مسئله ای که در آمریکا درباره آن تبلیغ می شود مبنی بر اینکه ایران ممکن است ظرف نه ماه بمب تولید کند، ازنظر من بی معنی است. فکر می کنم این شایعات کاملاً ساختگی و کذب است.

به گزارش لنگرنیوز ، جمهوری اسلامی در موقعیت ژئوپلیتیکی قرار دارد که همراهی آن با توانمندی های مختلف در زمینه های علمی، اقتصادی، نظامی و ... با توجه به پشتوانه اندیشه ای جمهوری اسلامی، برای غرب بسیار خطرناک و مهم می نماید.

همین جهات است که برای غرب امکان نادیده گرفتن ایران در معادلات منطقه ای و جهانی را غیرممکن می سازد و به همین دلایل آمریکایی ها در حل بحران های منطقه چاره ای جز ایجاد همکاری و رابطه با ایران ندارند و در هر نقطه ای از خاورمیانه که آمریکا به تنهایی وارد کارزار شد، با شکست مفتضحانه ای روبرو گردید.

این نکته مهم (نقش کلیدی ایران در خاورمیانه) همان مشکلی است که همواره مردان سیاست خارجی آمریکا با آن مواجه بوده اند و از سویی به دلیل فشارهای سیاسی لابی صهیونیزم در آمریکا چاره ای جز کتمان و نادیده گرفتن قدرت ایران نبودند و از سویی دیگر در میدان عمل هایی چون عراق، افغانستان و لبنان بدون حضور ایران یارای برقراری امنیت را نیز ندارند.

اما در شرایط کنونی حساسیت هایی در منطقه وجود دارد که برقراری رابطه با ایران را برای ایالات متحده ضروری تر می کند و به نظر می رسد که در همین راستا «زبیگنیو برژینسکی» سیاست مدار کهنه کار آمریکایی آستین ها را بالا می زند و در مصاحبه با فارن پالیسی اظهاراتی بیان می دارد که بسیار محل تأمل است.

برژینسکی در ابتدای سخن خود، موقعیت حساس آمریکا در منطقه را تبیین می کند و می گوید:

«احساس من درباره آمریکا این است که این کشور در حال افول نیست، بلکه با بحران قریب الوقوعی که بقای این کشور را تهدید می کند، روبه رو است. ما تا حد زیادی کنترل و توانایی خود را برای مقابله با چالش هایی که - به عقیده بسیاری از ما برای رفاه و سعادتمان ضروری و اساسی است- ازدست داده ایم. ما قادر نیستیم برای مقابله با این چالش ها نقش هدایتی ایفا کنیم. همین مسئله موجب می شود ما به عنوان یک قدرت برتر بیش ازپیش اراده راهبردی را از دست بدهیم.»

سپس برژینسکی به سراغ توصیف ویژگی های منحصربه فرد چند کشور منطقه و به خصوص ایران می رود و اظهار می دارد:

«در حال حاضر چه کشورهایی در خاورمیانه ازنظر هویت، و حس همبستگی و قدرت به عنوان یک دولت- ملت، واقعاً خودکفا هستند؟ تنها ترکیه، ایران، اسرائیل و مصر این ویژگی ها رادارند، و بقیه کشورهای منطقه - که بسیار زیادند- فاقد این ویژگی ها هستند. به همین دلیل این کشورها بی ثبات اند یا آسان تر به بی ثباتی کشیده می شوند.»

* ایران با بیشترین ترقی، با ثبات بیشتر و شکنندگی کمتر

جالب اینجاست که ثبات ایران در منطقه تنها مورداشاره برژینسکی نیست و گزارش سالانه بنیاد آمریکایی صلح بیانگر بهبود قابل توجه وضعیت ثبات ملی ایران و کاهش شکنندگی آن در سال ۲۰۱۴ است.

نشریه فارین پالیسی گزارش سالانه بنیاد آمریکایی صلح The Fund for Peace از رتبه کشورها بر اساس شاخص شکنندگی کشور Fragile States Index را منتشر کرد.

طبق این رتبه بندی، ایران در رده ۴۴ جهان قرارگرفته است و درمجموع وضعیت شاخص های ایران نسبت به سال های قبل، بهبودیافته است.

رتبه سال گذشته ایران ۳۷ بود که نزول آن به ۴۴ در سال جاری، به معنای کاهش شکنندگی وضعیت ایران از نگاه بنیاد صلح است.

درجه شاخص شکنندگی ایران در سال ۲۰۱۴ نسبت به ۲۰۱۳ حدود ۲.۵ واحد کاهش یافته است؛ یعنی شدت شکنندگی آن کمتر شده است.

طبق این گزارش، ایران بیشترین ترقی را در میان سایر کشورهای جهان در سال ۲۰۱۴ نسبت به ۲۰۱۳ داشته است.

* درباره عراق باید با ایران سازگار شد

مشاور امنیت ملی کارتر در ادامه اظهارات به نقش کلیدی ایرانی در برقراری امنیت در منطقه و مناطق درگیری مستقیم آمریکا اشاره می دارد و این چنین می گوید که:

«در مورد عراق هم معتقدم ما باید نخست تلاش کنیم با کشورهایی که بازیگران بسیار جدی هستند، همکاری مؤثرتری داشته باشیم. این بدان معناست که باید تا حدی خود را با ایران - که کشور معتبر خودکفا و کارآمدی است و در همسایگی عراق قرار دارد، سازگار کنیم. البته باید چنین رویکردی را در قبال ترکیه و اسرائیل نیز اتخاذ کنیم.

