در حال بارگذاری... لطفا صبر کنید.
با این نقشه ی انگلیسی از یک طرف شر یهودی ها از سر مسیحی های بلوک غربی کمتر شد و یهودی ها تقریبا برای همیشه به جنگی ناخواسته با مسلمانان مشغول شدند و از طرف دیگر مسلمانان تحت فشار سنگین قوم یهود برای مدت زمان طولانی قرار گرفتند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، همه ساله بر اساس یک حرکت دینی که از سوی بنیان گذار انقلاب اسلامی صورت گرفت، در آخرین جمعه ی ماه مبارک رمضان یعنی روز قدس، اجتماعات عظیم مردمی در اقصی نقاط ایران و سایر کشورهای اسلامی و حتی توسط مسلمانانِ ساکن در کشورهای غیراسلامی به راه می افتد که برای آن عللی قابل مطرح کردن است.
1. اول از همه باید بدانیم که رویکرد انقلاب اسلامی به مسأله ی فلسطین، رویکردی تاکتیکی و فنی نیست، بلکه ریشه در عقاید و ایدئولوژی اسلام دارد. حضرت علی(ع) در فرازی از وصیت نامه ی خود در نامه 47 نهج البلاغه می فرمایند: «کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً» یعنی باید در هر زمان و مکان، نسبت به ظالم ابراز دشمنی کرده و به یاری مظلومان شتافت.
هم چنین در روایتی از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است: «هر کس فریاد استغاثه ی هر مظلومی (اعم از مسلمان یا غیرمسلمان) را بشنود که مسلمین را به یاری می طلبد، اما فریاد او را اجابت نکند، مسلمان نیست.»[1]
بنابراین با توجه به این سفارش ها نمی توان مسأله ی فلسطین را که مدت هاست تحت ظلم رژیم صهیونیستی واقع شده، موضوعی تاکتیکی عنوان کرد، بلکه کاملا با اعتقادات و ارزش های دینی گره خورده است.
2. حتی اگر جنبه ی دینی قضیه را هم در نظر نگیریم، از «جنبه ی انسانی» باید به فریاد مردم مظلوم فلسطین رسید. بی تردید همه ی ما به اصولی انسانی پای بندیم که مهم ترین آنها حفظ جان آدمیان در هر شرایط است. حفظ جان انسان های بی دفاع و غیرنظامیان، حتی در شرایط جنگی، یکی از اولویت ها شمرده می شود و در همه ی فرهنگ ها و تمدن های قدیم و جدید، شکستن این حریم، جرم و جنایتی نابخشودنی است.
3. حمایت از مردم فلسطین، مُهر باطلی است بر نظریه ی نادرست «هلال شیعی» که نخستین بار آن را «ملک عبدالله» پادشاه اردن در سال 2004 مطرح کرد که غرب، به ویژه آمریکا و در منطقه نیز عربستان، به شدت بر روی آن کار کرده اند. آنها معتقدند با پیوستن حکومت های عراق، سوریه و حزب الله لبنان به جمهوری اسلامی ایران، هلالی شیعی شکل می گیرد که می تواند برای سایر حکومت ها خطرآفرین باشد.
اما راهپیمایی مردم ایران در روز قدس و تشویق سایر مسلمانان جهان اعم از شیعه و سنی در این مراسم عظیم انسانی، نشان گر نادرستی استدلال فوق است، چرا که از همان ابتدا همه ی مسئولان جمهوری اسلامی بر طبل وحدت مسلمانان کوبیده و همه را به یک پارچگی دعوت کرده اند. طبعا حمایت ایرانیان از مردم فلسطین، خود نشان گر اتحاد مسلمانان با یکدیگر است که در برهه هایی از تاریخ، با مداخله گری ها و نقشه های دشمنان، مورد غفلت مسلمانان واقع شده است.
4. نظام جمهورى اسلامى ایران براى دفاع از منافع خود و امت اسلامى، گسترش روابط با همه ى کشورهاى جهان و به ویژه جهان اسلام را در دستور کار خود دارد و باید با حمایت از ملت هاى مسلمان و مظلوم، عمق استراتژیک خود در جهان اسلام و ملت هاى مسلمان را حفظ کند.
تضعیف و یا تقویت رژیم صهیونیستی نقش به سزایی در امنیت ملی ایران دارد. به این معنا که هرگاه درگیری های این رژیم افزایش یافته و اعتراض مجامع جهانی نسبت به آن بیشتر گردد، می تواند در منزوی کردن آن کمک نماید. در واقع انزوای دولت جعلی اسرائیل، موجب افزایش اقتدار جمهوری اسلامی می گردد و برعکس.
بنابراین هر چه بتوان توجه افکار عمومی را به سمت جنایات رژیم صهیونیستی در فلسطین جلب نمود، آنگاه می توان با اهرم فشار قوی تری این رژیم را منزوی کرد. یکی از اقداماتی که می تواند در تقویت دیپلماسی یک کشور نسبت به کشور دیگر مؤثر باشد، حمایت های مردمی است. بنابراین هر چه اعتراضات مسلمانان و عدالت خواهان نسبت به وضعیت حاکم بر کشور فلسطین بیشتر گردد، دست مسئولان برای حمله به سیاست های این رژیم و کشورهای حامی آن بازتر و قوی تر است.
5. از جنبه ی دیگر وقتی اوضاع منطقه را رصد می کنیم، شاهد جنگ ها و درگیری های داخلی با نام «اسلام علیه اسلام» هستیم که البته هیچ وجه اشتراکی میان این دو «اسلام» وجود ندارد. مسلمانان این منطقه مدت هاست زیر سیاستِ «تفرقه بنداز و حکومت کنِ» غرب، به ویژه آمریکا و انگلیس نابود می شوند که راه حلی جز «اتحاد» وجود ندارد. متأسفانه عوامل غرب در منطقه هم چون عربستان، اردن، ترکیه، جمهوری آذربایجان، بحرین، قطر، امارات، اردن و کویت هر کدام به نحوی مانع از شکل گیری اتحاد واقعی میان مسلمانان هستند که در حال حاضر با پرورش تروریسم های تکفیری و کمک به آنها در حال جویدن قلب و جگر مسلمانان و مردم منطقه اند.
چهارصد و هفتاد روز است که سعودی ها یمن را به آتش می کشند، تروریست های تکفیری را با حمایت آمریکا پرورش داده و در منطقه رها کرده اند، ترکیه مرز خود را مهیای تروریست ها کرده و به آنها سلاح و تجهیزات نظامی ارسال نموده است و سایر سران کشورهای مرتجع منطقه نیز از شرایط کنونی، حمایت کرده اند.
به موازات قدرت گرفتن تکفیری ها در منطقه و جنایات فجیع آنها، همه ی توجهات از مسأله ی اصلی یعنی رژیم صهیونیستی و فلسطین به این سو منحرف شده که هرگز اتفاق خوشایندی نبوده است. بنابراین با حضور در راهپیمایی روز قدس، می توان بار دیگر افکار عمومی را در سراسر دنیا به سمت دغدغه ی اصلی مسلمانان متوجه ساخت که تمامی آتش افروزی ها و اقدامات تروریستی در منطقه، جهت تقویت این رژیم جعلی صورت می گرفته است که نهایتا بتوانند با تسلط بر مناطقی که به شدت با امنیت ملی ایران گره خورده اند، جمهوری اسلامی را مورد هدف قرار بدهند و آنچه که امروز در استانبول و حلب و پاریس و بروکسل و اورلاندو رخ داده را در تهران به وجود آورند.
6. شرکت در راهپیمایی روز قدس می تواند پشتوانه ی مردمی عملیات های مستشاری نیروی قدس سپاه پاسداران جمهوری اسلامی باشد که با توجه به این که اسلام، در مرزهای جغرافیایی منحصر نمی شود، به کمک دولت های رسمی سوریه و عراق شتافت تا در حقیقت با دفع تروریسم در کیلومترها دورتر از مرز ایران، مانع از رخ دادن چنین صحنه هایی در داخل کشور شود.
از طرفی با توجه به ادعاهای بی اساسی که آمریکایی ها مبنی بر لزوم کوتاه آمدن ایران از مواضع خود در قبال سوریه، حزب الله، فلسطین، بحرین، یمن و عراق مطرح کرده اند، حضور در راهپیمایی روز قدس می تواند مانع از تحقق برجام منطقه ای و بازی برد-برد دیگری شود که ایران همه ی تعهداتش را تمام و کمال انجام بدهد، اما طرف مقابل دبه در آورد و آن را به برنامه های موشکی و موضوع حقوق بشر ایران گره بزند.
7. «من روز قدس را روز اسلام و روز رسول اکرم(ص) می دانم و روزی است که باید با تمام قوا خودمان را مجهز کنیم؛ و مسلمین از آن انزوایی که آنها را کشانده بودند خارج شوند و با تمام قدرت و قوّت در مقابل اجانب بایستند و ما در مقابل اجانب با تمام قوا ایستاده ایم و اجازه نخواهیم داد کسان دیگر در مملکت ما دخالت کنند و مسلمین نباید اجازه بدهند که کسان دیگر در ممالک شان دخالت کنند. در روز قدس، ملت ها باید به حکومت هایی که خائن هستند هشدار دهند. روز قدس روزی است که ما خواهیم فهمید چه اشخاصی و چه رژیم هایی با توطئه گرهای بین المللی موافقت دارند و با اسلام مخالفت. آن هایی که شرکت ندارند مخالف با اسلام هستند، و موافق با اسرائیل، و آن هایی که شرکت کردند، متعهد هستند و موافق با اسلام و مخالف با دشمنان اسلام که در رأس آن ها آمریکا و اسرائیل است. روز امتیاز حق از باطل است، روز جدایی حق و باطل است.»[2]
1. اصول کافی، جلد 2، صفحه 164 2. امام خمینی(ره): صحیفه امام، جلد 9، صفحه 276