به گزارش سایت خبری تحلیلی لنگرخبر مصطفی محمدی فتیده طی یادداشتی که آن را در اختیار تحریریه لنگرخبر ارسال کرد به موضوع سرگذشت تقسیمات کشوری لنگرود (استان گیلان) از سال 1285 تا 1399    پرداخته است.

گیلان منطقه ای است در شمال ایران که یکی از مهم ترین ویژگی آن حاصلخیزی زمین و نقش کوه، جلگه، دریا در آن محسوس است. بر اساس ماده دوم قانون{ تشکیل ایالات و ولایات و دستورالعمل حکام} مصوب سال 1286 هجری شمسی، کشور ایران به چهار ایالت تقسیم شد.

ساختار تقسیمات کشوری  با توجه به اشتراکات طبیعی و انسانی و اجتماعی دو استان گیلان و مازندران، در یک صد سال اخیر همواره از یکدیگر جدا بوده و در سال 1300 هجری شمسی گیلان به اتفاق مازندران و استرآباد، مناطق شمال یا ایلات ساحلیه محسوب  شد ه است.

اولین قانون تقسیمات کشوری در 16 آبان سال 1316، به تصویب مجلس شورای ملی رسید؛ و کل کشور را به 6 استان و 50 شهرستان تقسیم شد. در این قانون استان گیلان به مرکزیت شهر رشت به عنوان یکی از شهرستان شمال معرفی شد. در 19 دی همان سال 1316، ماده یک آن اصلاح شد و استان یکم:  شامل شهرستان های رشت- زنجان- قزوین - ساوه - سلطان آباد (اراک) و شهسوار تقسیم شد.

دو منطقه گیلان و مازندران به مدت 2 ماه زیرمجموعه استان شمال، سپس این دو استان از یکدیگر منفک و گیلان استان یکم و مازندران استان دوم تقسیم شدند.

تقسیمات حکومتی گیلان در سال 1310 بدین قراراست 1- موازی مشتمل بر شهر رشت (بندر پیر بازار)  2- رانکو که قصبه اش لنگرود است.3-دیلمان که قصبه اش با همین نام 4- عمارلو که قصبه اش آن منجیل است 5- رودبار که قصبه اش رستم آباد است 6- ماسوله 7- پهلوی 8- لاهیجان 9-گسگر 10- طالش دولاب 11-گرکانرود

بر اساس قانون اصلاحیه  19/10/1316 شهرستان رشت شامل بخش های به نام های: بندر پهلوی – خمام- رشت- رودبار- صومعه سرا- کوچصفهان – لاهیجان – لنگرود – و بخشی از  رودسر، در این قانون به همراه بخش های از نوشهر و شهسوار جزء شهرستان  شهسوار به شمار آمد.

در تاریخ 14/1/1320 طبق تصویب نامه شماره 422 بخش لنگرود از شهرستان رشت جدا و به شهرستان شهسوار پیوست، در همین راستا، لنگرود در تاریخ 30/9/1320(بعد از 9 ماه، در همان سال) بر اساس تصویب نامه ای شماره 1356 از شهرستان شهسوار متنزع و به شهرستان رشت پیوست.

در سال 1324 لاهیجان به شهرستان تبدیل و بخش لنگرود و رودسر از  بخش های تابع آن محسوب شدند.

در سال 1328 دایره جغرافیایی ستاد ارتش مجموعه ای تحت عنوان فرهنگ جغرافیایی ایران منتشر نمود، این کتاب تمامی شهرستان ها و بخش ها و آبادی ها کشور را به صورت الفبایی ذکر کرد که بر این اساس بخش های شهرستان لاهیجان مشتمل بر 5 بخش: آستانه – سیاهکل و دیلمان – رودسر- لاهیجان (بخش مرکزی) – لنگرود  و بخش لنگرود شامل یک دهستان بنام حومه استقرار یافت.

در تاریخ 25 شهریور 1338 (61 سال پیش) مطابق تصویب نامه شماره 1374 بخش لنگرود  با کلیه دهات از شهرستان لاهیجان جدا و به شهرستان مستقل تبدیل شد.

