کمتر از میزان جعبه های خارجی بود.   درهرصورت در دهه اخیر توزیع تخم های خارجی قطع و فقط تخم نوغان ایرانی بین کشاورزان توزیع می شود که هنوز هم نتوانسته رضایت کامل کشاورزان را به خود جلب کند.   حسین پور اسماعیل یکی از جوانان روستای فتیده است که کار کشاورزی را برای امرارمعاش زندگی خود انتخاب کرده است.   پور اسماعیل در گفت وگو با خبرنگار لنگرخبر با اشاره به بی توجهی و فرمایشی بودن صحبت های مسئولین در پرورش کرم ابریشم گفت : لنگرود یکی از شهرستان های پیشتاز در شمال کشور در پرورش کرم ابریشم است که به دلایل متعدد هرروز از میزان پرورش کم می شود.   این کشاورز جوان بابیان اینکه ادامه روند فعلی قیمت گذاری پیله، انگیزه جوانان و کشاورزان جهت توسعه این صنعت را کم می کند، گفت : بعد از گذشت چندین دهه از عمر این صنعت، به جای حمایت بیشتر و روزافزون از کشاورزان، اقدامات فرمایشی انجام می شود که فقط در حد حرف می ماند و هرساله کشاورزان دغدغه تعیین قیمت مناسب از سوی متولیان این صنعت رادارند.   وی اضافه کرد : پرورش کرم ابریشم در بازه زمانی انجام می شود که کشاورزان کمتر دغدغه شالیزارهای خود رادارند و در این زمان می توانند به پرورش کرم ابریشم برسند، با این کار هم کشاورز مجدد مشغول می شد و هم در کنار فعالیت برای تولید ابریشم در داخل کشور در راستای اقتصاد مقاومتی، مجدد مشغول به فعالیت اقتصادی می شود.   پور اسماعیل با تأکید بر اینکه صنعت  پرورش کرم ابریشم یکی از میراث چندین صدساله نیاکان ماست، افزود : پرورش کرم ابریشم یک نوع بنگاه اقتصادی کوچک و زودبازده و قدمی در جهت تعالی و بالندگی اقتصاد مقاومتی و شکوفایی صنایع محلی و سنتی است.   از دیگر محسنات این گونه صنایع، همکاری همه اعضای خانواده در کار است که در روز آخر جمع آوری پیله ها، با جمع شدن همسایه ها و آشنایان، یادآور سنت ها و آیین های قدیمی اهالی روستا می گردد   به گزارش لنگرخبر، این صنعت از کمبود ریسندگی رنج می برد، در استان گیلان نیز تنها یک شرکت ریسندگی فعال است که آن هم شهرستان لنگرود دایر است.   مرکز پژوهش های مجلس طی بررسی ها که انجام داد اعلام کرد میزان تولید پیله تر ابریشم از حدود 5500 تن در دهه 70 به حدود 535 تن در سال 1389 و میزان تولید نخ ابریشمی نیز از حدود 850 تن به حدود 85 تن رسیده است که به دنبال این کاهش تولید، بسیاری از کارخانه های ابریشم کشی و صنایع پایین دستی مربوطه ورشکست شده اند و هزاران فرصت شغلی نیز ازدست رفته است.(1)   از مهم ترین دلایل افت این تولید می توان به کاهش نرخ تعرفه و افزایش واردات بدون نیازسنجی، ثبات نرخ ارز، عدم همخوانی قیمت تضمینی باقیمت تمام شده برمبنای نرخ تورم سالانه و افزایش ارزش افزوده زمین اشاره کرد که درنهایت افزایش هزینه های تولید و به صرفه نبودن تولید ابریشم را به دنبال داشته است. (1) آخرین آمار ارائه شده تا سال 1389 موجود است. [gallery columns="1" size="large" ids="57876,57877,57878,57879,57880,57881,57882,57883,57884,57885,57886,57887"]