به گزارش لنگرخبر، snn نوشت: برداشت شن و ماسه از بستر رودخانه ها، جنگل ها، کوه ها و منابع طبیعی یکی از عوامل تغییر دهنده زنجیره به هم پیوسته اکوسیستم ها است و براساس گفته بسیاری از کارشناسان این امر بر حیات گیاهان، پرندگان و در نهایت بر زندگی مردم این مناطق ، اثرات سویی خواهد گذاشت.
چند سالیست بهره برداری بی رویه و مداوم شن و ماسه از کوه ها، رودخانه ها و منابع طبیعی از معضلات مهم برخی استان ها و مناطق به حساب می آید. برداشت بدون برنامه ریزی از معادن اثرات بسیار نامطلوبی را بر پیکره محیط زیست و چشم انداز نواحی مجاور آن برجای خواهد گذاشت.
این اتفاق در طول زمان باعث انحراف بیش از حد مسیر آب بعد از بارش ها نیز خواهد شد و در نتیجه عاملی برای وقوع سیلاب خواهد بود. این مسائل و تجربه سیل در شهرهای مختلف خوشبختانه موجب شده تا در مناطقی که چنین اتفاقاتی در حال رخ دادن است، مردم به این موضوعات حساس و نگران شوند.
یکی از مناطقی که دست خوش ناملایمت های انسان شده منطقه کندزر در بخش کومله شهرستان لنگرود است؛ که گفته می شود این کوه یا تپه در گذشته بخشی از شهر بوده و یکی از سکونت گاه های تاریخی استان گیلان به شمار می آید و حالا در معرض تخریب و نابودی است.
این تپه یا کوه از این جهت مورد توجه افراد بومی و غیر بومی برای بهره برداری قرار گرفته، که منبعی غنی از شن، ماسه، سنگ و خاک است، و همین موضوع موجب شده کوهی که در گذشته اهالی منطقه از آن به عنوان تپه سرسبز یاد می کردند، این روز ها با برداشت های بی رویه زیبایی خودش را از دست دهد.
اما نکته ای که اهالی منطقه را آزار می دهد این است که بهره برداری از این منطقه با مجوز رسمی صورت می گیرد. البته اینکه این برداشت با چه مجوزی امکان پذیر شده جای تاًمل دارد! ولی تصاویر ماهواره ای وسعت تخریب و وضعیت بغرنج این تپه را نشان می دهد. موضوعی که باعث از بین رفتن زندگی بعضی از گونه های گیاهی و جانوری نیز خواهد شد.
برداشت بی رویه از این معدن و از بین رفتن محیط زیست و گونه های گیاهی و در کل نمای سبز این کوه، این روز ها با مخالفت مردم لنگرود مواجه شده و اهالی خواستار متوقف شدن این پروژه هستند، هرچند علیرغم اعتراضات صورت گرفته فعالیت برای برداشت شن و ماسه و خاک از این کوه همچنان ادامه دارد.
از تخریب منطقه کومله جلوگیری می کنیم!
پرویز محمدنژاد، نماینده مردم لنگرود در مجلس در واکنش به تخریب محیط زیست و منابع طبیعی توسط معادنی که مجوز قانونی دارند، اما این برداشت های مجاز منجر به کوه خواری و از بین رفتن منابع ملی شده است، می گوید: متأسفانه برخی از این معادن از یک مجوز کشوری طولانی مدت برخوردار هستند. در حال پیگیری این موضوع هستم.
نماینده مردم لنگرود در مجلس در حال پیگیری و کنترل این معضل هستیم، افزود: شاید یک جایگزینی برای این مسئله داشته باشیم و این جایگزینی به این معنا است که ما یک معدن دیگر که تقریبا به محیط زیست و منابع ملی کمتر آسیب بزند، را پیدا کنیم تا از تخریب منطقه کومله که جزء زیباترین و بی نظیرترین چشم انداز های لنگرود است جلوگیری کنیم.
البته مشکل به برداشتهای این معدن ختم نمیشود، موضوع دیگری که توجه مردم منطقه را به خود جلب کرده ساخت و ساز هتلی در دل این کوه است. جایی که قبلا تفرج گاه ساکنین منطقه بوده، حالا قرار است تبدیل به هتلی شود.
محمدی، رئیس اداره منابع طبیعی لنگرود در این زمینه می گوید: مواردی که از کوه خواری یا زمین خواری در روز های اخیر در شبکه های اجتماعی منتشر شده است، جزو محدوده منابع طبیعی نیست و احتمالا جزو طرح های هادی یا جهاد کشاورزی است.
محمدی می افزاید: ساختمانی که به قصد ساخت هتل ایجاد شده در عرصه ای است که ارتباطی به منابع طبیعی ندارد، اما به طور کلی در چنین مواردی غیرممکن است که طرح مجوز نداشته باشد و حتما نهاد های بازرسی و بنیاد مسکن و جهاد کشاورزی مطلع بوده اند، اما اگر غیرمجاز باشد، حتما براساس قانون برخورد می شود.
یکی از اهالی منطقه در این رابطه می گوید: کومله و روستا های همجوار آن تا چند سال پیش بکر بود؛ چون مردم به دریا تمایل بیشتری داشتند و ویلاسازی چندان باب نشده بود، اما اکنون انگار که دیگر حریم دریا جا ندارد. هجوم برای ساخت وساز در جنگل ها و کوه ها شروع شده است.
وی با اشاره به ساخت وساز ها در این منطقه می افزاید: در روستا برای رسیدن به یک ویلای چند هزار متری با چشم انداز مناسب، جاده اختصاصی از دل جنگل باز می کنند. بالای کوه، جایی که قبلا اهالی به سختی می توانستند بروند، ویلا ساخته اند به وسعت ۲ هزار متر مربع. این ها اتفاقات پنهانی نیست. اصلا این ها چطور می توانند مصالح را تا بالای کوه ببرند و آنجا ساخت وساز کنند؛ بدون این که کسی متوجه شود؟
اهالی روستا معتقدند که میدانند چه کسانی دارند در این منطقه ساخت وساز می کنند و آن ها را به افراد پرنفوذ محلی و منطقه ای وابسته می شناسند. آنها میگویند سال ها پیش که سختگیری ها به شکل امروز وجود نداشت، مردم پولدار به لنگرود می آمدند و مثل قاچاقچی ها مصالح به کوه می بردند و ساخت وساز می کردند، اما حالا باوجود وعده هایی که مسئولان می دهند و قوانینی که وضع شده است، این کار ها علنی شده و هیچ ترسی هم ندارند.
متاسفانه اینگونه اقدامات سودجویانه نه تنها آسیب به منابع طبیعی محسوب نمی شود، بلکه تبعات بسیاری برای روستا های پایین دست هم در بردارد. پاک تراشی کوه سبب رانش زمین، ورود رسوب به رودخانه و سیل می شود و به جز این ها دردسر پسماند ویلا ها را هم به دنبال خواهد داشت. همه این ها می تواند یک روستا را به راحتی از بین ببرد و مردمش را آواره حاشیه شهر ها کند.
۱۳۹۹/۰۶/۱۵ ۲۱:۴۶ چاپ 
کد خبر: 112696