در تاریخ 26/شهریور / 1345 قصبه  شلمان از شهرستان رودسر جدا و به شهرستان لنگرود ملحق گردید.

با از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357 تغییراتی در تقسیمات کشوری در حوزه شهرستان لنگرود متأثر  از قانون تعاریف و ضوابط  تقسیمات کشوری مصوب 1362 به شرح ذیل انجام گرفت.

1 - در سال 1362 تعداد 26 روستا از روستاهای استان گیلان تغیر نام یافت که سهم شهرستان لنگرود از این تغییرات حاصله بر اساس مصوبه 119840 /ت 899 مورخه 20/10/1366 عبارت است، الف)- کوشال شاه به کوشال شاد، ب)- شاه کلایه به شاد کلایه تغیر نام یافت.

2- در تاریخ 20/10/1366 شهرستان لنگرود با 6 دهستان: چاف-  دریاسر – دیوشل – کومله - گلسفید و لات لیل در ساختار تقسیمات کشوری استان گیلان سازمان دهی شد.

3- در تاریخ 1/9/1372 بر اساس تصویب نامه شماره 52441/ت 127 ک مورخ 1/2/1372  ، شلمان با تجمیع نقاط خالجیر و بالا قاضی محله به عنوان نقطه شهری شناخته شد.

4-در سال 1372 سیزده روستای از دهستان توتکی لاهیجان منتزع و به بخش کومله اضافه شد. در سال 1376 بخش کومله به مرکزیت شهر کومله مرکب از دهستان های دریاسر و مریدان در تابعیت شهر لنگرود درآمد.

5-در سال 1376 دهستان مریدان به مرکزیت روستای مریدان، با 15 روستا تشکیل گردید.

6-در تاریخ 12/3/1379 مرکز بخش اطاقور تبدیل به شهر شد 0

7- در تاریخ 22/4/1381 روستاهای کاه بیجار- رجب سرا از دهستان اطاقور جدا و به دهستان لیل بخش مرکزی لاهیجان ملحق شد 0

8-  روستاهای:  بیل لنگه - توچال - میانه سر - شبخوص پهلو و یوسف آباد از دهستان لات لیل متنزع وبه به دهستان املش جنوبی در شهرستان رودسر پیوست.

9- بخش کومله از ترکیب دو دهستان دریاسر و مریدان ایجاد گردید.

10-در تاریخ 7/7/1388 و از ترکیب 14 نقطه روستایی شامل: چاف پایین – چاف بالا- تپه - گالش کلام - سلطان مرادی- پیرپشته - حسین آبادچاف – تازه آباد چاف- رادارکومه – چمخاله- پلت کله - میان محله پاپکیاده - بالا محله پاپکیاده و کمال الدین پشته، شهر چاف چمخاله را تشکیل دادند.

11- سال تأسیس بخش مرکزی لنگرود (1316) بخش اطاقور (1375) بخش کومله (1376) و سال تأسیس شهر لنگرود (1301 چهارمین شهر تأسیس شده استان گیلان بعد از شهرهای رشت –آستارا و انزلی) شهر کومله (1340) شهر اطاقور (1379) شهر شلمان (1372) شهر چاف چمخاله (1388)

شهرستان لنگرود: با وسعت 206/403 کیلومترمربع و با 140686 نفر جمعیت -49351 خانوار- 70675 مرد- 70011 زن و با 3 بخش: مرکزی، کومله و اطاقور و 5 نقطه شهری: بنام های لنگرود- شلمان - چاف و چمخاله – کومله- اطاقور، 7 دهستان  و 196 آبادی 128 شورای اسلامی شهر روستا و 89 دهیاری (75 مرد و 14 زن) در استان گیلان واقع شده است.

 

- گردآورنده: مصطفی محمدی فتیده، رئیس گروه امور انتخابات و تقسیمات کشوری استانداری گیلان

-مأخذ: سرگذشت تقسیمات کشوری – انتشارات وزارت کشور- (جلد ششم)- سال 1388

انتهای پیام/
همرسانی کنید:

طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان