به نقل از ارث، رویدادهای آب وهوایی شدید اغلب ناامنی غذایی، استرس روانی و عدم اطمینان اقتصادی را برای همه افراد آسیب دیده افزایش می دهد. این موارد همچنین می توانند منجر به بدترشدن برنامه های ایمنی برای زنان شوند. علاوه بر این، اثرات طولانی مدت می تواند شامل زایمان های ناخواسته و قرار گرفتن در معرض بیماری های مقاربتی ازجمله اچ ای وی باشد.

محققان اظهار کردند: رویدادهای شدید آب وهوایی باعث خشونت نمی شوند بلکه محرک های خشونت را تشدید یا محیط هایی را ایجاد می کنند که این نوع رفتار را ممکن می سازد.

نکته مهم اینجاست که منبع خشونت به دلیل تغییرات آب وهوایی نیست.

ریشه این رفتار ساختارهای اجتماعی و مردسالاری نظام مندی است که چنین خشونتی را ممکن و عادی می کند. نقش ها و هنجارهای اجتماعی موجود، همراه با نابرابری هایی که منجر به حاشیه نشینی، تبعیض و سلب مالکیت می شود، زنان، دختران و اقلیت های جنسی را به طور نامتناسبی در برابر تاثیرات نامطلوب رویدادهای شدید آسیب پذیر می سازد.

محققان ۴۱ رویداد آب وهوایی شدید را در هر۶ قاره مسکونی شناسایی کردند تا رابطه بین رویدادهای آب وهوایی و خشونت مبتنی بر جنسیت را بررسی کنند. این رویدادها شامل سیل، خشکسالی و آتش سوزی جنگلی و خشونت مبتنی بر جنسیت شامل خشونت جنسی، خشونت فیزیکی، خشونت عاطفی و ازدواج اجباری بود.

اولین مطالعه موردی طوفان کاترینا در ایالات متحده بود. محققان دریافتند که خشونت علیه زنان، پس از طوفان افزایش یافت. در بنگلادش، ازدواج های زودهنگام پس از حوادث سیل در سال های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۴ افزایش یافت. محققان معتقدند که این امر به دلیل افزایش فقر پس از سیل است زیرا ازدواج، بار مالی خانواده را کاهش می دهد.

برنامه های امدادرسانی در بلایای طبیعی باید شامل زیرساخت هایی برای زنان باشد تا بتوانند دسترسی ایمن به کمک داشته باشند. علاوه بر این، برنامه های امدادی که از زنان حمایت می کنند، آنان را توانمند می کند و  اجازه می دهد تصمیم گیرنده باشند.

کارشناسان اظهار کردند که مدیریت بلایا باید بر پیشگیری، کاهش و سازگاری با عوامل خشونت مبتنی بر جنسیت تمرکز کند.

نتایج این تحقیق در  The Lancet Planetary Health منتشر شده است.

انتهای پیام