به دلیل عدم توجه به کرنای و استقبال نکردن جوانان به یادگیری و نواختن این ساز آئینی بیم آن می رود که طی چند سال آینده نوای این ساز خاموش شود بنابراین لازم است برای حفظ این سنت و انتقال آن به نسل های آینده ...

به گزارش خبرگزاری فارس از رودسر، ماه محرم یادآور فداکاری های امام حسین (ع) در دفاع از حق و حقانیت و ایستادگی در برابر ظلم است در این مسیر آن حضرت و یاران با وفایش تسلیم ظالم نشدند تا اینکه در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسیدند و امروز پس از گذشت بیش از هزار سال از آن واقعه تلخ، شیعیان امام حسین (ع) در کشورمان و در سراسر جهان با برپایی مجالس عزاداری تلاش می کنند تا نام و یاد سیدالشهدا (ع) و راه و رسم آن حضرت در طول گذر زمان زنده نگه دارند. 

شیعیان کشورمان به ویژه مردم گیلان سعی می کنند در ماه محرم با برگزاری آیین های مختلفی همچون پوشیدن جامه سیاه و سیاه پوش کردن درب منازل، کوچه و خیابان ها، راه اندازی دسته های عزاداری، سینه زنی و زنجیرزنی همراه با طبل وسنج برای شهادت امام حسین (ع) و یاران با وفایش سوگواری کنند یکی از این آیین های سوگواری کرنای نوازی مردم بی بالان کلاچای است که هر چند این موسیقی آیینی در گذر زمان خیلی کمرنگ شده اما هنوز شمار اندکی از پیشکسوتان این موسیقی مذهبی در نقاط مختلف شهرستان رودسر به ویژه بی بالان باقی ماندند که تلاش می کنند تا نوای این ساز آئینی در ایام عاشورا همچنان زنده و باقی بماند. 

کرنا نوعی آلت موسیقی بادی است که حزن آلود دارد، این آلت موسیقی از سه قسمت تشکیل شده و قسمت اصلی از جنس نوعی کدوی توخالی است و بازدم را به صورت صوت درمی آورد، قسمت دوم لوله ای از جنس نی و به طول سه تا چهار متر است که نفس به هیچ عنوان نباید از آن خارج شود و قسمت سوم صوت کرناست که از جنس شمشاد است و توسط استادان فن تراشیده می شود. 

کرنانوازی بیشتر به صورت دسته جمعی در گروه های پنج تا هفت نفره یا بیشتر انجام می شود و سرکرناچی که رهبری گروه را بر عهده دارد آهنگ یا امام را شروع به نواختن می کند و کرناچیان به تبعیت از وی یا حسین را می دمند و این نواختن تا زمان خستگی ادامه دارد البته همراهی یک چاووشی خوان با این گروه کرنانواز ضروری است. 

اسماعیل افروشه کرنانواز ۵۳ساله بی بالانی و سرکرناچی یک گروه ۲۱ نفره که سالیان دراز نزد استادان فن شاگردی کرده می گوید، از کودکی علاقمند به نواختن کرنای بودم و هر سال در ایام محرم تلاش می کردم تا زیر دست استادان این ساز اصیل مذهبی و سنتی نظیر مرحوم دادستان و خلیل خجسته که دارای حُسن شهرت و اعتبار نزد مردم برخوردار بودند شاگردی کنم اما، چون، گذشتگان حرمت زیادی برای این ساز اصیل قائل بودند به راحتی اجازه نمی دادند افراد کم سن و سال به گروه شان وارد شوند. 

تا عاشق نباشی نمی توانی در مسیرشان گام برداری

این سرکرناچی بی بالانی در خصوص عاشقانه های خود به سیدالشهدا چنین گفت: ذوق زیادی برای یادگیری نواختن کرنای و نوکری امام حسین (ع) داشتم از ۱۰ یا ۱۲ سالگی برای اینکه به گروه کرناچیان وارد شوم آب حمل می کردم و هر جا آب می خواستند به نوازندگان آب می دادم و این شد که سال ها گروه کرنانوازان بی بالان را همراهی کردم و با جلب اعتماد رهبر گروه گام به گام آموزش ها را فرا گرفتم و به خاطر تعلق خاطر عمیق و احساس درونی که به ایام محرم داشتم از هیچ تلاشی برای یادگیری این ساز آئینی فروگذار نکردم و با عنایت خاص آقا امام حسین (ع) حدودا ۱۵ سالی است که به عنوان وارث گذشتگان، رهبری گروه کرنای نوازان بی بالان را عهده دار باشم. 

کرنای نوازی آیین دیرینه ای است که هرساله در ایام محرم به ویژه تاسوعا و عاشورای حسینی در منطقه بی بالان کلاچای نواخته می شود.

به گفته افروشه، کرنای نوازان همراه دسته به هیئت های دیگر می روند که اجرای این مراسم به ویژه در مکان هایی که امامزاده یا بقعه مانند امامزادگان ماچیان، امیربنده و آقا سید محمد کلاچای جلوه ویژه تری دارد به خصوص زمانی که مرحوم کربلایی علی فرج پور چاووشی خوان گروه از محرم و پیام های عاشورا می خواند عشق و حال و هوای معنوی و ماتم خاصی که برای عزاداران از فداکاری و ایستادگی سیدالشهدا (ع) و یاران با وفایش در برابر ظلم و تسلیم نشدن در برابر ظالم مهیا می شود و کرنای نوازانی که همراه با این نوای محرم اجرا می کنند کاملا فضایی ایجاد می شود که عزاداران برای استجابت دعاهاشان از عنایت امام استفاده می کنند. 

متاسفانه گذر زمان و حمایت نشدن از این سنت مذهبی موجب شده تا نواختن کرنای در منطقه بی بالان کلاچای رو به فراموشی رود اما اعتقاد قلبی و ارادت و عشق به خاندان پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) موجب شده تا عده ای همچنان این سنت مذهبی را در منطقه حفظ و فضای ماتم را برای عزاداران امام حسین (ع) مهیا کنند.

این سرکرناچی بی بالانی معقتد است به دلیل توجه نشدن به کرنای و استقبال نکردن جوانان به یادگیری و نواختن این ساز آئینی بیم آن می رود که طی چند سال آینده نوای این ساز خاموش شود بنابراین کسانی که دلشان برای فرهنگ های کهن این سرزمین می تپد و اعتقاد به حفظ و احیای آئین ها و اصالت های گذشتگان به ویژه سنت های عاشورایی دارند لازم است تلاش و توجه بیشتری داشته باشند تا این سنت ها به خوبی به نسل های بعد منتقل شود. 

برپایی مراسم عزاداری و سوگواری سیدالشهدا (ع) ضامن بقا و زنده نگه داشتن ایثارگری و ایستادگی امام حسین (ع) و اصحاب و یارانش در جامعه است پس باید برای زنده نگه داشتن مجالس عزاداری محرم و صفر تلاش کرد تا پیشه و راه و رسم امام حسین (ع) برای حمایت از مظلوم و ایستادگی در برابر ظالم در جامعه ترویچ و تبلیغ شود. 

انتهای پیام/۸۴۰۰۸

همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان