۱۴۰۰/۱۲/۲۶ ۱۵:۴۲
به گزارش خبرگزاری فارس حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان در یادداشتی تحت عنوان «او منتظر است تا که ما برگردیم» نوشت:
۱- در این کلام حضرت امام(ره) دقت کنید!
«ما، الان در موقعیت حساسی هستیم که به نظر من؛ حساس ترین نقطه تاریخ است... گویی جهان مهیا می شود برای طلوع آفتاب ولایت از افق مکه معظمه و کعبه آمال محرومان و حکومت مستضعفان».
۲- و حالا، این سخن از رهبر معظم انقلاب را بخوانید!
« امروز تاریخ جهان، تاریخ بشریت، بر سر یک پیچ بزرگ تاریخی است. دوران جدیدی در همه عالم دارد آغاز می شود. نشانه بزرگ و واضح این دوران عبارت است از توجه به خدای متعال و استمداد از قدرت لایزال الهی و تکیه به وحی. بشریت از مکاتب و ایدئولوژی های مادی عبور کرده است».
۳- محمدحسنین هیکل، سردبیر معروف روزنامه الاهرام مصر که یکی از روزنامه نگاران برجسته و بلندآوازه دوران معاصر است درباره امام راحل ما(ره) می گوید؛ «خمینی را یکی از اصحاب خاص رسول خدا (ص) می دانم که بینش و منش پیامبر اسلام را بی کم و کاست به قرن حاضر آورده است. گویی آمده است تا سپاهیان علی(ع) را که بعد از شهادت او، سرگشته و بی فرمانده شده بودند، فرماندهی کند».
۴- هنری کیسینجر، مشاور رئیس جمهور آمریکا در دهه 70 میلادی می گوید؛ « آیت الله خمینی، غرب را با بحران جدی برنامه ریزی مواجه کرد، تصمیمات او آن چنان رعدآسا بود که مجال هر نوع تفکر و برنامه ریزی را از سیاستمداران و نظریه پردازان می گرفت... هیچ کس نمی توانست تصمیمات او را از پیش حدس بزند، او با معیارهای دیگری غیر از معیارهای شناخته شده در دنیای امروز سخن می گفت و عمل می کرد. گویی از جای دیگری الهام می گرفت، دشمنی آیت الله خمینی با غرب، برگرفته از تعالیم الهی او بود. او در دشمنی خود نیز خلوص نیت داشت».
۵- شبکه اول تلویزیون «بی بی سی- B.B.C. WORLD»
در مجموعه مستندی با عنوان «قرن دوم» که به بررسی رخدادهای احتمالی قرن بیست و یکم اختصاص داشت، به رهبران سیاسی غرب هشدار می دهد؛ «آنچه در ایران در سال 1979 - بهمن ماه 1357-
اتفاق افتاد، نه تنها برای ایرانیان، بلکه برای تمام ادیان جهانی یک نقطه عطف است. نقطه عطفی که از بازگشت توده های میلیونی مردم در سراسر دنیا به اصولگرایی مذهبی خبر می دهد... در سراسر جهان، پیروان ادیان مختلف نظیر مسیحیت، یهودیت، بودیسم و هندوها به اصولگرایی مذهبی روی آورده اند، حتی در ترکیه نیز که هفتاد سال قبل با مذهب وارد جنگ شده بود، امروزه روند بازگشت به اصول اسلامی سرعت گرفته است».
۶- بخشی از سخنان بنیامین نتانیاهو در کنگره آمریکاست (۵ خرداد ۱۳۹۰ / ۲۶ می ۲۰۱۱) می گوید: «اکنون زمان گذشته، و لولای تاریخ ممکن است به زودی چرخش پیدا کند. از گذرگاه خیبر در عربستان تا تنگه جبل الطارق در مراکش، دگرگونی عظیمی در خاورمیانه در جریان است. باید به یاد داشته باشیم که شعله آرزو های ما می توانند سرد و خاموش شوند، مانند همان اتفاقی که سال 1979 در ایران رخ داد».
۷- الوین تافلر، استراتژیست معروف آمریکایی و از شخصیت های سیاسی نزدیک به کاخ سفید، اعتراف می کند؛ «بازی قدرت جهانی در دهه های آینده ای که پیش روی داریم، بدون در نظر گرفتن قدرت روزافزون اسلام قابل درک نیست».
۸- ایمانوئل والرشتاین، جامعه شناس بلندآوازه آمریکایی با نگرانی می گوید؛ «مانع اصلی پیش روی ما برای استقرار نظم جهانی
(بخوانید کدخدایی آمریکا) دکترین ولایت فقیه امام خمینی است... همه نظریه ها درگذر زمان کمرنگ و کهنه شده و به تاریخ می پیوندند، ولی نظریه ولایت فقیه [امام] خمینی هر روز پررنگ تر و سرزنده تر می شود و مسلمانان بسیاری را به خود جلب می کند».
۹- آنتونی گیدنز، جامعه شناس پرآوازه انگلیسی درباره تحولات بنیادین قرن حاضر می نویسد؛ «درگذشته، سه غول فکری جامعه شناسی یعنی مارکس، دورکیم و ماکس وبر با اندکی اختلاف نظر، فرآیند عمومی جهان را به سوی سکولاریزم و در جهت حاشیه نشینی دین ارزیابی می کردند ولی از سال 1979 و با پیدایش انقلاب اسلامی در ایران، شاهد روند معکوس و متفاوت با این فرضیه هستیم، یعنی فرآیند عمومی جهان، با شتاب به سمت دینی شدن پیش می رود».
۱۰- نیوت گنگریچ، رئیس اسبق مجلس نمایندگان آمریکا در واکنش به اظهارات چند تن از سناتورها که ادعای رهبری آمریکا بر جهان را داشتند، به انقلاب اسلامی در ایران و رهبری هوشمندانه امام و رهبر معظم انقلاب اشاره کرده و با تمسخر می گوید؛ «ایالات متحده چگونه ادعای رهبری جهان را دارد؟ با کشوری که در آن، دختران 12 ساله باردار می شوند، 15 ساله ها همدیگر را می کشند، 17 ساله ها به ایدز مبتلا می شوند و 18ساله ها در حالی دیپلم می گیرند که به خوبی قادر به خواندن و نوشتن نیستند»!
۱۱- مولای ما ! تو را غایب نامیده اند چون «ظاهر» نیستی، نه آنکه «حاضر» نباشی! «غیبت» به معنای «حاضرنبودن»، تهمت ناروایی است که به تو زده اند و آنان که بر این پندارند، فرق میان «ظهور» و «حضور» را نمی دانند، آمدنت که در انتظار آنیم به معنای «ظهور» است، نه «حضور» و دلشدگانت که هر صبح و شام تو را می خوانند، ظهورت را از خدا می طلبند نه حضورت را. وقتی ظاهر می شوی، همه انگشت حیرت به دندان می گزند و با تعجب می گویند که تو را پیش از این هم دیده اند. و راست می گویند، چرا که تو در میان مایی،
زیرا امام مایی و هیچ امامی نیست که در میان امت خود نبوده و به انجام امور آنان مشغول نباشد .
مولای ما ! ای «قبله هر قافله» و ای «شبروان را مشعله» آیا باز هم جهان را در انتظار می گذاری؟ می دانیم که تو نیز در انتظار بازگشت مایی و چنین است که کف دست ها به حسرت بر هم می سائیم و به ندامت می خوانیم:
عمریست که از حضور او جا ماندیم
در غربت سرد خویش تنها ماندیم
او منتظر است تا که ما برگردیم
ماییم که در غیبت کبری ماندیم...
انتهای پیام/
