به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لنگرخبر، سیاست زدگی را می توان آفت مهلکی برای شخصیت های سیاسی دانست که در این شرایط به جای در نظر گرفتن منویات کلی و منافع ملی بیشتر به دنبال حزب های کوچک و دهان پرکن خود هستند.   آغاز دولت یازدهم را می توان زمان آغاز اضافه شدن واژه ها و کلمه های جدید به ادبیات فارسی دانست که متأسفانه از شخص اول دولت تا آخرین افراد مشغول در دستگاه های دولتی با برخوردها و بیان صحبت های عجیب تحولی نوین در ادبیات فارسی آفریدند.   ارتباط با امریکا یا به اصطلاح جهان یکی از وعده های اصلی و بزرگ روحانی در انتخابات سال 1392 بود که بعد از پیروزی در انتخابات و تشکیل کابینه، گام اصلی خود را در برقراری ارتباط با امریکا در راستای توافق هسته ای و مذاکرات ادامه داد.   مذاکراتی که در دولت نهم و دهم نیز در جریان بود ولی به دلایلی که وزیر وقت امور خارجه درگذشته بیان کرد حاضر به انجام توافق با 5+1 با آن پیشنهادهای طرف های مقابل نشدند ولی از سوی دیگر نیز شاهد پیشرفت های خوبی در عرصه فناوری و انرژی هسته ای و موشکی نیز بودیم که بعد از حدود سه سال مذاکره یاران ظریف با امریکا و دیگر هم پیمانانش "برجام" امضا شد.   ایران در راستای توافق نامه برجام و اعتمادسازی می بایست برخی از تجهیزات و تولیدات هسته ای را تعطیل، کم یا منفعل می کرد و در مقابل نیز قرار بود طبق فرموده رئیس جمهور در سال 1394 همه تحریم ها علیه ایران لغو شود.   بعد از منفعل شدن فنّاوری های هسته ای، امریکا به روش قبلی خود بازگشت و اقدام به تحریم های جدید یا تمدید تحریم های گذشته کرد که این تحریم ها در قالب تحریم شخصیت ها، شرکت ها و ... بود.   البته در زمان برگزاری مذاکرات تعدادی از کارشناسان و صاحب نظران کشور مطالبی را در خصوص روند مذاکرات بیان کردند و عده ای دیگر نیز علیه افراد مذاکره کننده تاختند ولی در نگاه رئیس جمهور و افراد دولتی همه به یک چشم دیده شدند و در این مرحله نیز الفاظ جدیدی به واژگان ادبیات فارسی اضافه شد.   با همه این موارد 3 سال از برجام گذشت و در یک سال گذشته امریکا همچنان به تحریم های خود علیه ایران ادامه داد که آخرین تحریم های آنان مربوط به چند روز گذشته است که از "مادر تحریم ها" یادشده است.   هرچقدر که کارشناسان و صاحب نظران و حتی رهبر معظم انقلاب در خصوص این مذاکرات با امریکا خوش بین نبودند ولی کابینه دولت تدبیر و امید به جای نگه داری دوست بیشتر به فکر مذاکره با دشمن بود و امروز نیز ثمره آن را نیز شاهد هستیم.   دراین بین عده ای آتش بیار معرکه هم هستند و شدیدتر از بزرگان دولتی به تولید واژه علیه منتقدان می پردازند و از تمام کارهای دولت حمایت می کنند.   اخیراً مدیرکل سیاسی استانداری گیلان در نشست هم اندیشی اصلاح طلبان ماسال گفت: من سپاهی گری را از همین ماسال شروع کرده ام. در پایان جنگ، قبول قطع نامه دست وبال عراق را بسته بود مثل حالا که برجام دست وبال آمریکا را بسته است. [gallery columns="1" size="large" ids="55380"] در این سال ها انحرافات زیادی ازجمله ورود سپاه به مسائل اقتصادی در کشور ایجادشده است نطق دیگر علی اکبر پور اوزان در این همایش بود.   درصد سیاست زدگی بالای پور اوزان باعث شد که در این نشست هم اندیشی علیه سپاه، دولت گذشته، صداوسیما، منتقدان بتازد و از قطعنامه 598 و برجام به صورت کامل به نفع خودشان استفاده کند.   رئیس دولت یازدهم در 25 شهریورماه 92 یعنی تنها یک ماه بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم در بیستمین مجمع سراسر فرماندهان سپاه در سخنانی تأکید می کند: سپاه توان بسیار عظیمی در بخش نیروی انسانی، بخش اقتصادی و فرهنگی دارد. البته وظیفۀ هر نهادی در قانون مشخص است و هر نهادی باید وظیفۀ خودش را انجام بدهد، اما سپاه در تمام وظایف باید به عنوان یک مکمل و پشتیبان در شرایط مختلف وارد عمل شود و امروز بخش اقتصاد ماتحت فشار است.   جهانگیری در 22 آذرماه 95 در خصوص لزوم ورود سپاه به پروژه های عمرانی گفته بود: قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء باید متولی اجرای چند کار بزرگ و ماندگار در تاریخ کشور شود، البته قرارگاه نباید عرصه را برای فعالیت بخش خصوصی تنگ کند و باید در طرح هایی که بخش خصوصی توان اجرای آن را ندارد، شاهد حضور قرارگاه و اجرای طرح های مهم و ماندگار باشیم.   سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران نیز 5 مردادماه 96 و بعد از تصویب تحریم های مادر علیه ایران گفت: لایحه تحریم جدید غیر برجامی است و به مسائل هسته ای ربط ندارد اما می تواند تأثیر مخربی بر برجام به جا گذارد.   قطعاً سیاست های دولت توسط شخصیت هایی نظیر مدیرکل سیاسی استانداری گیلان تعیین نمی شود و خود نیز باید در راستای اهداف دولت و البته نظام اقدام کند، مواضع رئیس دولت و معاون اول در خصوص سپاه و دیگر موارد در رسانه های مختلف منعکس شده است ولی ظاهراً مدیران دولت توجهی به مواضع و سخنرانی های رئیس دولت ندارند و با توجه به سیاست زدگی خودشان تعبیر به نفع و علیه منتقدین می تازند، این در حالی است که خود آنان ادعای انتقادپذیری و ارائه پیشنهاد رادارند ولی نه تاب انتقاد رادارند و در مقابل نیز خود به تخریب یک طرفه دستگاه های انقلاب و شخصیت های می پردازند.   حال سؤال اینجاست که چگونه برجام و از چه طریق و روشی دست وبال امریکا را بسته است که هر چه که خوششان می آید علیه ایران و دیگر هم پیمانان کشور انجام می دهند؟ گزارش از حسن غلام پور انتهای پیام/