اساساً به عقیده من ایران یک دولت-ملت قابل اعتماد و معتبر است و این هویت معتبر عامل همبستگی در این کشور است؛ چیزی که در اکثر کشورهای خاورمیانه مشاهده نمی شود. از این نظر، ایران کشور پایدارتری برای مثال در مقایسه با مصر به شمار می رود؛ مصری که باوجود برخی ویژگی های مشابه با ایران، هنوز فاقد اعتبار و همبستگی واقعی است.»

البته قدرت نظامی و امنیتی ایران در منطقه همواره موردتوجه جهان قرار دارد و روزنامه «الحیات» دریکی از شماره های خود در سال ۹۱ دراین باره نوشت:

«روز گذشته شورای همکاری خلیج فارس جلسه ای تشکیل داد که در آن انستیتو "مطالعات دیپلماتیک و استراتژیک" گزارشی در خصوص ایران در بین اعضا پخش نمود.

این گزارش بر روی خطرهایی که کشورهای حاشیه خلیج فارس را تهدید می کند، جلوگیری از نفوذ ایران در منطقه، قدرت روزافزون ایران در طول سال های گذشته و مقایسه نیروهای نظامی ایران و کشورهای خلیج فارس تأکید می ورزد.

در این گزارش آمده است: تعداد نیروهای نظامی ایران به ۵۴۵ هزار سرباز می رسد و تعداد نیروهای ارتش کشورهای حاشیه خلیج فارس به ۳۶۱ هزار نفر می رسد.» و همین موضوع موجب ثبات هرچه بیشتر ایران در خاورمیانه شده است.

* اتهامات امریکا علیه ایران ساختگی و کذب است

واقع نگری این استراتژیست پایان ندارد درباره دروغ پردازی های آمریکا در رابطه با برنامه هسته ای ایران این گونه اظهارنظر می نماید:

«پرسش این است که بهترین راه حل چیست؟ قطعاً من عقیده ندارم که بهترین راه حل گذاشتن همه گزینه ها روی میز باشد، چراکه این سخن مؤدبانه ترین راه برای این است که بگوییم اگر موضوع هسته ای فوراً حل نشود، وارد جنگ خواهیم شد.

واقعیت این است که اسرائیل قدرت انحصاری مؤثر هسته ای در منطقه است و تا مدت های طولانی نیز این چنین خواهد بود. به طورقطع کاری که ایرانی ها انجام نخواهند داد، اجرای عملیات (خودکشی گرایانه) پس از دستیابی به بمب هسته ای است.

به همین دلیل مسئله ای که در آمریکا درباره آن تبلیغ می شود مبنی بر اینکه ایران ممکن است ظرف نه ماه بمب تولید کند، ازنظر من بی معنی است. با یک بمب که برای نخستین بار تولیدشده و آزمایش نشده است، درباره میزان تأثیر و کارآمدی آن اطمینان ندارید، و نمی توانید از خود در مقابل اقدام تلافی جویانه حفاظت کنید- چون بمب دیگری ندارید-،

چه می توان کرد؟ این در حالی است که اسرائیل ارتش قدرتمندی دارد و بر اساس برآوردها، ۱۵۰ تا ۲۰۰ بمب دارد. این تعداد بمب برای کشتن همه مردم ایران کافی است. بنابراین فکر می کنم این شایعات کاملاً ساختگی و کذب است.»

نظرات برژینسکی در مورد صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای ایران تطابق زیادی با آخرین گزارش «یوکیا آمانو» مدیر کل آژانس انرژی هسته ای دارد که در این گزارش تائید کرده است که ایران به تعهدات خود در قبال توافق موقت ژنو (برنامه مشترک اقدام) پایبند بوده است.

در بند ۱ این گزارش تصریح شده است:

«همان طور که در گزارش GOV/۲۰۱۴/۲ عنوان شده بود، این گزارش اطلاعاتی را در رابطه با وضعیت برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با «اقدامات داوطلبانه» ای که ایران در تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳ در برنامه مشترک اقدام میان ۳+۳ و ایران، با انجام آن ها موافقت کرده، ارائه می کند. بر اساس برنامه مشترک اقدام، گام اول دارای محدوده زمانی (۶ ماهه) بوده و این دوره با رضایت طرفین قابل تجدید است. برنامه مشترک اقدام در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ عملیاتی شد.»

در ادامه همین گزارش نیز آژانس تائید می کند که ایران از تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ در هیچ یک از تأسیسات اعلام شده خود، غنی سازی بالاتر از سطح اورانیوم ۲۳۵ با غنای ۵% انجام نداده و در هیچ یک از تأسیسات اعلام شده خود آبشارها را در وضعیت ارتباط داخلی به کار نگرفته است.

آمانو تأیید می کند که ارائه دسترسی روزانه به تأسیسات غنی سازی در نطنز و فردو ادامه دارد و ایران دسترسی مدیریت شده دوره ای به کارگاه های مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاه های تولید روتور سانتریفیوژ و تأسیسات ذخیره سازی و اطلاعات مربوط به آن ها را ارائه کرده است.

در چنین شرایطی است که ایالات متحده برای ادامه بقای خویش در منطقه چاره ای جز همکاری با ایران ندارد و استراتژیست های آن نیز بر این باورند که بیرون آمدن آمریکا از باتلاق هایی چون سوریه و عراق به جز از رهگذر همکاری با ایران میسر نخواهد بود و این مردان دیپلماسی ما هستند که می بایست اولاً به قدرت منطقه ای ایران واقف باشند و ثانیاً از این قدرت به بهترین شکل بهره برند.